icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η χρήση του κραγιόν θεωρήθηκε αμαρτωλή, καθώς ερχόταν σε αντίθεση με τις χριστιανικές αξίες περί σεμνότητας

Από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη βιομηχανία του θεάματος, το κόκκινο κραγιόν αποτέλεσε διαχρονικό σύμβολο ομορφιάς, εξουσίας και αντίστασης. Με εμβληματικά ονόματα όπως “Dragon Girl” και “Cherries in the Snow”, το κόκκινο κραγιόν έχει περήφανα φορεθεί από ιστορικές προσωπικότητες, από την Κλεοπάτρα έως την Taylor Swift.

Μια ανακάλυψη στην αρχαία Περσία, μάλιστα, ενός φιαλιδίου 4.000 ετών με ίχνη φυτικού κεριού και κονιορτοποιημένων ορυκτών, αποδεικνύει τη μακρά ιστορία του.

Οι αρχαίες ρίζες

Η πρώτη τεκμηριωμένη χρήση κόκκινου χρώματος στα χείλη, όπως αναφέρει το National Geographic, χρονολογείται γύρω στο 3.500 π.Χ., όταν η βασίλισσα Puabi της Μεσοποταμίας χρησιμοποιούσε ένα μείγμα λευκού μολύβδου και θρυμματισμένων κόκκινων πετρωμάτων.

Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει χρωστικές ουσίες αποθηκευμένες σε κοχύλια, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στους αριστοκρατικούς κύκλους των Σουμερίων. Στην αρχαία Αίγυπτο, οι ευγενείς χρησιμοποιούσαν ώχρα αναμεμειγμένη με ρητίνη, ενώ η Κλεοπάτρα προτιμούσε το καρμίνιο, μια έντονη κόκκινη βαφή από το έντομο cochineal.

Στην αρχαία Ελλάδα, από την άλλη, το κόκκινο κραγιόν συνδεόταν με τις εταίρες, οι οποίες ήταν υποχρεωμένες να βάφουν τα χείλη τους με βαφές από μούρα, φύκια και άλλες οργανικές ουσίες – ενώ εάν εμφανίζονταν χωρίς αυτό, μπορούσαν να τιμωρηθούν για «παραπλανητική εμφάνιση».

Από τη βασιλική αυλή στη δαιμονοποίηση

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, τα καλλυντικά απέκτησαν «σκοτεινή φήμη». Όπως αναφέρει το National Geographic, με την επιστροφή των Σταυροφόρων από την Ανατολή, η χρήση του κραγιόν θεωρήθηκε αμαρτωλή, καθώς ερχόταν σε αντίθεση με τις χριστιανικές αξίες περί σεμνότητας.

Ωστόσο, στην Αγγλία, η βασίλισσα Elizabeth I ήταν γνωστή για τα έντονα κόκκινα χείλη της, τα οποία έβαφε φτιάχνοντας ένα μείγμα από cochineal, αραβικό κόμμι και χυμό σύκου. Πίστευε μάλιστα ότι το κραγιόν μπορούσε να απωθήσει τα κακά πνεύματα, ενώ το παράδειγμά της ακολούθησαν πολλές κυρίες της Αυλής.

kokkino-kragion-symvolo-polyteleias-i-skoteino-meso-pou-magevei-tous-pantes
Πορτρέτο της βασίλισσας Elizabeth I / Πηγή: Wikimedia Commons

Μετά το θάνατό της, ωστόσο, η στάση απέναντι στο μακιγιάζ άλλαξε δραματικά. Τον 18ο αιώνα, στην Αγγλία θεσπίστηκε νόμος που προέβλεπε ότι οποιαδήποτε γυναίκα χρησιμοποιούσε καλλυντικά για να «δελεάσει» έναν άνδρα ώστε να την παντρευτεί, μπορούσε να κατηγορηθεί για μαγεία.

Σύμβολο αντίστασης

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, το κόκκινο κραγιόν απέκτησε επαναστατική διάσταση. Στη Νέα Υόρκη, το 1912, οι σουφραζέτες εμφανίστηκαν σε διαδηλώσεις με βαμμένα κόκκινα χείλη ως ένδειξη αντίστασης στην πατριαρχία.

Η Elizabeth Arden, διάσημη επιχειρηματίας στον χώρο της ομορφιάς, μοίρασε κόκκινα κραγιόν στις διαδηλώτριες, ενισχύοντας το μήνυμα της γυναικείας δύναμης.

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις ΗΠΑ, οι γυναικείες μονάδες του στρατού φορούσαν ειδικές αποχρώσεις όπως “Victory Red” (το κόκκινο της νίκης), ενώ εργοστάσια παρείχαν κραγιόν στις γυναίκες εργαζόμενες ως μέσο ανύψωσης του ηθικού τους. Λέγεται, μάλιστα, πως ο Χίτλερ το απεχθανόταν, γεγονός που το έκανε ακόμα πιο δημοφιλές.

Το κόκκινο κραγιόν στη σύγχρονη εποχή

Μετά τον πόλεμο, η εικόνα των κόκκινων χειλιών εδραιώθηκε μέσω των σταρ του Hollywood, όπως η Audrey Hepburn και η Marilyn Monroe. Στις μέρες μας, η Taylor Swift έχει υιοθετήσει το κόκκινο κραγιόν ως σήμα κατατεθέν της, συνεχίζοντας την παράδοση των δυναμικών γυναικών που το χρησιμοποιούν ως μέσο έκφρασης.

Παράλληλα, το κόκκινο κραγιόν παραμένει ένα σύμβολο αντίστασης. Το 2018, στη Νικαράγουα, η καμπάνια #SoyPicoRojo ενθάρρυνε άνδρες και γυναίκες να το φορέσουν ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της δικτατορίας.

Το 2019, χιλιάδες γυναίκες στη Χιλή φόρεσαν κόκκινο κραγιόν για να διαδηλώσουν ενάντια στη σεξουαλική βία, αποδεικνύοντας ότι το κόκκινο κραγιόν δεν είναι απλώς μια τάση ομορφιάς, αλλά ένα διαχρονικό σύμβολο δύναμης, ανεξαρτησίας και επανάστασης.