icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Είναι αμαρτία, η ελευθερία φέρει και ευθύνες που πρέπει να τις επωμιζόμαστε, πρόσθεσε ο ηθοποιός

Όσο κι αν στύβουμε το μυαλό μας, αδυνατούμε να βρούμε έναν λόγο για τον οποίο ο Άρης Σερβετάλης μίλησε ή ρωτήθηκε για το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση, παρόλα αυτά καταλάβαμε πως δεν πολυσυμφωνεί.

Καθόλου δεν θα μας ενδιέφερε αν δεν αναπαρήγαγε επικίνδυνες απόψεις.

Ο ιδιαίτερα ταλαντούχος λοιπόν ηθοποιός, αφού μας εξήγησε πως θεωρεί την έκτρωση «αμαρτία», σημείωσε πως όταν μία γυναίκα μένει έγκυος, πρέπει να «αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών της».

Το καλύτερο ωστόσο το άφησε για τη συνέχεια, καθώς υποστήριξε πως η γυναίκα οφείλει να γεννήσει το παιδί, ακόμα κι αν δεν θέλει. Μετά βέβαια μπορεί να το «πετάξει» ή να το αφήσει στο πρώτο ορφανοτροφείο που θα βρει μπροστά της.

Και ενώ με μια κουταλιά λογικής, προσπαθούμε να χωνέψουμε αυτό που ακούσαμε, ο κ. Σερβετάλης δεν σταμάτησε εκεί, αναφέροντας, κατά την άποψή του (που γιατί την είπε ή γιατί τον ρώτησαν, ακόμη δεν έχουμε καταλάβει), πως μια γυναίκα δεν έχει δικαίωμα να «σκοτώσει», αφού πρόκειται για ένα απροστάτευτο ον, το οποίο στηρίζεται σε εκείνη.

«Η έκτρωση είναι δολοφονία. Είναι απροστάτευτα πλάσματα που προτιμάμε να τα σκοτώσουμε. Δυστυχώς, αισθάνομαι ότι τη θέση της γυναίκας δεν την τιμά να ταυτίζεται με μία δολοφονία, ειδικά για ένα πλάσμα που είναι τελείως απροστάτευτο. Είναι προτιμότερο για μένα να πάρει την ευθύνη κάποιος να το κυοφορήσει και ύστερα ας το πετάξει ή ας το δώσει σε ορφανοτροφείο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά», ήταν χαρακτηριστικά τα λόγια του αρχικά.

Συνέχισε λέγοντας πως πρέπει κανείς να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, όταν πρόκειται για ένα παιδί, ενώ αναφέρθηκε και στους άντρες που πιέζουν τις συντρόφους τους να προχωρήσουν σε έκτρωση. «Νομίζω ότι η ελευθερία φέρει και ευθύνες που πρέπει να τις επωμιζόμαστε και νομίζω ότι αυτό με τις εκτρώσεις είναι μια πολύ μεγάλη αδικία. Και για τη γυναίκα την ίδια, αλλά και για τα παιδιά που δεν υπάρχουν. Εγώ, εσύ πχ, δεν θα υπήρχαμε στην επιλογή μιας γυναίκας να το σκοτώσει το παιδί της. Νομίζω ότι δεν την τιμά αυτό τη γυναίκα. Κι αυτό που αναφέρουν ως… αυτοδιάθεση; Και αυτό το πλάσμα δεν έχει δικαίωμα; Δεν έχει αυτοδιάθεση; Μάλλον, δεν ορίζει τον εαυτό του, ορίζεται από έναν άλλο άνθρωπο που οφείλει να το προστατεύσει. Αλλά δεν φταίει μόνο η γυναίκα, πολλές φορές και ο άντρας πιέζει τη σύντροφό του να κάνουν έκτρωση. Νομίζω ότι αυτό είναι παρά φύσιν», εξήγησε.

Καταλήγοντας, ο Άρης Σερβετάλης αναφέρθηκε στη θρησκεία και πώς αυτή αντιμετωπίζει τις αμβλώσεις, καθώς ο ίδιος είναι ένας άνθρωπος με βαθιά πίστη στον Θεό: «Για τις εκτρώσεις, είναι παρά φύσιν αυτό, είναι ατόπημα. Είναι αμαρτία. Εννοώ, έχεις την ελευθερία να επιλέξεις να πας με έναν άνθρωπο, μετά τι κάνεις; Δεν παίρνεις την ευθύνη; Τουλάχιστον να κυοφορηθεί αυτό το βρέφος, ο άνθρωπος και μετά ας το αφήσει σε ένα ορφανοτροφείο. Κάπου αλλού».

Εάν δεν έχεις μήτρα, δεν μπορείς να έχεις και άποψη. Ο Άρης Σερβετάλης όμως έχει. Και δυστυχώς είναι βγαλμένη από τα πιο σκοτεινά μπουντρούμια μιας πίστης, σίγουρα διαφορετικής από αυτήν των γυναικών και του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση του σώματός τους. Αδυνατεί να κατανοήσει πως τέτοιες απόψεις, όχι μόνο οδηγούν στον στιγματισμό των γυναικών που προχωρούν σε διακοπή κύησης, αλλά εντάσσονται σε μία γενικότερη προσπάθεια αφαίρεσης βασικών κεκτημένων τους.

Γιατί καμία γυναίκα δεν μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερη, εάν δεν μπορεί να αποφασίσει για το σώμα και το μέλλον της.

Η πρόσβαση στην άμβλωση είναι ανθρώπινο δικαίωμα και πρέπει να είναι νόμιμη, ασφαλής και προσβάσιμη για όλες τις γυναίκες.

Στην Ελλάδα, οι γυναίκες κέρδισαν αυτό το δικαίωμα – με τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων – το 1986 και οποιοσδήποτε στιγματισμός ή απαγόρευση θα μπορούσε να κάνει τις συγκεκριμένες επεμβάσεις άκρως επικίνδυνες, ωθώντας δεκάδες γυναίκες και κορίτσια σε αμφιβόλου ποιότητας κλινικές και γιατρούς.

Δεν θέλουμε άλλα παιδιά «πεταμένα» σε ορφανοτροφεία.

Δεν θέλουμε άλλα παιδιά κακοποιημένα από ανθρώπους που δεν θα έπρεπε και δεν ήθελαν να γίνουν γονείς.

Όσο για το περίφημο δημογραφικό, κανένα δημογραφικό δεν θα λυθεί στερώντας βασικά δικαιώματα στις γυναίκες, αλλά με πολιτικές και γενναίες αποφάσεις που γνώμονα έχουν τη στήριξη των πολιτών και της οικογένειας.

Την ίδια ώρα, γυναίκες παρουσιάστριες και αρχισυντάκτριες συνεχίζουν να στέλνουν τους «ρεπόρτερς» τους να κάνουν ερωτήσεις σε ανθρώπους που ξέρουν τι θα απαντήσουν για ζητήματα σχετικά με τα δικαιώματα των γυναικών. Για να σοκαριστούν μετά και να κάνουν νούμερα.

Το πρόβλημα, τελικά, ίσως να μην είναι ο Άρης Σερβετάλης και ο κάθε Σερβετάλης, αλλά αυτοί που τον ρωτούν και τα πάνελ που αναπαράγουν τις απόψεις του. Όπως επίσης και όσα λένε δημοσίως οι εκλεγμένοι άνδρες βουλευτές και ευρωβουλευτές (βλέπε Νίκος Αναδιώτης) και τι απαντούν ή δεν απαντούν σε αυτά οι γυναίκες (βουλεύτριες και ευρωβουλεύτριες).

Ακολουθούν ενδεικτικά σχόλια στα social media για τον Άρη Σερβετάλη: