Από τον ρεαλισμό του Καραβάτζιο (Caravaggio) και τη γεωμετρική ισορροπία του Λεονάρντο Ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci), μέχρι τον σουρεαλισμό του Σαλβαντόρ Νταλί (Salvador Dalí), οι πίνακες που απεικονίζουν τα πάθη και την Ανάσταση του Χριστού το Πάσχα, είναι πολύ περισσότερα από απλές εικαστικές απεικονίσεις: είναι καθρέφτες της ανθρώπινης ψυχής, του πόνου, της ελπίδας και – τελικά – της λύτρωσης.

Η Μεγάλη Εβδομάδα και η Ανάσταση του Θεανθρώπου έχουν εμπνεύσει μερικά από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας τέχνης με καλλιτέχνες από την Αναγέννηση μέχρι και τον Μοντερνισμό, να αποτυπώνουν την ανθρώπινη οδύνη και την υπερβατικότητα του Θείου Δράματος πάνω σε καμβά – ή ακόμα και σε τοίχους.

Ο Μυστικός Δείπνος – Leonardo da Vinci (1495–1498)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Supriyo Chaudhuri (@supriyochaudhuri)

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι δημιούργησε αυτό το αριστούργημα απευθείας στον τοίχο του μοναστηριού Santa Maria delle Grazie με μια πειραματική τεχνική, συνδυάζοντας ξηρό σοβά με λαδοχρώματα, κάτι που δυστυχώς οδήγησε στη γρήγορη φθορά του.

Το έργο απεικονίζει τη στιγμή που ο Ιησούς αποκαλύπτει την προδοσία του Ιούδα, με εκπληκτική εκφραστικότητα στις μορφές των μαθητών.

Παρά τις καταστροφές που υπέστη μέσα στον χρόνο, συμπεριλαμβανομένου και ενός βομβαρδισμού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το έργο διασώθηκε. Ενδιαφέρον είναι πως για κάθε απόστολο, ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε διαφορετικά μοντέλα, ενώ λέγεται ότι για τον Ιούδα, χρειάστηκε πολύς καιρός για να βρει «το κατάλληλο πρόσωπο».

Η Σταύρωση – Diego Velázquez (1632)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη History of Art & Architecture (@historyofartarchitecture)

Αυτός ο πίνακας διαφέρει από άλλες αναπαραστάσεις της Σταύρωσης λόγω της έντονης αίσθησης γαλήνης. Ο Χριστός παρουσιάζεται μόνος, σε μαύρο φόντο, με εξαιρετική φυσικότητα και κλασική συμμετρία. Η μορφή του εκπέμπει μια αίσθηση ήρεμης αποδοχής και μεγαλείου.

Ο Βελάσκεθ αποφεύγει το δράμα και τη βία, εστιάζοντας στην πνευματική διάσταση της θυσίας. Το έργο εκτιμάται για τη μινιμαλιστική του δύναμη και θεωρείται από τις πιο συγκινητικές εκδοχές της Σταύρωσης στη δυτική τέχνη.

Η Σταύρωση – Matthias Grünewald (1512–1516)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Leeland Mooring (@leelandmooring)

Το έργο αποτελεί μέρος του περίφημου Πολύπτυχου του Ίζενχαϊμ, που δημιουργήθηκε για νοσοκομείο μοναστηριού. Ο Ιησούς απεικονίζεται με παραμορφωμένο σώμα, γεμάτο πληγές, σε μια από τις πιο δραματικές και σπαρακτικές παραστάσεις της Σταύρωσης.

Η φρικτή απεικόνιση της σωματικής οδύνης προοριζόταν να προσφέρει παρηγοριά στους ασθενείς που έπασχαν από τρομακτικές ασθένειες, όπως ο έρπης. Ο πόνος του Χριστού εξυπηρετούσε ως ταύτιση και κάθαρση.

Το Δείπνο στους Εμμαούς – Caravaggio (1601)

ดูโพสต์นี้บน Instagram

โพสต์ที่แชร์โดย Soleil de l'art (@soleildelart)

Ο Καραβάτζιο δίνει ζωή σε μια από τις πιο ανθρώπινες στιγμές της Καινής Διαθήκης, όταν οι μαθητές αναγνωρίζουν τον αναστημένο Ιησού, ενώ όλα τα πρόσωπα παίρνουν τη μορφή καθημερινών ανθρώπων της υπαίθρου. Η χρήση της θεατρικής σκηνοθεσίας και του σκληρού φωτισμού (τεχνική chiaroscuro) προκαλεί δραματική ένταση.

Παρατηρείται ιδιαίτερη λεπτομέρεια στο φαγητό και τα σκεύη, υποδηλώνοντας το ενδιαφέρον του Καραβάτζιο για τον ρεαλισμό. Ο πίνακας είναι γνωστός και για την προοπτική του αφού ο θεατής σχεδόν «συμμετέχει» στη σκηνή.

Η Ανάσταση – Piero della Francesca (1463–1465)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Laura Morelli (@lauramorelliphd)

Ο Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα παρουσιάζει τον αναστημένο Χριστό να στέκεται επιβλητικά μπροστά από έναν τάφο, με φόντο μια αναγεννησιακή τοπιογραφία. Η ισορροπία και η γεωμετρία του έργου τονίζουν την αίσθηση θριάμβου επί του θανάτου.

Ο Βρετανός αξιωματικός Τόνι Κλαρκ, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αρνήθηκε να βομβαρδίσει την πόλη επειδή είχε ακούσει για αυτό το έργο. Το είχε αποκαλέσει μάλιστα «το ωραιότερο έργο της Αναγέννησης».

Η Σταύρωση – Salvador Dalí (1958)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη artelite (@artelite_com)

Ο Νταλί προσδίδει μια σουρεαλιστική, σχεδόν κοσμική διάσταση στη Σταύρωση, παρουσιάζοντας τον Ιησού από οπτική γωνία ψηλά, αιωρούμενο σε έναν κυβοειδή σταυρό. Δεν υπάρχουν πληγές ή αίμα – μόνο η απόλυτη πνευματική υπέρβαση.

Ο πίνακας βασίζεται σε αρχές της «τεταρτοδιάστατης γεωμετρίας», που μελέτησε ο Νταλί σε συνδυασμό με τη μυστικιστική του φάση. Ο τίτλος του έργου είναι Corpus Hypercubus.