icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Επτά από τις 11 μελέτες διαπίστωσαν «κάποια ευεργετική επίδραση» της συχνότητας εκσπερμάτισης στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη

Στα θέματα υγείας των ανδρών, ο καρκίνος του προστάτη βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα. Είναι ο δεύτερος πιο συχνά διαγνωσμένος καρκίνος στους άνδρες παγκοσμίως – ακολουθούμενος στενά από τον καρκίνο του πνεύμονα. Και είναι ο πιο συχνός καρκίνος στους άνδρες στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Καθώς ο προστάτης είναι ένα αναπαραγωγικό όργανο με κύρια δουλειά του να βοηθά στην παραγωγή σπερματικού υγρού – το υγρό που μεταφέρει το σπέρμα στην εκσπερμάτιση – οι ερευνητές έχουν από καιρό αμφισβητήσει την επίδραση των σεξουαλικών παραγόντων στον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη ενός άνδρα. Συγκεκριμένα, η εκσπερμάτιση προστατεύει από τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη;

Είναι ενδιαφέρον ότι υπάρχουν κάποια στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή την ιδέα. Μια πρόσφατη ανασκόπηση που εξέτασε όλες τις σχετικές ιατρικές έρευνες που έλαβαν χώρα τα τελευταία 33 χρόνια έδειξε ότι επτά από τις 11 μελέτες ανέφεραν κάποια ευεργετική επίδραση της συχνότητας εκσπερμάτισης στον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.

Αν και οι μηχανισμοί δεν είναι πλήρως κατανοητοί, οι μελέτες αυτές ταιριάζουν με την ιδέα ότι η εκσπερμάτιση μπορεί να μειώσει τον καρκίνο του προστάτη μειώνοντας τη συγκέντρωση τοξινών και δομών που μοιάζουν με κρύσταλλα και μπορούν να συσσωρευτούν στον προστάτη και ενδεχομένως να προκαλέσουν όγκους.

Ομοίως, η εκσπερμάτιση μπορεί να μεταβάλlει την ανοσολογική απόκριση εντός του προστάτη μειώνοντας τη φλεγμονή – γνωστός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου – ή αυξάνοντας την ανοσολογική άμυνα κατά των καρκινικών κυττάρων.

Εναλλακτικά, με τη μείωση της ψυχολογικής έντασης η εκσπερμάτιση μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα του νευρικού συστήματος, η οποία στη συνέχεια εμποδίζει ορισμένα κύτταρα του προστάτη να διαιρούνται πολύ γρήγορα και να αυξάνουν την πιθανότητα να γίνουν καρκινικά.

Παρά αυτούς τους προτεινόμενους μηχανισμούς, στις έρευνες που υποδηλώνουν ότι η εκσπερμάτιση είναι προστατευτική, φαίνεται ότι οι λεπτομέρειες είναι σημαντικές.

Η ηλικία παίζει τον ρόλο της. Μερικές φορές η συχνότητα της εκσπερμάτισης ήταν προστατευτική μόνο στις ηλικίες 20-29 ή 30-39, και μερικές φορές μόνο σε 50άρηδες και άνω, ενώ στην πραγματικότητα αύξανε τον κίνδυνο σε νεότερες ηλικίες (20άρηδες).

Άλλες φορές, η εκσπερμάτιση στην εφηβεία (όταν ο προστάτης αναπτύσσεται και ωριμάζει ακόμη) είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη δεκαετίες αργότερα.

Αλλά πόσο συχνή είναι η συχνή; Λοιπόν, πολύ συχνή σε ορισμένες περιπτώσεις.

Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι οι άνδρες που εκσπερμάτιζαν 21 ή περισσότερες φορές τον μήνα, είχαν 31% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη σε σύγκριση με τους άνδρες που ανέφεραν τέσσερις έως επτά εκσπερματώσεις το μήνα κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Παρόμοια ευρήματα προκύπτουν από την Αυστραλία, όπου ο καρκίνος του προστάτη έχει 36% λιγότερες πιθανότητες να διαγνωστεί πριν από την ηλικία των 70 ετών σε άνδρες που είχαν κατά μέσο όρο περίπου πέντε έως επτά εκσπερματώσεις την εβδομάδα, σε σύγκριση με άνδρες που εκσπερμάτιζαν λιγότερο από δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα.

Άλλες έρευνες έχουν μια πολύ πιο μετριοπαθή άποψη, με την εκσπερμάτιση περισσότερες από τέσσερις φορές το μήνα να είναι η συχνότητα που δίνει προστατευτικά αποτελέσματα σε ορισμένες ηλικιακές ομάδες και ασθενείς.

Κανένα σταθερό συμπέρασμα

Η εξαγωγή συνολικών συμπερασμάτων από την έρευνα αυτή είναι δύσκολη, ιδίως όταν οι μελέτες διαφέρουν τόσο πολύ ως προς τον τρόπο διεξαγωγής τους.

Παράγοντες όπως οι ποικίλοι πληθυσμοί των ανδρών που ερευνήθηκαν, ο αριθμός των ανδρών που συμπεριλήφθηκαν στις αναλύσεις και οι διαφορές στον τρόπο μέτρησης της συχνότητας εκσπερμάτισης (αν αυτή περιλαμβάνει τη συνουσία, τον αυνανισμό και την απελευθέρωση χωρίς προτροπή συνήθως τη νύχτα) μπορούν να θολώσουν την εικόνα.

Στην πραγματικότητα, η μέτρηση της συχνότητας εκσπερμάτισης βασίζεται σε αυτοαναφορές και συχνά από πολλά χρόνια και δεκαετίες πριν. Έτσι, πρόκειται στην καλύτερη περίπτωση για μια εκτίμηση και μπορεί να μεροληπτεί από τις στάσεις, τόσο τις προσωπικές όσο και τις κοινωνικές, απέναντι στη σεξουαλική δραστηριότητα και τον αυνανισμό, που ενδεχομένως να οδηγούν τόσο σε υπερ- όσο και σε υπο-αναφορές.

Μπορεί επίσης να υπάρχει μεροληψία στην ανίχνευση των όγκων του προστάτη με τους ιδιαίτερα σεξουαλικά ενεργούς άνδρες να καθυστερούν ή να μην πηγαίνουν στο νοσοκομείο από τον φόβο ότι η θεραπεία του καρκίνου μπορεί να σταματήσει τη σεξουαλική τους δραστηριότητα. Επομένως, αυτοί οι άνδρες με υψηλή συχνότητα εκσπερμάτισης μπορεί στην πραγματικότητα να έχουν καρκίνο του προστάτη που δεν αναφέρεται στις μελέτες αυτές.

Είναι επίσης πιθανό η εκσπερμάτιση να μην προφυλάσσει από τον καρκίνο του προστάτη και οι συνδέσεις να οφείλονται σε άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, οι άνδρες που εκσπερματώνουν συχνότερα μπορεί να έχουν πιο υγιεινό τρόπο ζωής που μειώνει τις πιθανότητες να διαγνωστούν με καρκίνο.

Η μειωμένη συχνότητα εκσπερμάτισης σχετίζεται με αυξημένο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), μειωμένη σωματική δραστηριότητα και διαζύγιο – όλοι οι παράγοντες που σχετίζονται με χειρότερη γενική υγεία, η οποία με τη σειρά της μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη καρκίνου.

Η τεστοστερόνη μπορεί να είναι σημαντική

Η τεστοστερόνη, η κύρια ανδρική σεξουαλική ορμόνη, είναι επίσης ένα κρίσιμο μέρος της εικόνας.

Είναι γνωστό ότι αυξάνει τη σεξουαλική ορμή, οπότε ένας άνδρας με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης μπορεί να μην έχει την ίδια επιθυμία για σεξουαλική δραστηριότητα που οδηγεί σε εκσπερμάτιση όπως ένας άνδρας με υψηλότερα επίπεδα.

Σε αντίθεση με τις πρώτες απόψεις ότι τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης στους άνδρες αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη, η σημερινή άποψη υποδηλώνει ότι όχι μόνο δεν αυξάνει τον κίνδυνο αυτό, αλλά ότι στην πραγματικότητα είναι οι χαμηλές συγκεντρώσεις τεστοστερόνης που αυξάνουν τον κίνδυνο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες με υπάρχοντα καρκίνο του προστάτη, οι οποίοι έχουν χειρότερη έκβαση της νόσου όταν η τεστοστερόνη τους είναι χαμηλή.

Μπορεί λοιπόν η τεστοστερόνη να μειώνει τον κίνδυνο ενός άνδρα για καρκίνο του προστάτη και επιπλέον να οδηγεί το κίνητρό του για σεξουαλική δραστηριότητα.

Παρόλα αυτά, οι περισσότερες μελέτες δεν μετρούν τα επίπεδα τεστοστερόνης και, στην καλύτερη περίπτωση, την αναγνωρίζουν μόνο ως πιθανό παράγοντα επιρροής. Μια μελέτη που μέτρησε την ανδρική σεξουαλική ορμόνη διαπίστωσε ότι οι άνδρες που εκσπερμάτιζαν συχνά είχαν υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης. Και ήταν αυτοί οι άνδρες που είχαν επίσης μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

Υπάρχουν οφέλη της σεξουαλικής δραστηριότητας και της εκσπερμάτισης πέρα από τον προστάτη, συμπεριλαμβανομένων θετικών επιδράσεων στην καρδιά, τον εγκέφαλο, το ανοσοποιητικό σύστημα, τον ύπνο και τη διάθεση.

Έτσι, ενώ η σχέση μεταξύ της συχνότητας εκσπερμάτισης και του καρκίνου του προστάτη δεν είναι πλήρως κατανοητή και υπάρχει πραγματική ανάγκη για περισσότερη έρευνα, η συχνή εκσπερμάτιση (σε λογικά πλαίσια) σίγουρα δεν κάνει κακό, πιθανώς κάνει καλό και επομένως θα πρέπει να αποτελεί μέρος του υγιεινού τρόπου ζωής ενός άνδρα.

Με πληροφορίες από The Conversation