Στον Ανδρέα Φουστάνο δεν αρέσει καθόλου ο όρος «γυναικοκτονία» και φρόντισε να το διατυμπανίσει δημοσίως, αφού ρωτήθηκε σχετικά ως επιτυχημένος πλαστικός χειρουργός που είναι.

Ο γνωστός γιατρός, μιλώντας στην εκπομπή «Action Τώρα» ξεκαθάρισε πως δεν συμφωνεί καθόλου με τον όρο γυναικοκτονία, χαρακτηρίζοντάς τον ρατσιστικό. Ναι, καλά διαβάσατε. Όπως και ότι οι δολοφονίες γυναικών είναι σημείο των καιρών, καθώς οι «άνθρωποι περνούν δύσκολα ψυχολογικά». Γιατί τι μπορεί να κάνει άλλωστε ένας άνδρας που έχει τις μαύρες του; Να σκοτώσει την πρώην ή νυν σύντροφό του φυσικά. Όλοι το ξέρουν αυτό.

«Δεν μου αρέσει ο όρος γυναικοκτονία, είναι ρατσιστικός. Τι θα πει γυναικοκτονία; Ανθρωποκτονία είναι. Είναι σαν να λέμε ότι η γυναίκα είναι κάτι διαφορετικό. Το ότι αυτή η κατάσταση συνεχίζεται πιστεύω ότι είναι σημείο των καιρών γιατί οι άνθρωποι περνάνε δύσκολα σε ψυχολογικό επίπεδο. Όταν η ζωή γίνεται δύσκολη αρχίζει να βγαίνει προς τα έξω μια βιαιότητα, ακόμα περισσότερο ανάμεσα στα ζευγάρια. Η συνεχής επανάληψη αυτών των γεγονότων προκαλεί», ανέφερε χαρακτηριστικά και εμείς μάταια προσπαθήσαμε να το εξηγήσουμε λογικά.

Ο κ. Φουστάνος φέρεται να πρότεινε μάλιστα να μην μεταδίδονται ειδήσεις που αφορούν γυναικοκτονίες και ζητήματα έμφυλης βίας, αγνοώντας ανερυθρίαστα πως η σιωπή είναι συνενοχή, αλλά και πως θα σκοτώσουμε το τέρας της τοξικής αρρενωπότητας μαζί με την πατριαρχία μόνο αν μιλάμε γι΄ αυτά. Συνέχεια.

Εμείς θα υπενθυμίσουμε στον κύριο Φουστάνο και στον κάθε κύριο Φουστάνο εκεί έξω πως η «γυναικοκτονία» (femicide) είναι διεθνής όρος που έχει υιοθετηθεί από τον ΟΗΕ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ούτε όλες οι δολοφονίες γυναικών είναι γυναικοκτονίες. Γυναικοκτονία είναι η δολοφονία μιας γυναίκας επειδή είναι γυναίκα.Τα εξωραϊσμένα «εγκλήματα πάθους» και «τιμής» γιατί ο άνδρας θόλωσε από τη ζήλια ή τον έρωτα αποτελούν δολοφονίες με βάση το φύλο και είναι η κορυφή του παγόβουνου της έμφυλης βίας.

Στο μεταξύ το πιο επικίνδυνο μέρος για μία γυναίκα είναι το σπίτι της, καθώς «το 60% εξ όσων μετατράπηκαν σε θύματα δολοφονήθηκαν από τον σύντροφό τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους», σύμφωνα με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος (ONUDC στα γαλλικά, UNODC στα αγγλικά), αλλά και την υπηρεσία ΟΗΕ Γυναίκες.

Την ίδια ώρα, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε δέκα λεπτά σε ολόκληρο τον κόσμο γιατί το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών «ξεπερνά τα σύνορα, πλήττει όλες τις κοινωνικές κατηγορίες και τις ηλικιακές ομάδες»

Η αναγνώριση λοιπόν του όρου γυναικοκτονία δεν είναι κάποιο απωθημένο των γυναικών ή ένα καπρίτσιο εξοργισμένων φεμινιστριών. Αποτελεί κοινωνική ανάγκη για να σταματήσουμε επιτέλους να μετράμε κάθε χρόνο τις γυναίκες που δεν είναι πια εδώ γιατί κάποιο μάτσο αρσενικό θεώρησε πως η ζωή τους τού ανήκει.