icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Πώς ένας άνθρωπος που δεν είχε καμία σχέση με τα μαθηματικά, έγινε διάνοια

Ο Τζέισον Πάτζετ (Jason Padgett) βλέπει παντού μαθηματικά. Ο εγκέφαλός του κατανοεί πολύπλοκες έννοιες, ενώ ο ίδιος σχεδιάζει άριστα γεωμετρικά μοτίβα. Εκεί που οι υπόλοιποι βλέπουν ένα χέρι ή μία βρύση, ο Πάτζετ διαβάζει μαθηματικές εξισώσεις. Πολλοί τον αποκαλούν ιδιοφυΐα.

Όμως ο Πάτζετ δεν είχε από πάντα καλή σχέση με τα μαθηματικά.

Για την ακρίβεια, στα σχολικά του χρόνια έδειχνε ελάχιστο ενδιαφέρον για τα μαθήματα. Περνούσε τις τάξεις με οριακές βαθμολογίες, ενώ δεν είχε την παραμικρή έλξη για τις θετικές επιστήμες.

Αφού τελείωσε το σχολείο, ο Πάτζετ ζούσε μια ζωή γεμάτη πάρτι, ποτά και κορίτσια. Ξυπνούσε με hangover και μετά έβγαινε ξανά στα μπαρ για να φλερτάρει με κοπέλες.

Όλα αυτά στην Τακόμα της Ουάσινγκτον με έναν χαμηλό μισθό, καθώς το μόνο που έδειχνε να τον ενδιαφέρει ήταν το lifestyle ενός εφήβου.

Αυτή η λούπα συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων απέκτησε και ένα κοριτσάκι. Ο Πάτζετ χώρισε από τη γυναίκα του και επέστρεψε στην παλιά του ζωή.

Όλο εκείνο το διάστημα, ο νεαρός Πάτζετ συνήθιζε να θεωρεί πως «τα μαθητικά είναι ηλίθια».

Το μοιραίο βράδυ

Όλα όμως θα άλλαζαν τη νύκτα της 13 Σεπτεμβρίου του 2002. Εκείνο το βράδυ Παρασκευής, ο Πάτζετ βρισκόταν έξω από ένα καραόκε μπαρ με τους φίλους του, όταν δέχτηκε επίθεση από δύο άνδρες, οι οποίοι τον λήστεψαν και τον ξυλοκόπησαν άγρια.

Ένα από τα χτυπήματα ήταν με ρόπαλο του μπέιζμπολ, στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. Εκείνη τη στιγμή, όπως εκμυστηρεύτηκε, είδε ένα λευκό φως, σαν φωτογραφικό φλας, να περνάει μπροστά από τα μάτια του, πριν πέσει αναίσθητος στο έδαφος.

Οι δύο άνδρες συνέχισαν να τον χτυπούν αλύπητα πριν τραπούν σε φυγή με το δερμάτινο μπουφάν του. Το επόμενο πράγμα που θυμάται είναι να βρίσκεται πεσμένος στα γόνατα, ζαλισμένος, χωρίς να μπορεί να καταλάβει πού βρίσκεται.

Μία φίλη του Πάτζετ τον μετέφερε στο νοσοκομείο, το οποίο έτυχε να βρίσκεται απέναντι από το σημείο που δέχτηκε την επίθεση. Όταν έφτασε εκεί, οι γιατροί του είπαν πως είχε πάθει διάσειση και αιμορραγούσε στα νεφρά.

Ο ίδιος θυμάται να του κάνουν μία ένεση με παυσίπονο και να τον στέλνουν σπίτι.

Ωστόσο τίποτα δεν θα ήταν πλέον το ίδιο για τον Πάτζετ. Η συμπεριφορά του άλλαξε δραματικά. Εξαιτίας της επίθεσης, είχε αναπτύξει ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD). Κλείστηκε στον εαυτό του και αρνιόταν να δει τους φίλους του, ενώ έβγαινε ελάχιστα από το σπίτι, μόνο για να προμηθευτεί τρόφιμα. Άρχισε επίσης να έχει μικροφοβία και κάλυψε τα παράθυρα του σπιτιού του με πετσέτες και κουβέρτες.

Ακόμα και όταν ερχόταν η κόρη του, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να της βγάλει τα παπούτσια, να της δώσει καθαρά ρούχα και να της πλύνει τα χέρια.

Τη στιγμή όμως που ο Πάτζετ βίωνε όλο αυτό το μετατραυματικό σοκ από την επίθεση που είχε δεχτεί, συνέβαινε και κάτι απίστευτο. Ο τρόπος με τον οποίο έβλεπε τα πράγματα είχε αλλάξει ριζικά.

Μια διαφορετική οπτική του κόσμου

«Το νερό που κατέβαινε από την αποχέτευση δεν έρεε πλέον ομαλά, αλλά ήταν σαν μικρές εφαπτόμενες γραμμές», περιέγραφε. Το ίδιο άρχισε να συμβαίνει με τα πάντα γύρω του. Τα σύννεφα, το φως του Ήλιου, τα δέντρα και οι λακκούβες έμοιαζαν πλέον σαν ένα ρετρό βιντεοπαιχνίδι.

Ο νέος τρόπος με τον οποίο έβλεπε τον κόσμο ο Πάτζετ, του προκαλούσε αντικρουόμενα συναισθήματα. «Έμεινα έκπληκτος… μπερδεμένος. Ήταν πανέμορφο, αλλά ταυτόχρονα και τρομακτικό».

Με τη βοήθεια των ψυχιάτρων, ο Πάτζετ κατάφερε να καταπολεμήσει το μετατραυματικό σοκ, όμως τα σχήματα παρέμεναν εκεί. Κλεισμένος στο σπίτι του, άρχισε να αναζητεί μαθηματικούς γρίφους στο διαδίκτυο.

Ο Πάτζετ πίστευε πως όσα συνέβαιναν στο κεφάλι του είχαν να κάνουν με τα φάρμακα που λάμβανε. Μέχρι που είδε έναν άνδρα στην τηλεόραση να εξομολογείται πως έβλεπε τα μαθηματικά ως σχήματα.

«Πάντα περιέγραφα ότι τα μαθηματικά είναι σχήματα και όχι αριθμοί και αυτή ήταν η πρώτη φορά που άκουγα κάποιον άλλον, εκτός από εμένα, να μιλάει για το πώς μοιάζουν οι αριθμοί» είχε δηλώσει ο Πάτζετ.

Στη συνέχεια, μπήκε στο διαδίκτυο, προσπαθώντας να βρει περισσότερες πληροφορίες, μέχρι που έπεσε πάνω στην Berit Brogaard, μία νευροεπιστήμονα, με την οποία ήρθε σε επικοινωνία.

Μετά από ώρες συζητήσεων στο τηλέφωνο, η Brogaard υπέθεσε πως ο Πάτζετ είχε συναισθησία.

Πρόκειται για μία κατάσταση κατά την οποία μπερδεύονται διάφορες εγκεφαλικές αισθήσεις μεταξύ τους,ενώ εκτιμάται ότι μόνο το 4% του πληθυσμού επηρεάζεται από συναισθησία. Ορισμένοι μπορούν να βλέπουν συγκεκριμένα χρώματα που δεν υπάρχουν ή να μυρίζουν ένα άρωμα, όταν νιώθουν συγκεκριμένο συναίσθημα.

Στην περίπτωσή του Πάτζετ, ο οποίος διαγνώστηκε και με σύνδρομο Σαβάντ*, μπορούσε βλέπει τον κόσμο μέσα από μαθηματικά σχήματα.

Σήμερα ο Πάτζετ κάνει διαλέξεις σε πανεπιστήμια, ενώ έχει γράψει και βιβλίο σχετικά με την περιπέτειά του.

Οι δύο άνδρες που του επιτέθηκαν δεν καταδικάστηκαν ποτέ. Ωστόσο ο ένας από αυτούς έγραψε μετά από χρόνια στον Πάτζετ ζητώντας του συγγνώμη.

«Είμαι ένα εντελώς διαφορετικό άτομο», υποστήριζε. Το ίδιο θα μπορούσε να πει και ο Πάτζετ.

*Χρησιμοποιείται ως περιγραφή του χαρακτηριστικού γνωρίσματος ενός προσώπου που φέρει σοβαρή αναπτυξιακή ή διανοητική αναπηρία σε συνδυασμό με μια εξαιρετική διανοητική ικανότητα σε ένα ορισμένο πεδίο

Με πληροφορίες από BBC