Mια έκθεση έργων τέχνης, αποτέλεσμα συνεργασίας του Πανεπιστημίου Swansea, του Ιδρύματος Ανθρώπινου Γάλακτος και της καλλιτέχνιδας Leanne Pearce, παρουσιάζει τις ιστορίες ανθρώπων που έχουν λάβει γάλα δότη για το μωρό τους, έχουν δωρίσει γάλα ή υποστηρίζουν το έργο των τραπεζών γάλακτος.

Μέσα από πίνακες ζωγραφικής, απεικονίζεται πόσο μπορεί να βοηθήσει η δωρεά γάλακτος και πώς μπορεί να λειτουργήσει ως ελπίδα για όσους βιώνουν δυσκολίες όπως η προωρότητα, η απώλεια μωρών, ο καρκίνος μιας μητέρας και πολλά άλλα.

Η μητέρα του Ιντίγκο, μιλώντας για την ιστορία της, περιέγραψε πως αρχικά είχε μία όμορφη εγκυμοσύνη. «Όταν μπήκαμε στο πρώτο lockdown ξαφνικά όλος ο κόσμος άλλαξε, οπότε αποφασίσαμε να γεννήσουμε στο σπίτι. Ωστόσο, τα πράγματα δεν πήγαν ακριβώς όπως τα περιμέναμε. Ο Ιντίγκο εμφάνισε επιπλοκές και καταλήξαμε να γεννήσω με καισαρική και το μωρό να μπει στην εντατική» είπε.

«Τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, ο πνεύμονάς του κατέρρευσε, έκανε μεταγγίσεις αίματος, έπεσε σε κώμα. Υπήρχαν στιγμές στον θάλαμο όπου τα πράγματα δεν έδειχναν ότι θα πήγαιναν καλά και ο σύντροφός μου πάλευε πραγματικά για να τον κρατήσω αγκαλιά. Είπε ότι αυτή η επαφή του σώματός μου με το γυμνό σώμα του μωρού άλλαξε το παιχνίδι. Μέρα με τη μέρα ο Ιντίγκο γινόταν πιο δυνατός και καθώς άρχισε να ξυπνάει, πεινούσε και όσο πιο γρήγορα τον τάιζα γάλα τόσο πιο γρήγορα το έπινε» συμπλήρωσε λέγοντας ότι όταν γύρισε στο σπίτι από το νοσοκομείο με τον Ιντίγκο, άρχισε να χάνει βάρος…

«Κάποιος ανέφερε την τράπεζα γάλακτος και τότε τηλεφώνησα και συμφώνησαν να μας υποστηρίξουν. Η προσφορά έγινε μεγαλύτερη και μέσα σε έξι εβδομάδες μπορέσαμε να απολαύσουμε τον θηλασμό και συνέχισα να θηλάζω για τρία χρόνια. Κοιτάζω τον πίνακα του μικρού μας, που μόλις έδωσε τη μεγαλύτερη μάχη και είναι δυνατός. Τον Ιούνιο θα γίνει τεσσάρων χρονών και σας ευχαριστώ όλες τις όμορφες μαμάδες σας που μοιραστήκατε το γάλα σας» εξομολογείται.

Παρόμοια είναι η ιστορία της Κλερ, της μαμάς του Γουίλ. «Είναι το μικρό αγόρι στον πίνακα που τον κρατάει ο σύζυγός μου Κρις. Γεννήθηκε ένα υγιές μωρό σε πλήρη ανάπτυξη, ωστόσο όταν ήταν 10 ημερών αρρώστησε σοβαρά. Είχε RSV, έναν κοινό ιό που τα περισσότερα μωρά και νήπια θα περάσουν πριν κλείσουν τα δύο τους χρόνια, αλλά για τον Γουίλ, επειδή ήταν τόσο μικρός, ήταν πάρα πολύς για να τον αντιμετωπίσει ο οργανισμός του και σταμάτησε να αναπνέει.

Σε όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του στο νοσοκομείο έκανα ό,τι μπορούσα για να βγάλω γάλα, αλλά διαπίστωσα ότι η προσφορά μου μειωνόταν αντί να αυξάνεται. Για μένα ήταν σημαντικό να λαμβάνει το γάλα μου, καθώς ήξερα ότι ήταν γεμάτο με τα αντισώματα και τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόταν για να τον βοηθήσει να αναρρώσει. Ένιωθα τόσο απογοητευμένη που η προσφορά μου σε γάλα δεν ήταν αρκετή» λέει.

Η Κλερ το 2019 διαγνώστηκε με καρκίνο και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και θεραπεία. Βρισκόταν σε ύφεση όταν έμεινε έγκυος, ενώ οι φίλοι και η οικογένειά της έκαναν μια αναζήτηση στο Google, πέφτοντας πάνω στο Ίδρυμα Ανθρώπινου Γάλακτος.

«Ένιωσα ένα τεράστιο κύμα ανακούφισης όταν παραδόθηκε η πρώτη παρτίδα γάλακτος. Αυτή θα συνδυαζόταν με τη δική μου για να παρέχει στον Γουίλ 100% μητρικό γάλα. Και σιγά-σιγά όντως επανήλθε, και αυτή η εικόνα δείχνει τον Κρις να τον κρατά στην αγκαλιά του για πρώτη φορά αφού βγήκε από την υποστήριξη και ο Γουίλ αναπνέει μόνος του. Ήταν μια εξαιρετικά συναισθηματική στιγμή, γεμάτη ελπίδα και αγάπη Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες για την ανιδιοτελή προσφορά τους και την υποστήριξη του Γουίλ, βοηθώντας τον να δυναμώσει και να γίνει το ευτυχισμένο και υγιές αγοράκι που είναι σήμερα» καταλήγει η Κλερ.

Με πληροφορίες από BBC