icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

O μετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου είναι το σημείο όπου ελέγχονται τα ερεθίσματα. Οι serial killers, ωστόσο, σπάνια έχουν τον έλεγχο των παρορμήσεών τους

Εδώ και δεκαετίες, οι εγκληματολόγοι και τα ντοκιμαντέρ αληθινών εγκλημάτων προσπαθούν να κατανοήσουν τι κάνει τους κατά συρροή δολοφόνους να διαπράττουν φρικαλεότητες. Οι Dennis Rader, John Wayne Gacy, Jeffrey Dahmer και Ted Bundy είναι τέσσερις μόνο από τους 3.600 κατά συρροή δολοφόνους που έχουν καταγραφεί στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2020, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Michigan.

Τι κάνει όμως έναν άνθρωπο να αποκτά δολοφονικά ένστικτα; Τρεις ιατροδικαστές ψυχολόγοι και ειδικοί σε θέματα serial killers απαντούν σε ερωτήσεις του αμερικάνικου CNN σχετικά με τον ψυχισμό και τις βίαιες παρορμήσεις ενός κατά συρροή δολοφόνου.

Κατά συρροή δολοφόνος γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Ο εγκληματολόγος Dr. Scott Bonn λέει ότι είναι πιθανότατα ένας συνδυασμός των δύο. Οι ψυχοπαθείς γεννιούνται έτσι, ενώ οι κοινωνιοπαθείς έχουν επηρεαστεί από εξωτερικούς παράγοντες.

O Dr. Louis Schlesinger, καθηγητής εγκληματολογικής ψυχολογίας αναφέρει ότι υπάρχει μια πολύ ισχυρή νευροβιολογική συνιστώσα στις κατά συρροή σεξουαλικές δολοφονίες, επειδή το σεξουαλικό ένστικτο είναι βιολογικά καθορισμένο.

Η καθηγήτρια εγκληματολογικής ψυχολογίας και ποινικής δικαιοσύνης, Dr. Katherine Ramsland υποστηρίζει πως καμία περίπτωση δεν μοιάζει με κάποια άλλη.

Πώς ξέρουμε ότι ένας δολοφόνος είναι κατά συρροή;

Για τον Dr. Bonn, ένας κατά συρροή δολοφόνος αφήνει συνεπή σημάδια, συνεπή στοιχεία που αποδεικνύουν ότι έχεις να κάνεις με το ίδιο άτομο.

Από την άλλη, ένας κατά συρροή σεξουαλικός δολοφόνος, σύμφωνα με τον Dr. Schlesinger κάνει διάφορα πράγματα με το σώμα του θύματος, όπως το να αφήνει το πτώμα σε περίεργες στάσεις. Δεδομένου ότι, για εκείνους, μία δολοφονία δεν είναι από μόνη της ψυχο-σεξουαλικά επαρκής, προχωρούν πιο πέρα για να ικανοποιήσουν τα ένστικτά τους.

Τι κάνει κάποιον κατά συρροή δολοφόνο;

Κάθε άτομο επεξεργάζεται με μοναδικό τρόπο μια δεδομένη κατάσταση στη ζωή του, λέει η Dr. Ramsland και κάποιοι έλκονται προς τη βία. Αυτή μπορεί να είναι αμυντική βία ή επιθετική, ψυχωτική ή ψυχοπαθητική, αντιδραστική ή αρπακτική.

Οποιοσδήποτε παράγοντας – κακοποίηση, παραμέληση, παρέκκλιση ή εκφοβισμός – μπορεί να έχει διαφορετικές επιδράσεις σε διαφορετικούς ανθρώπους και οι νέες εμπειρίες να τροποποιήσουν τις αντιλήψεις θετικά ή αρνητικά.

Υποφέρουν όλοι οι κατά συρροή δολοφόνοι από κάποιο τραύμα;

Ο Dr. Bonn λέει ότι ενδεχομένως να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ φόνων και παιδικού τραύματος, αλλά δεν είναι αρκετό για να μετατρέψει κάποιον σε κατά συρροή δολοφόνο. Είναι πολυάριθμοι οι παράγοντες.

Ο Dr. Schlesinger, από την άλλη αναφέρει ότι υπάρχει ένα γεγονός καμπής στη ζωή κάποιου που θα μπορούσε να εξηγήσει αυτή τη συμπεριφορά. «Είναι η ανθρώπινη φύση, είναι μια φυσική τάση, το έκανε επειδή η μητέρα του τον κακοποιούσε. Το έκανε επειδή συνέβη αυτό το τραυματικό γεγονός».

Η κακή ανατροφή και τα παιδικά τραύματα δεν βοηθούν ποτέ, αλλά αυτά από μόνα τους δεν είναι ικανά να κάνουν κάποιον να βγαίνει και να σκοτώνει αδιακρίτως.

Είναι όλοι οι κατά συρροή δολοφόνοι ψυχοπαθείς;

Το να είναι κάποιος ψυχοπαθής από μόνος του δεν τον καθιστά κατά συρροή δολοφόνο, λέει ο Dr. Bonn. «Πρέπει να συμβαίνει και κάτι άλλο». Στην περίπτωση, μάλιστα, που ένας κατά συρροή δολοφόνος είναι ψυχοπαθής, ο εγκέφαλός του λειτουργεί διαφορετικά από έναν φυσιολογικό ανθρώπινο εγκέφαλο.

«Επεξεργάζονται διαφορετικά τα ερεθίσματα». Συγκεκριμένα, ο μετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου είναι το σημείο όπου ελέγχονται τα ερεθίσματα, δηλαδή αυτό που εμποδίζει τους περισσότερους ανθρώπους από το να ενεργούν παρορμητικά. Οι serial killers σπάνια έχουν τον έλεγχο των παρορμήσεών τους.

Πολλοί ψυχοπαθείς λειτουργούν μια χαρά μέσα στην κοινωνία επειδή είναι πολύ δραστήριοι, κινητοποιημένοι άνθρωποι, προσανατολισμένοι σε στόχους. Περιγράφονται ως πολύ οργανωμένοι, και ιδιαιτέρως υπομονετικοί. «Αυτά είναι χαρακτηριστικά που κάνουν έναν σπουδαίο αρχιτέκτονα ή έναν σπουδαίο πωλητή, αλλά είναι επίσης τέλεια χαρακτηριστικά αν θέλετε να γίνετε ψυχοπαθής δολοφόνος», λέει ο Dr. Bonn.

Για τον Dr. Schlesinger, υπάρχει μία λανθασμένη εικόνα των κατά συρροή δολοφόνων, ειδικά λόγω των διαφόρων ταινιών του Hollywood που τους παρουσιάζει ως «σατανικές ιδιοφυΐες με IQ 180 που μιλούν πέντε γλώσσες». Ωστόσο, τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. «Η συντριπτική πλειονότητα είναι ανειδίκευτοι, οι οποίοι είτε δεν εργάζονται είτε κάνουν δουλειές του ποδαριού».

Τι είναι ένας κατά συρροή σεξουαλικός δολοφόνος;

Στους κατά συρροή σεξουαλικούς δολοφόνους, λέει ο Dr. Bonn, οι σεξουαλικές ορμές, η σεξουαλικότητα και η διέγερση διαπλέκονται και συστρέφονται με το να βλάπτουν πράγματα. Αγαπούν τον σαδισμό και το αίμα και έχουν εμμονή με τον πόνο και τον θάνατο του άλλου.

Αυτό δεν συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη: «Κανείς δεν ξυπνάει ένα πρωί και λέει: “Σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα για να γίνω κατά συρροή δολοφόνος». Αυτές οι παρορμήσεις αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά γύρω στην εφηβεία, ίσως και νωρίτερα, στα 11 ή 12 χρόνια.

Δημιουργείται κάτι που γυρνάει ξανά και ξανά στο μυαλό τους καθ’ όλη τη διάρκεια της εφηβείας και μέχρι την πρώιμη ενηλικίωση. Συχνά το συνδυάζουν με τον αυνανισμό, οπότε φαντασιώνονται ότι κάνουν τρομερά πράγματα στους ανθρώπους και διεγείρονται σεξουαλικά.

Αυτό φτάνει τελικά σε αυτό που ο Dr. Bonn αποκαλεί «σημείο καμπής», συνήθως στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας των 20, όπου αυτή η φαντασίωση δεν μπορεί πλέον να ζει μόνο στις ονειροπολήσεις τους. Πρέπει να το κάνουν πράξη, πρέπει να το νιώσουν. Πρέπει οπωσδήποτε να ζήσουν αυτή την εμπειρία. «Και τότε είναι που σκοτώνουν για πρώτη φορά».

Οι κατά συρροή δολοφόνοι αισθάνονται ενοχές;

Οι κατά συρροή δολοφόνοι που μπορεί να είναι ψυχοπαθείς ή κοινωνιοπαθείς έχουν αντικοινωνικές διαταραχές της προσωπικότητας για τις οποίες δεν υπάρχει θεραπεία. Για τον Dr. Bonn, απλά δεν τους νοιάζει αν κάνουν το σωστό ή το λάθος, καθώς οι νόμοι της κοινωνίας και η ηθική δεν σημαίνουν τίποτα γι’ αυτούς.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο οι κατά συρροή δολοφόνοι σχεδόν ποτέ δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν το ελαφρυντικό της παραφροσύνης όταν πάνε σε δίκη, επειδή δεν είναι κλινικά ή νομικά παράφρονες: Απλώς αδιαφορούν για τους νόμους της κοινωνίας και αδιαφορούν για τον πόνο των άλλων.

Παρόμοια άποψη έχει και ο Dr. Schlesinger: «Όταν κάποιος καλύπτει τα ίχνη στη σκηνή του εγκλήματος […] αυτό δείχνει ότι έχει συνείδηση ενοχής και επίγνωση του άδικου και του λάθους». Έτσι, όταν ένας κατά συρροή δολοφόνος πάει στο δικαστήριο, δεν υπάρχει καμία βάση για τους ενόρκους να τον κρίνουν νομικά παράφρονα.

Πώς μπορούν οι κατά συρροή δολοφόνοι να ζουν διπλές ζωές τόσο εύκολα;

Με τους περισσότερους κατά συρροή δολοφόνους, τα σημάδια είναι πολύ ανεπαίσθητα, επειδή το πρόβλημα είναι ότι ενσωματώνονται στην κοινωνία τόσο εύκολα, επειδή είναι «χαμαιλέοντες».

Έχουν αυτή την ικανότητα να γυρίζουν τον διακόπτη και να μετατρέπονται από οικογενειάρχες σε σαδιστές δολοφόνους «στην κυριολεξία με το πάτημα ενός κουμπιού». Αυτό ονομάζεται ψυχολογική διαμερισματοποίηση, η οποία τους κάνει να διαχωρίζουν εντελώς τις πτυχές της ζωής τους που φαίνονται αντιφατικές.

Ο Dr. Bonn λέει ότι είναι τόσο επιδέξιοι στο να διαχωρίζουν τις ζωές τους που, για εκείνους, δεν υπάρχει καμία αντίφαση ή ασάφεια, καμία γνωστική ασυμφωνία ως αποτέλεσμα. «Για αυτούς, είναι απλώς δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα».

Με πληροφορίες από CNN