Πιθανόν να έχεις, αν οχι ακούσει, σίγουρα δει, τρυποκάρυδο να χτυπά τον κορμό ενός δέντρου, αναζητώντας τροφή, αλλά πώς θα αντιδρούσες αν χρησιμοποιούσε το μακρύ και δυνατό ράμφος του για να χτυπήσει το κουδούνι της πόρτας σου;

Στις ΗΠΑ, κάμερα κατέγραψε έναν δρυοκολάπτη (όπως είναι το επιστημονικό όνομα του τρυποκάρυδου), να χρησιμοποιεί το ράμφος του για να χτυπήσει επανειλημμένα το κουδούνι της πόρτας.

Πιθανότατα νόμιζε ότι μέσα κρυβόταν ένα νόστιμο γεύμα…

Η απογοήτευσή του ήταν μάλλον διπλή, καθώς είναι μάλλον απίθανο να βρήκε τροφή κρυμμένη στο κουδούνι, ενώ κανείς ποτέ δεν του άνοιξε την πόρτα…

Οι ιδιαιτερότητες του τρυποκάρυδου

Ο δρυοκολάπτης, γνωστός στην Ελλάδα με την ονομασία τρυποκάρυδος, είναι πτηνό αναρριχητικό της οικογένειας των δρυοκολαπτών που αριθμεί περισσότερα από 200 είδη, τα οποία ζουν σε δασώδεις περιοχές σχεδόν όλου του κόσμου, εκτός από τη Μαδαγασκάρη και την Αυστραλία.

Τα είδη είναι πολλά, αλλά πολλά από αυτά κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Ένα από τα κύρια είδη που κινδυνεύουν στην Ελλάδα είναι ο μεσαίος δρυοκολάπτης.

Από τα σημαντικότερα μέλη αναφέρονται τα γένη Picus και Dendrocopus, στα όποια ανήκουν οι γνήσιοι δρυοκολάπτες, σύμφωνα με τη Wikipedia.

Διακρίνονται για ορισμένες συνήθειες και ανατομικές ιδιαιτερότητές τους. Τα δύο εξωτερικά δάκτυλα των ποδιών τους είναι γυρισμένα προς τα πίσω και τα εσωτερικά προς τα μπρος, ώστε να γαντζώνονται με ευκολία στα κλαδιά και στις αυλακώσεις των δένδρων.

Διαβασε ακομα

Ο παπαγάλος σου δυσκολεύεται με το τάμπλετ; Οι επιστήμονες ξέρουν γιατί

Οι κάλαμοι των ουραίων φτερών (ουροπήγιο), εκτός των εξωτερικών, είναι πολύ σκληροί και μυτεροί, επιτρέποντάς τους να χρησιμοποιούν την ουρά τους ως στήριγμα για να κάθονται.

Το μήκος του σώματός του κυμαίνεται από 9 – 55 εκατ. και έχει χρώμα ασπρόμαυρο και λίγο πρασινωπό. Έχει μακρύ λαιμό, μεγάλο κεφάλι και ράμφος αρκετά μακρύ και ισχυρό, για να μπορεί να βρίσκει εύκολα την τροφή του στον φλοιό των δέντρων ή στα ξύλα όπου ανοίγει τρύπες.

Ο δρυοκολάπτης πετά από δέντρο σε δέντρο και χτυπά δυνατά τον κορμό του. Από τον κρότο καταλαβαίνει ποιο δέντρο είναι κούφιο και χωρίς να χάσει καιρό ανοίγει με το ράμφος του τρύπες συλλαμβάνοντας τις προνύμφες με την κολλώδη, σκωληκόμορφη και πολύ ευλύγιστη, κερατινοποιημένη στην άκρη γλώσσα του.