icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Μια νέα ψηφιακή ανάλυση του Τιτανικού αποκαλύπτει σημαντικές λεπτομέρειες για τις τελευταίες ώρες του πλοίου, προσφέροντας νέες γνώσεις για το ναυάγιό του

Μια λεπτομερής ανάλυση μιας ψηφιακής σάρωσης του Τιτανικού σε πλήρες μέγεθος αποκάλυψε νέες πληροφορίες για τις τελευταίες ώρες του μοιραίου πλοίου.

Το ακριβές τρισδιάστατο αντίγραφο δείχνει τη βία του τρόπου με τον οποίο το πλοίο έσπασε στα δύο, καθώς βυθίστηκε μετά την πρόσκρουση σε παγόβουνο το 1912, με αποτέλεσμα 1.500 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους.

Η σάρωση παρέχει μια νέα άποψη ενός λεβητοστασίου, επιβεβαιώνοντας μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων ότι οι μηχανικοί εργάστηκαν μέχρι τέλους για να κρατήσουν τα φώτα του πλοίου αναμμένα.

Και μια προσομοίωση στον υπολογιστή υποδηλώνει επίσης ότι τρύπες στο κύτος σε μέγεθος χαρτιού Α4 οδήγησαν στην καταστροφή του πλοίου.

«Ο Τιτανικός είναι ο τελευταίος επιζών αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής και έχει ακόμη ιστορίες να πει», δήλωσε ο Παρκς Στέφενσον, αναλυτής του Τιτανικού.

Η σάρωση μελετήθηκε για ένα νέο ντοκιμαντέρ του National Geographic και της Atlantic Productions με τίτλο Titanic: The Digital Resurrection.

Το ναυάγιο, το οποίο βρίσκεται σε βάθος 3.800 μέτρων στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, χαρτογραφήθηκε με τη χρήση υποβρύχιων ρομπότ.

Περισσότερες από 700.000 εικόνες, τραβηγμένες από κάθε γωνία, χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθεί ο «ψηφιακός δίδυμος», ο οποίος αποκαλύφθηκε αποκλειστικά στον κόσμο από το BBC News το 2023.

Επειδή το ναυάγιο είναι τόσο μεγάλο και βρίσκεται στο σκοτάδι του βυθού, η εξερεύνησή του με υποβρύχια μέσα δείχνει μόνο βασανιστικά στιγμιότυπα. Η σάρωση, ωστόσο, παρέχει την πρώτη πλήρη εικόνα του Τιτανικού.

Η τεράστια πλώρη βρίσκεται όρθια στον πυθμένα, σχεδόν σαν το πλοίο να συνέχιζε το ταξίδι του.

Όμως, 600 μέτρα μακριά, η πρύμνη είναι ένας σωρός από κατεστραμμένο μέταλλο. Η ζημιά προκλήθηκε καθώς χτύπησε στον πυθμένα της θάλασσας αφού το πλοίο έσπασε στη μέση.

Η νέα τεχνολογία χαρτογράφησης παρέχει έναν διαφορετικό τρόπο μελέτης του πλοίου.

«Είναι σαν μια σκηνή εγκλήματος: Πρέπει να δεις ποια είναι τα αποδεικτικά στοιχεία, στο πλαίσιο του τόπου όπου βρίσκονται», δήλωσε ο Παρκς Στέφενσον.

«Και το να έχεις μια ολοκληρωμένη εικόνα του συνόλου του χώρου του ναυαγίου είναι το κλειδί για να καταλάβεις τι συνέβη εδώ».

Η σάρωση δείχνει νέες λεπτομέρειες από κοντά, όπως για παράδειγμα σε ένα φινιστρίνι που πιθανότατα έσπασε από το παγόβουνο. Αυτό συμφωνεί με τις αναφορές των επιζώντων ότι ο πάγος μπήκε στις καμπίνες ορισμένων ανθρώπων κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.

Οι ειδικοί έχουν μελετήσει ένα από τα τεράστια λεβητοστάσια του Τιτανικού – είναι εύκολο να το δει κανείς στη σάρωση επειδή βρίσκεται στο πίσω μέρος του τμήματος της πλώρης στο σημείο όπου το πλοίο έσπασε στα δύο.

Οι επιβάτες είπαν ότι τα φώτα ήταν ακόμα αναμμένα καθώς το πλοίο βυθιζόταν στα κύματα.

Το ψηφιακό αντίγραφο δείχνει ότι ορισμένοι από τους λέβητες είναι κοίλοι, γεγονός που υποδηλώνει ότι εξακολουθούσαν να λειτουργούν καθώς βυθίζονταν στο νερό.

Στο κατάστρωμα της πρύμνης, ανακαλύφθηκε επίσης μια βαλβίδα σε θέση λειτουργίας, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο ατμός εξακολουθούσε να ρέει στο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Αυτό θα οφείλεται σε μια ομάδα μηχανικών με επικεφαλής τον Τζόζεφ Μπελ, οι οποίοι έμειναν πίσω για να φτυαρίζουν κάρβουνο στους φούρνους για να κρατούν τα φώτα αναμμένα.

Όλοι έχασαν τη ζωή τους στην καταστροφή, αλλά οι ηρωικές τους πράξεις έσωσαν πολλές ζωές, δήλωσε ο Παρκς Στέφενσον.

«Διατήρησαν τα φώτα και το ρεύμα σε λειτουργία μέχρι το τέλος, για να δώσουν χρόνο στο πλήρωμα να ρίξει τις σωσίβιες λέμβους με ασφάλεια με κάποιο φως αντί για απόλυτο σκοτάδι», δήλωσε στο BBC.

«Κρατήθηκαν μακριά από το χάος όσο το δυνατόν περισσότερο, και όλα αυτά συμβολίζονται κατά κάποιο τρόπο από αυτή την ανοιχτή βαλβίδα ατμού που βρίσκεται εκεί στην πρύμνη».

Μια νέα προσομοίωση παρείχε επίσης περαιτέρω πληροφορίες για τη βύθιση.

Παίρνει ένα λεπτομερές δομικό μοντέλο του πλοίου, που δημιουργήθηκε από τα σχέδια του Τιτανικού, καθώς και πληροφορίες σχετικά με την ταχύτητα, την κατεύθυνση και τη θέση του, για να αναπαραστήσει τις ζημιές που προκλήθηκαν καθώς προσέκρουσε στο παγόβουνο.

«Χρησιμοποιήσαμε προηγμένους αριθμητικούς αλγορίθμους, υπολογιστικά μοντέλα και δυνατότητες υπερυπολογιστών για να αναπαραστήσουμε τη βύθιση του Τιτανικού», δήλωσε ο καθηγητής Τζέομ-Κι Πάικ, από το University College του Λονδίνου, ο οποίος ήταν επικεφαλής της έρευνας.

Η προσομοίωση δείχνει ότι, καθώς το πλοίο προσέκρουσε μόνο με ένα φευγαλέο χτύπημα στο παγόβουνο, έμεινε με μια σειρά από τρυπήματα που διατρέχουν μια γραμμή κατά μήκος ενός στενού τμήματος του κύτους.

Ο Τιτανικός υποτίθεται ότι ήταν αβύθιστος, σχεδιασμένος να παραμένει στην επιφάνεια ακόμη και αν τέσσερα από τα στεγανά του διαμερίσματα πλημμύριζαν.

Αλλά η προσομοίωση υπολογίζει ότι η ζημιά του παγόβουνου κατανεμήθηκε σε έξι διαμερίσματα.

«Η διαφορά μεταξύ της βύθισης και της μη βύθισης του Τιτανικού έγκειται στα λεπτά περιθώρια των τρυπών που έχουν μέγεθος περίπου όσο ένα κομμάτι χαρτί», δήλωσε ο Σάιμον Μπένσον, αναπληρωτής λέκτορας ναυτικής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ.

«Αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι μικρές τρύπες βρίσκονται σε ένα μεγάλο μήκος του πλοίου, οπότε το νερό εισέρχεται αργά αλλά σταθερά σε όλες αυτές τις τρύπες και τελικά τα διαμερίσματα πλημμυρίζουν από πάνω και ο Τιτανικός βυθίζεται».

Δυστυχώς, η ζημιά δεν φαίνεται στη σάρωση, καθώς το κατώτερο τμήμα της πλώρης είναι κρυμμένο κάτω από τα ιζήματα.

Η ανθρώπινη τραγωδία του Τιτανικού είναι ακόμη πολύ ορατή.

Τα προσωπικά αντικείμενα των επιβατών του πλοίου είναι διάσπαρτα στον βυθό της θάλασσας.

Η σάρωση παρέχει νέα στοιχεία για εκείνη την κρύα νύχτα του 1912, αλλά θα χρειαστούν χρόνια στους ειδικούς για να εξετάσουν πλήρως κάθε λεπτομέρεια του τρισδιάστατου αντιγράφου.

«Μας δίνει τις ιστορίες του μόνο λίγο-λίγο κάθε φορά», δήλωσε ο Παρκς Στέφενσον.

«Κάθε φορά, μας αφήνει με την επιθυμία για περισσότερα».

Με πληροφορίες από BBC