icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Και οι δύο διαπομπεύτηκαν. Αλλά αυτό έγινε παλιά. Σήμερα, ο ένας έχει ανατρέψει μια καταδικαστική απόφαση σε βάρος του για βιασμό κι ο άλλος μπορεί να επιστρέψει ως πρόεδρος των ΗΠΑ

Ο πρώην ισχυρός άνδρας του Χόλιγουντ Χάρβεϊ Γουάινστιν εξακολουθεί να «επεξεργάζεται» την ανατροπή της καταδίκης του για βιασμό από δικαστήριο της Νέας Υόρκης, όπως είπαν οι εκπρόσωποί του, προσθέτοντας πως είναι «συγκρατημένα ενθουσιασμένος».

Συγκρατημένα ενθουσιασμένος; Μήπως αυτές δεν είναι οι κατάλληλες λέξεις όταν αναφερόμαστε σε έναν βιαστή; «Θα μπορούσατε κάλλιστα να πείτε διστακτικά διεγερμένος», γράφει η Marina Hyde, αρθρογράφος στον Guardian, για να προσθέσει πως από την άλλη, αρκετοί άντρες δεν χρειάζεται να ανησυχούν ιδιαίτερα για το τι λένε ή κάνουν ή πώς το λένε ή το κάνουν. Είναι φυσικό ο Γουάινστιν να θέλει πάρα πολύ να είναι και πάλι ένας από αυτούς.

Όταν άκουσαν την είδηση για την ανατροπή της καταδίκης του Γουάινστιν την Πέμπτη, πολλοί δημοσιογράφοι έτυχε να κοιτάζουν ακριβώς το σημείο, στην ίδια ακριβώς αίθουσα του δικαστηρίου της Νέας Υόρκης, όπου είχε καθίσει ο ίδιος όταν εκδόθηκε η αρχική απόφαση.

Αυτό συνέβη επειδή περίμεναν τον Ντόναλντ Τραμπ να καθίσει σε αυτή τη θέση για τη δίκη του στην υπόθεση της πρώην πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς. Ο Τραμπ παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει, είναι ο πιθανός υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για τον Λευκό Οίκο και φαβορί των στοιχημάτων για να κερδίσει και πάλι την προεδρία των ΗΠΑ, αν και ομολογουμένως υστερεί σε σχέση με τον Γουάινστιν στο μέτωπο των σεξουαλικών επιθέσεων και παραπτωμάτων, δεδομένου ότι μόνο 26 γυναίκες τον έχουν κατηγορήσει για κάτι τέτοιο. Τελικά, όμως το ερώτημα μάλλον είναι: Αν το #MeToo «παρατράβηξε», πώς θα ήταν το «να παρατραβήξει αρκετά;»

Προσπαθώντας να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, η αρθρογράφος του Guardian, λέει πως κατά κάποιον τρόπο φαντάζεται την κορυφαία στιγμή των Όσκαρ, την απονομή του βραβείου για την καλύτερη ταινία, με τον «ισόβιο δικτάτορα» Ντόναλντ Τζ. Τραμπ να ανοίγει τον φάκελο που δίνει το βραβείο στο Oppenheimer, πριν πει γελώντας πονηρά: «Αστειεύομαι μαζί σου, Νόλαν – το βραβείο πηγαίνει στο “Πάθος του Χάρβεϊ”. Ελάτε εδώ πάνω, όλα τα παιδιά από την εταιρεία Γουάινστιν. Και, Λούις, έκανες υπέροχη δουλειά με τον ρόλο. Μπορείς να το προσθέσεις αυτό στο τελευταίο σου Grammy».

Σύμφωνα με την ίδια, ίσως το «παρατραβηγμένο» #MeToo να έμοιαζε με έναν ανώτατο δικαστή που κατηγορείται βάσιμα για σεξουαλική επίθεση, να συζητά με τους συναδέλφους του/συνοδοιπόρους του για το αν ο πρόεδρος μπορεί να διαπράττει εγκλήματα απολύτως χωρίς συνέπειες, και στη συνέχεια να αποφασίζουν ότι είναι ειλικρινά πολύ δύσκολο να αποφασίσουν για την ώρα, καθυστερώντας έτσι τη δίκη του τύπου για την προσπάθεια ανατροπής των αποτελεσμάτων μιας δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας. Γιατί αυτό συνέβη πραγματικά, επίσης την Πέμπτη.

Σε αυτό το σημείο, να σημειωθεί, ότι παρά την ανατρεπτική απόφαση, η καταδίκη του Γουάινστιν για βιασμό σε δικαστήριο της Καλιφόρνιας εξακολουθεί να ισχύει. Όσο για το τι πήγε στραβά στη δίκη του στη Νέα Υόρκη, περιλαμβάνει το νομικό λάθος της απόφασης του δικαστή να επιτρέψει την κατάθεση τεσσάρων γυναικών που δεν συμμετείχαν άμεσα στην υπόθεση που εξετάζεται. Με λίγα λόγια: δυστυχώς, απλά πάρα πολλές γυναίκες είπαν στο δικαστήριο ότι ο Γουάινστιν τις είχε κακοποιήσει σεξουαλικά, γεγονός που έχει πλέον καταστήσει άκυρη τη δίκη του για σεξουαλική επίθεση.

Η όλη διαδικασία θα πρέπει να διεξαχθεί εκ νέου, αναγκάζοντας μια ομάδα αυτών των γυναικών να πρέπει να καταθέσουν από την αρχή. Και ναι – μπορεί όλοι μας να έχουμε μια σειρά από έντονες απόψεις για εκείνους που επωφελούνται από τις ιδιοτροπίες του αμερικανικού νομικού συστήματος, αλλά αρκετά συχνά η αλήθεια είναι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το νομικό σύστημα των ΗΠΑ, επειδή έχει σημαντικές διαφορές από το δίκαιο άλλων χωρών.

Ίσως όλοι έχουμε τα νομικά συστήματα που μας αξίζουν. Εκτός από τους δικηγόρους. Δεν μπορείς να μην αισθάνεσαι ότι αυτοί οι τύποι είναι το μοναδικό σύνολο ανθρώπων που καρπώνονται άδικες απολαβές από το νομικό σύστημα.

Σε ακόμα περισσότερα δικαστικά νέα της Πέμπτης από τη Νέα Υόρκη, ένας άλλος δικαστής αποφάσιζε επίσης κατά της προσφυγής του Τραμπ για την ετυμηγορία δυσφήμισης 83 εκατομμυρίων δολαρίων, στην υπόθεση που άσκησε εναντίον του η συγγραφέας E Jean Carroll, η οποία ισχυρίστηκε ότι τη βίασε σε αποδυτήριο πολυκαταστήματος.

Με δεδομένο ότι ο Τραμπ βρισκόταν στην προαναφερθείσα δικαστική αίθουσα στην άλλη άκρη της πόλης, είναι κάτι το ιδιαίτερο να μπορεί να πει κανείς ότι η ημέρα, παρόλα αυτά, αποδείχθηκε ακόμα μια καλή μέρα για τον ίδιο, με το ανώτατο δικαστήριο να μην έχει ακόμη λάβει απόφαση για το αν μπορεί να δικαστεί για την κατηγορία της συνωμοσίας με σκοπό την ανατροπή των εκλογών. Σίγουρα ήταν μια είδηση για την οποία θα μπορούσε να είναι συγκρατημένα ενθουσιασμένος.

Αλλά ίσως όχι κάτι για το οποίο θα μπορούσε να εκπλαγεί εντελώς, δεδομένων των υπέρτατων προσπαθειών του να κάμψει το δικαστήριο στη θέλησή του. Μόλις την προηγούμενη ημέρα, το δικαστήριο είχε ακούσει την πολιτεία του Άινταχο να υποστηρίζει την απαγόρευση των αμβλώσεων, ακόμα και στις περιπτώσεις που αυτές απαιτούνται για λόγους υγειονομικής περίθαλψης.

Στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις βλέπουμε τον Τραμπ συχνά και επανειλημμένα να καυχιέται ότι είναι ο μαριονετίστας της απόφασης που ανέτρεψε την υπόθεση Roe v Wade, την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 1973 που προστάτευε τα ομοσπονδιακά δικαιώματα στις αμβλώσεις.

Και αναμφισβήτητα έχει δίκιο γι’ αυτό, αφού έχει διορίσει τρεις δικαστές στο δικαστήριο και έχει ανατρέψει μια ισορροπία που ο υπόλοιπος κόσμος υποτίθεται ότι θεωρεί μυθική. Προφανώς, η υπερηφάνεια του Τραμπ για το επίτευγμα αυτό σημαίνει πολύ περισσότερα όταν προέρχεται από έναν άνθρωπο που -θα ήθελα να αστειευτώ- ότι πιθανώς έχει πληρώσει για περισσότερες αμβλώσεις από όσοι είναι οι συμβιβασμένοι δικαστές του ανώτατου δικαστηρίου, ακόμα κι αν οι νομικές συζητήσεις για τη διατήρηση αυτής της δήλωσης σε αυτή τη στήλη είναι πιθανό να διαρκέσουν περισσότερο χρόνο από όσο χρειάστηκε για να γραφτεί η στήλη.

Σε γενικές γραμμές, δεν θα μπορούσατε να κατηγορήσετε την Πέμπτη ότι ήταν μια σπουδαία μέρα για την κυρία Δικαιοσύνη. Όπως αποδεικνύεται, όλοι οι λεγόμενοι υπολογισμοί των τελευταίων ετών μπορούν να ακυρωθούν πολύ πιο εύκολα από ό,τι κερδήθηκαν. Το μόνο πράγμα που «παρατράβηξε» είναι η προσποίηση ότι κάτι πήγε αρκετά μακριά.