Στις 7 Δεκεμβρίου του 1972, η αποστολή Apollo 17 της NASA, απογειώθηκε για το φεγγάρι. Ήταν η τελευταία φορά που ο άνθρωπος επισκέφτηκε τη Σελήνη, με αποτέλεσμα να μετράμε πλέον πάνω από μισό αιώνα, από το επίτευγμα του Eugene Cernan.

Ο Cerman πίστευε τότε πως η ανθρωπότητα θα επέστρεφε, πολύ σύντομα, πίσω στον φυσικό μας δορυφόρο. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη ποτέ και δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε «γιατί».

Από τη δεκαετία του ‘70 έχουν αλλάξει πολλά. Η τεχνολογική καινοτομία έκανε γιγαντιαία άλματα, ενώ όλο και περισσότερες χώρες στρέφονται προς την έρευνα του Διαστήματος.

Οι συζητήσεις για αποικίες στον Άρη οργιάζουν. Παρόλα αυτά, η επιστροφή στο φεγγάρι, παραμένει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο.

Το 1962, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, John F. Kennedy, με την ομιλία του «Επιλέγουμε να πάμε στη Σελήνη», υποσχόταν, από το Τέξας, πως μέχρι το τέλος της δεκαετίας ένας άνθρωπος θα περπατούσε στο φεγγάρι.

Πράγματι, το 1969, στέφθηκε με επιτυχία η αποστολή Apollo 11 και ο πρώτος άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι.

Αφού όμως ο σκοπός επιτεύχθηκε, η NASA άρχισε να αντιμετωπίζει σημαντικές περικοπές στον ετήσιο προϋπολογισμό της.

Από τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, η χρηματοδότηση για το πρόγραμμα Apollo κατρακύλησε σε λιγότερο από 2 δισεκατομμύρια δολάρια το 1973, ενώ παράλληλα μειώθηκε και η συνολική χρηματοδότηση για τη NASA.

Αν και αρχικά είχαν προγραμματιστεί 20 αποστολές Apollo, με την κατακόρυφη μείωση της χρηματοδότησης, οι τρεις τελευταίες ακυρώθηκαν.

Εκείνο που θεωρούνταν σημαντικό ήταν η προσσελήνωση στο φεγγάρι. Καθώς αυτό είχε επιτευχθεί, στην πραγματικότητα ήταν λίγοι εκείνοι που ενδιαφέρονταν για την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της έρευνας.

Επίσης, η αποστολή του ανθρώπου στο φεγγάρι ήταν στην ουσία ένας διαγωνισμός επίδειξης δύναμης. Επρόκειτο για έναν οικονομικό και πολιτικό ανταγωνισμό τεχνολογικής υπεροχής μεταξύ των ΗΠΑ και της πρώην ΕΣΣΔ.

Η Αμερική είχε πια τον αέρα και το πρεστίζ της πρώτης χώρας που έστειλε τον άνθρωπο στο φεγγάρι. Τα υπόλοιπα είχαν πλέον μικρή σημασία…

Υπάρχουν λόγοι για να επιστρέψουμε στο φεγγάρι;

Έπειτα από πολλές δεκαετίες στασιμότητας, η συζήτηση για την επιστροφή και την παραμονή στον σκονισμένο δορυφόρο της Γης, έχει επιστρέψει σοβαρά.

Η NASA έχει, μάλιστα, υποσχεθεί πως πρόκειται να ξαναδούμε Αμερικανούς αστροναύτες στο φεγγάρι σύντομα.

Πιθανόν το 2025, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που ονομάζεται Artemis, στο οποίο θα συμμετάσχει η πρώτη γυναίκα, που θα αγγίξει τη σεληνιακή επιφάνεια.

Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότεροι πιέζουν για τη δημιουργία μίας επανδρωμένης βάσης στο φεγγάρι. Για τους επιστήμονες που ερευνούν το Διάστημα, ένας ερευνητικός σταθμός στο φεγγάρι είναι το επόμενο λογικό βήμα.

Βρίσκεται μόλις τρεις ημέρες μακριά από τη Γη και θα μπορούσε να λειτουργήσει καταλυτικά σε νέες εφευρέσεις, στη μείωση του περιβαλλοντικού και οικονομικού κόστους που έχει η αναζήτηση του Διαστήματος, αλλά και στην ικανότητα μας να ταξιδεύσουμε ακόμα πιο μακριά στο σύμπαν.

Μία σεληνιακή βάση θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αποθήκη καυσίμων για αποστολές στο βαθύ Διάστημα, να οδηγήσει στη δημιουργία πρωτοφανών διαστημικών τηλεσκοπίων, να διευκολύνει τη διαβίωση στον Άρη και να λύσει μακροχρόνια επιστημονικά μυστήρια σχετικά με τη Γη και τη δημιουργία του φεγγαριού.

Θα μπορούσε ακόμα και να προωθήσει προς μία ακμάζουσα εξωγήινη οικονομία, ίσως μια οικονομία βασισμένη στον σεληνιακό διαστημικό τουρισμό.

Ωστόσο, πολλοί αστροναύτες και άλλοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα μεγαλύτερα εμπόδια για την πραγματοποίηση νέων επανδρωμένων αποστολών στη Σελήνη είναι κοινότοπα. Αφορούν περισσότερο στην πολιτική βούληση και τα οικονομικά συμφέροντα, παρά στις τεχνικές δυσκολίες.

Ένα από τα μεγάλα εμπόδια για τις έρευνες στο διάστημα και την επιστροφή του ανθρώπου στο φεγγάρι θεωρείται συχνά το μεγάλο κόστος.

Στην πραγματικότητα ωστόσο, δεν είναι και τόσο μεγάλο, αν σκεφτεί κανείς πως ο προϋπολογισμός της NASA για το 2023 ανήλθε στα 25,4 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ ο αμυντικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ για την ίδια χρονιά ήταν περίπου 858 δισεκατομμύρια δολάρια…

Με πληροφορίες από Business Insider, Royal Museums Greenwich