Μια ομάδα πυραυλικών επιστημόνων της NASA αναπτύσσει αυτόνομα υποβρύχια ρομπότ ικανά να πάνε εκεί που δεν μπορούν οι άνθρωποι: Βαθιά κάτω από τις γιγαντιαίες παγοκρηπίδες της Ανταρκτικής.

Το έργο των ρομπότ είναι να κατανοήσουν καλύτερα πόσο γρήγορα λιώνουν οι πάγοι – και πόσο γρήγορα αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει την καταστροφική άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Τον Μάρτιο, επιστήμονες από το Jet Propulsion Laboratory της NASA κατέβασαν ένα κυλινδρικό ρομπότ στα παγωμένα νερά της θάλασσας Beaufort βόρεια της Αλάσκας για να συλλέξουν δεδομένα σε βάθος 100 ποδιών. Ήταν το πρώτο βήμα στο πλαίσιο του προγράμματος «IceNode».

Απώτερος στόχος είναι να απελευθερωθεί ένας στόλος από αυτά τα ρομπότ στην Ανταρκτική, τα οποία θα προσκολλώνται στον πάγο και θα συλλέγουν δεδομένα για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα από τα πιο απρόσιτα μέρη της Γης.

Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για καλύτερη κατανόηση αυτής της απομακρυσμένης, απομονωμένης Ηπείρου- ό,τι συμβαίνει εδώ έχει παγκόσμιες επιπτώσεις.

Μια σειρά πρόσφατων ερευνών δείχνει ότι οι πάγοι της Ανταρκτικής μπορεί να λιώνουν με νέους ανησυχητικούς ρυθμούς, πράγμα που σημαίνει ότι η πρόβλεψη για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας μπορεί να είναι υποτιμημένη.

Εάν το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής έλιωνε εντελώς, θα προκαλούσε παγκόσμια άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά περίπου 200 πόδια – που σημαίνει πλήρη καταστροφή για τις παράκτιες κοινότητες.

Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να καταλάβουν τι συμβαίνει στις παγοκρηπίδες της Ανταρκτικής, τις τεράστιες πλάκες επιπλέοντος πάγου που προεξέχουν στον ωκεανό και αποτελούν σημαντική άμυνα κατά της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, λειτουργώντας ως φελλός που συγκρατεί τους παγετώνες στην ξηρά.

Η «γραμμή γείωσης» – το σημείο στο οποίο ο παγετώνας αναδύεται από τον πυθμένα της θάλασσας και μετατρέπεται σε παγοκρηπίδα – είναι το σημείο όπου μπορεί να λιώνουν οι πάγοι πολύ πιο γρήγορα, καθώς το ζεστό νερό του ωκεανού τρώει τον πάγο από κάτω.

Όμως, η λεπτομερής εξέταση της γραμμής θεμελίωσης στο ύπουλο τοπίο της Ανταρκτικής ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Το σχέδιο της NASA είναι να απελευθερώσει περίπου 10 ρομπότ IceNode, το καθένα με μήκος περίπου 2,5 μέτρα και διάμετρο 10 ίντσες, στο νερό από μια γεώτρηση στον πάγο ή από ένα πλοίο στα ανοικτά της ακτής. Μόλις τοποθετηθούν, οι αισθητήρες τους θα παρακολουθούν πόσο γρήγορα το θερμότερο, αλμυρό νερό του ωκεανού λιώνει τον πάγο, καθώς και πόσο γρήγορα βυθίζεται το κρύο νερό που λιώνει.

Ο στόλος θα μπορούσε να λειτουργήσει έως και ένα χρόνο, καταγράφοντας δεδομένα σε όλες τις εποχές του χρόνου, δήλωσε η NASA.

Μόλις ολοκληρώσουν τη συλλογή δεδομένων, τα ρομπότ θα αποσυνδεθούν από τον πάγο, θα παρασυρθούν στην επιφάνεια του ωκεανού και θα μεταδώσουν τα δεδομένα μέσω δορυφόρου. Τα δεδομένα αυτά μπορούν στη συνέχεια να τροφοδοτηθούν σε υπολογιστικά μοντέλα για να βελτιωθεί η ακρίβεια των προβλέψεων για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

«Αυτά τα ρομπότ αποτελούν μια πλατφόρμα για να μεταφέρουν επιστημονικά όργανα στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές της Γης», δήλωσε ο Paul Glick, μηχανολόγος μηχανικός ρομποτικής του JPL και κύριος ερευνητής του IceNode.

Η ομάδα επικεντρώνεται επί του παρόντος στην ανάπτυξη των τεχνικών δυνατοτήτων των ρομπότ και έχουν προγραμματιστεί περισσότερες δοκιμές. Προς το παρόν δεν υπάρχει ακριβές χρονοδιάγραμμα για το πότε θα αναπτυχθούν στην Ανταρκτική, δήλωσε ο Glick στο CNN, «αλλά ιδανικά θα θέλαμε να γίνει το συντομότερο δυνατό».

Με πληροφορίες από CNN