Η φωνή στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν αχνή. Έβγαινε με δυσκολία από ένα εξάχρονο κοριτσάκι που κρατούσε ένα κινητό τηλέφωνο, κάπου στη Γάζα.

«Το τανκ είναι δίπλα μου. Κινείται», λέει. Στην άλλη άκρη, η Rana, από το τηλεφωνικό κέντρο έκτακτης ανάγκης της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου, προσπάθησε να κρατήσει την ψυχραιμία της.

«Είναι πολύ κοντά;» τη ρώτησε. «Πολύ, πολύ» απάντησε η μικρή φωνή, προσθέτοντας: «Θα έρθεις να με πάρεις; Φοβάμαι τόσο πολύ».

Η Rana δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο, παρά να κρατήσει το τηλέφωνο ανοικτό. Η εξάχρονη Hind Rajab είχε παγιδευτεί ανάμεσα στα πυρά στην πόλη της Γάζας και εκλιπαρούσε για βοήθεια. Ήταν κρυμμένη μέσα στο αυτοκίνητο του θείου της, περιτριγυρισμένη από τα πτώματα των συγγενών της.

News Κραυγή αγωνίας για τους Παλαιστίνιους: Βουλιάζει μία από τις τελευταίες σανίδες σωτηρίας τους

Η Hind είχε ξεκινήσει από το σπίτι της στην πόλη της Γάζας νωρίτερα εκείνη την ημέρα με τον θείο, τη θεία και τα πέντε ξαδέλφια της. Ήταν Δευτέρα 29 Ιανουαρίου. Εκείνο το πρωί, ο ισραηλινός στρατός είχε δώσει εντολή να εκκενωθούν οι περιοχές στα δυτικά της πόλης και να κινηθούν νότια κατά μήκος του παραλιακού δρόμου.

Η μητέρα της Hind, η Wissam, θυμάται ότι υπήρχαν σφοδροί βομβαρδισμοί στην περιοχή τους.

«Ήμασταν τρομοκρατημένοι και θέλαμε να ξεφύγουμε» είπε, συμπληρώνοντας: «Φεύγαμε από μέρος σε μέρος, για να αποφύγουμε τις αεροπορικές επιδρομές».

Η οικογένεια αποφάσισε να κατευθυνθεί προς το νοσοκομείο Ahli στα ανατολικά της πόλης, ελπίζοντας ότι θα ήταν ένα ασφαλέστερο μέρος για καταφύγιο.

Πυροβολισμοί και μετά σιωπή

Η Wissam και το μεγαλύτερο παιδί της άρχισαν να πηγαίνουν εκεί με τα πόδια, ενώ η Hind πήρε θέση στο αυτοκίνητο του θείου της. Μόλις έφυγε το αυτοκίνητο, άκουσαν πυροβολισμούς από την ίδια κατεύθυνση.

Καθώς ο θείος της Hind οδηγούσε προς το διάσημο πανεπιστήμιο al-Azhar της πόλης, το αυτοκίνητο εκτιμάται ότι ήρθε απροσδόκητα αντιμέτωπο με ισραηλινά τανκς και φαίνεται ότι δέχθηκε πυρά.

Διαβασε ακομα

Σημείο καμπής στον πόλεμο της Ουκρανίας

Μέσα από το όχημα, η οικογένεια κάλεσε συγγενείς για βοήθεια. Ένας από αυτούς επικοινώνησε με τα κεντρικά γραφεία έκτακτης ανάγκης της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου, 80 χιλιόμετρα μακριά στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Ήταν τώρα περίπου 14:30 όταν οι χειριστές στο τηλεφωνικό κέντρο της Ερυθράς Ημισελήνου στη Ραμάλα κάλεσαν τον αριθμό κινητού τηλεφώνου του θείου της Hind, αλλά αντί γι΄αυτόν απάντησε η 15χρονη κόρη του, Layan.

Στην ηχογραφημένη συνομιλία, η Layan έλεγε στο προσωπικό της Ερυθράς Ημισελήνου ότι οι γονείς και τα αδέλφια της έχουν σκοτωθεί όλοι. «Μας πυροβολούν» είπε, προτού η γραμμή κοπεί απότομα με ήχους από πυροβολισμούς και κραυγές.

«Κρύψου κάτω από τα καθίσματα»

Όταν η ομάδα της Ερυθράς Ημισελήνου παίρνει ξανά τηλέφωνο, είναι η Hind που απαντάει, με τη φωνή της να είναι πνιγμένη στον φόβο. Σύντομα γίνεται σαφές ότι είναι η μόνη επιζώσα στο αυτοκίνητο.

«Κρύψου κάτω από τα καθίσματα» της λέει η ομάδα. «Μην αφήσεις κανέναν να σε δει».

Η Rana Faqih παρέμεινε στη γραμμή με την Hind για ώρες, καθώς η Ερυθρά Ημισέληνος απηύθυνε έκκληση στον ισραηλινό στρατό να επιτρέψει στο ασθενοφόρο τους να προσεγγίσει την τοποθεσία.

Τρεις ώρες μετά την έναρξη της κλήσης, ένα ασθενοφόρο στάλθηκε τελικά για να σώσει την Hind. Εν τω μεταξύ, η ομάδα της Ερυθράς Ημισελήνου είχε βρει τη μητέρα της και την είχε συνδέσει στην κλήση. Έκλαψε περισσότερο όταν άκουσε τη φωνή της μητέρας της, θυμάται η Rana.

Χάθηκε η επικοινωνία με την 6χρονη

Είχε νυχτώσει όταν το πλήρωμα του ασθενοφόρου, ο Yousef και ο Ahmad, ειδοποίησαν τους χειριστές ότι πλησίαζαν στην τοποθεσία και ότι επρόκειτο να ελεγχθούν στην είσοδο από τις ισραηλινές δυνάμεις.

Ήταν η τελευταία φορά που οι χειριστές άκουσαν νέα από τους συναδέλφους τους ή από την Hind. Η γραμμή με τους δύο τραυματιοφορείς και το εξάχρονο κορίτσι που πήγαν να σώσουν, αποσυνδέθηκε οριστικά.

Ο παππούς της Hind, Bahaa Hamada, δήλωσε στο BBC ότι το τελευταίο πράγμα που άκουσε η μητέρα της εξάχρονης ήταν ο ήχος της πόρτας του αυτοκινήτου που άνοιξε και τη μικρή να της λέει ότι μπορούσε να δει το ασθενοφόρο στο βάθος.

«Κάθε δευτερόλεπτο, η καρδιά μου καίγεται» δήλωσε η Wissam στο BBC. «Κάθε φορά που ακούω τον ήχο του ασθενοφόρου, σκέφτομαι ότι ίσως είναι αυτή. Κάθε ήχος, κάθε πυροβολισμός, κάθε πύραυλος που πέφτει, κάθε βόμβα – αναρωτιέμαι αν κατευθύνεται προς την κόρη μου, αν χτυπήθηκε».

«Πού είναι το Διεθνές Δικαστήριο;»

Οι υπηρεσίες της Ερυθράς Ημισελήνου στη Γάζα ζήτησαν από τον ισραηλινό στρατό λεπτομέρειες για τις επιχειρήσεις του στην περιοχή εκείνη την ημέρα, καθώς και για την εξαφάνιση της Χιντ και το ασθενοφόρο που στάλθηκε να την ανασύρει. Ρώτησαν ξανά 24 ώρες αργότερα και είπαν ότι εξακολουθούσαν να ελέγχουν.

«Πού είναι το Διεθνές Δικαστήριο; Γιατί οι πρόεδροι κάθονται στις καρέκλες τους;» ρώτησε η μητέρα της Hind.

Μια εβδομάδα μετά την εξαφάνιση της κόρης της, η Wissam κάθεται και περιμένει στο νοσοκομείο Ahli, μέρα με τη μέρα, γεμίζοντας την απουσία της κόρης της με την ελπίδα ότι θα επιστρέψει ζωντανή.

«Έχω φέρει τα πράγματά της και την περιμένω εδώ. Περιμένω την κόρη μου από στιγμή σε στιγμή. Ικετεύω μέσα από την καρδιά μιας πληγωμένης μητέρας, να μην ξεχάσουμε αυτή την ιστορία», εξομολογείται.

Με πληροφορίες από BBC