Πάνω από 37 χρόνια έχουν περάσει από τότε που δείγματα DNA χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε έρευνα της αστυνομίας. Η μέθοδος έχει έκτοτε συμβάλει στην εξιχνίαση εκατοντάδων υποθέσεων που αφορούσαν σε εγκλήματα, στέλνοντας τους δράστες πίσω από τα κάγκελα.

Ο πρώτος εγκληματίας που καταδικάστηκε μετά από τεστ DNA ήταν ένας άνδρας με το όνομα Colin Pitchfork, ο οποίος συνελήφθη το 1987 για τη δολοφονία δύο 15χρονων κοριτσιών.

Η υπόθεση

Το 1983, η 15χρονη Lydia Mann εξαφανίστηκε ενώ πήγαινε στο σπίτι μιας φίλης της στο χωριό Narborough του Leicestershire στην Αγγλία. Λίγο αργότερα βρέθηκε νεκρή, στραγγαλισμένη από το ίδιο της το κασκόλ.

Τρία χρόνια μετά, το 1986, η 15χρονη Dawn Ashworth εξαφανίστηκε καθώς περπατούσε για να πάει σπίτι της. Βρέθηκε και εκείνη νεκρή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Λόγω των κοινών στοιχείων των δύο θανάτων, η αστυνομία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι και τα κορίτσια δολοφονήθηκαν από το ίδιο άτομο.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Forensicsworld (@forensicsworld)

Οι Αρχές έδρασαν αρκετά γρήγορα, συλλαμβάνοντας τον Richard Buckland, ένα 17χρονο αγόρι με ήπια νοητική αναπηρία. Ο Buckland ήξερε την Dawn Ashworth και φαινόταν να γνωρίζει κάποιες αδημοσίευτες λεπτομέρειες για τα εγκλήματα, κάτι που έκανε τους αστυνομικούς να τον υποπτευθούν από την πρώτη στιγμή.

Επίσης, ομολόγησε αρκετές φορές πως δολοφόνησε την Dawn, αν και κάθε φορά μετά ανακαλούσε τα λόγια του. Τελικά του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για τη δολοφονία της. Το πρόβλημα, όμως ήταν πως ο 17χρονος αρνιόταν σθεναρά ότι σκότωσε την 15χρονη Lydia.

Ωστόσο, οι Αρχές, θεωρώντας πως οι δύο δολοφονίες έφεραν πολλές ομοιότητες, συνέχισε να ψάχνει για στοιχεία που θα συνέδεαν τον Buckland και με τους δύο φόνους.

Ο Alec Jeffreys και το DNA

Λιγότερο από δέκα μίλια μακριά, στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ, ένας καθηγητής είχε εφεύρει έναν νέο τρόπο ταυτοποίησης των ανθρώπων: Το αποτύπωμα DNA.

Το 1985, ο καθηγητής Alec Jeffreys άλλαξε τον κόσμο με τη δημοσίευση αυτής της μεθόδου, η οποία κατέστησε δυνατή την ταυτοποίηση ενός ατόμου από διακριτικά μοτίβα στο DNA του.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη University of Leicester (@uniofleicester)

Η μέθοδος του Jeffreys βρήκε μεγάλη δημοτικότητα στον έλεγχο πατρότητας για υποθέσεις μετανάστευσης και χρησιμοποιήθηκε ευρέως για να διαπιστωθεί εάν ορισμένα παιδιά ήταν πραγματικά απόγονοι Βρετανών πολιτών.

Μάλιστα, όταν ο Jeffreys πρότεινε για πρώτη φορά τη χρήση της μεθόδου του στην εγκληματολογία, αντιμετωπίστηκε με μεγάλη δυσπιστία.

Λύνοντας το έγκλημα

Τελικά, η αστυνομία του Narborough ζήτησε από τον Jeffreys να πραγματοποιήσει το νέο του τεστ DNA στον Buckland για να διαπιστώσει αν θα μπορούσε να τον συνδέσει και με τις δύο δολοφονίες των 15χρονων κοριτσιών.

Ο Jeffreys συνέκρινε το DNA του Buckland με το DNA από υγρά που βρέθηκαν στα δύο πτώματα, αλλά το αποτέλεσμα δεν το περίμενε κανείς: Ο Buckland όχι μόνο δεν ήταν εκείνος που είχε σκοτώσει τη Lydia Mann, αλλά απαλλάχθηκε και από τις κατηγορίες για τη δολοφονία της Dawn.

Τα αποτελέσματα ενθουσίασαν την αστυνομία, η οποία αποφάσισε να διεξάγει ένα πρόγραμμα μαζικών εξετάσεων DNA σχεδόν σε κάθε ενήλικα άνδρα της περιοχής. Ωστόσο, ακόμη και μετά τη συλλογή του DNA περισσότερων από 5.000 ανδρών, δεν προέκυψε καμία ταύτιση.

Και ενώ οι Αρχές είχαν φτάσει σε αδιέξοδο, τον Αύγουστο του 1987, ένας ντόπιος παραδέχτηκε σε μία παμπ πως ένας άνδρας ονόματι Colin Pitchfork τον πίεσε να κάνει το τεστ DNA που διέταξε η αστυνομία αντί για εκείνον.

Ο Pitchfork συνελήφθη αμέσως μετά, και όταν εξετάστηκε το πραγματικό του DNA, διαπιστώθηκε ότι τελικά αυτός ήταν ο δράστης.

Ο άνδρας ομολόγησε και τα δύο εγκλήματα αμέσως μετά και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 30 ετών, ενώ ο Buckland, που σε διαφορετική περίπτωση θα είχε φυλακισθεί, αφέθηκε ελεύθερος.

Με πληροφορίες από Guardian