Φώκιες, τάρανδοι και πλαγκτόν: Οι παράξενες γεύσεις ενός εστιατορίου στο τέλος του κόσμου
Μεγέθυνση κειμένου
Τα περισσότερα από τα πιάτα του μενού έρχονται στο τραπέζι διακοσμημένα με κέρατα ταράνδου ή μέσα σε χαυλιόδοντα θαλάσσιου ελέφαντα
To “Huset” είναι ένα εστιατόριο «στην άκρη του κόσμου», στον Αρκτικό Κύκλο και ένα γεύμα εκεί δεν μπορεί, εξ ορισμού, να είναι συνηθισμένο. Ακόμα και το γεγονός ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να το προσεγγίσεις συμβάλλει στη γενικότερη εμπειρία: Το Longyearbyen (Λονγκιαρμπίεν), στα περίχωρα του οποίου βρίσκεται το εστιατόριο, είναι ο βορειότερος οικισμός στον κόσμο, με περισσότερους από 1.000 κατοίκους, μόλις 800 μίλια (1.288 χλμ.) από τον Βόρειο Πόλο.
Το Longyearbyen ξεκίνησε ως πόλη εξόρυξης άνθρακα και πλέον, με το τελευταίο ορυχείο να κλείνει το 2025, επαναπροσδιορίζεται ως τόπος για να ζήσεις «εξωπραγματικές» εμπειρίες που δεν θα βιώσεις πουθενά αλλού στον κόσμο. Αυτό περιλαμβάνει και το φαγητό στο Huset, όπου τα περισσότερα από τα πιάτα του μενού έρχονται στο τραπέζι διακοσμημένα με κέρατα ταράνδου ή μέσα σε χαυλιόδοντα θαλάσσιου ελέφαντα.
Κρέας κυνηγιού
Με τέσσερις μήνες τον χρόνο να έχει νύχτα, στην περιοχή δεν φυτρώνουν και πολλά. Όμως εδώ επιβιώνουν φώκιες, και θαλάσσιοι ίπποι, ενώ τάρανδοι, πολικές αρκούδες και άλλα πλάσματα που περιφέρονται ελεύθερα.
Όλα τα παραπάνω είδη – και πολλά άλλα – προστατεύονται, αλλά ο νόμος επιτρέπει σε όσους έχουν άδεια να κυνηγούν ταράνδους, φώκιες και πετροπέρδικες κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων του έτους.
Αυτός είναι και ο τρόπος που ο σεφ του Huset, Alberto Lozano, προμηθεύεται το κρέας. Ο λογαριασμός του εστιατορίου στο Instagram δείχνει τον Lozano και την ομάδα του να ψάχνουν για μανιτάρια και άλλα χορταρικά στα τέλη του καλοκαιριού, όταν πρασινίζουν οι λόφοι στο Longyearbyen.
Θύμα της κλιματικής κρίσης
Μερικά φαγητά σερβίρονται πάνω σε φύλλα οξιάς και άλλα σε πέτρες που συλλέγονται από τους κοντινούς λόφους, οι οποίοι είναι γεμάτοι απολιθώματα. Μέχρι πριν από περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του νησιού, υπήρχαν δάση οξιάς και σεκόγιας. Αυτά τα δέντρα άφησαν «τα αποτυπώματά τους» στις πέτρες που περίεργοι χομπίστες και γεωλόγοι σπάνε με τις αξίνες τους.
Ένα σημαντικό ποσοστό των συστατικών που χρησιμοποιεί ο Lozano προέρχεται από την ηπειρωτική Νορβηγία και περιστασιακά από πιο μακριά – η σκόνη πλαγκτόν, για παράδειγμα, προέρχεται από τις Κάτω Χώρες.
Ο σεφ αναφέρει πως στο μέλλον μπορεί το μενού να αλλάξει ολοκληρωτικά, καθώς η Αρκτική θερμαίνεται. Ήδη, η κλιματική αλλαγή στο Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στον Αρκτικό Ωκεανό, συμβαίνει έξι φορές πιο γρήγορα απ’ οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη.
Τα θαλάσσια είδη ωθούνται πιο κοντά στον Βόρειο Πόλο, ενώ οι αρκτικοί κωπήποδες, κάτι μικροσκοπικά θαλάσσια πλάσματα, ολοένα και αυξάνονται, προμηνύοντας μεγάλες αλλαγές.
Με πληροφορίες από BBC
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι
