Είναι το υδάτινο σώμα που προκαλεί φόβο και εμπνέει τους πιο έμπειρους ιστιοπλόους: εξακόσια μίλια ανοιχτής θάλασσας και μερικές από τις πιο δύσκολες συνθήκες στον πλανήτη – για να φτάσεις, στο τέλος του ταξιδιού, σε μια εξίσου αφιλόξενη γη από χιόνι και πάγο.

«Το πιο επικίνδυνο κομμάτι του ωκεανού στον πλανήτη – και δικαίως», έγραψε ο Alfred Lansing για το ταξίδι του εξερευνητή Ernest Shackleton το 1916 με μια μικρή σωσίβια λέμβο. Πρόκειται για το πέρασμα Drake (Drake Passage), που συνδέει το νότιο άκρο της νοτιοαμερικανικής ηπείρου με το βορειότερο σημείο της Χερσονήσου της Ανταρκτικής.

Κάποτε αποτελούσε προνόμιο των εξερευνητών και των θαλασσόλυκων. Ωστόσο, το Drake αποτελεί σήμερα μια τρομακτική πρόκληση για όλο και περισσότερους ταξιδιώτες – και όχι μόνο επειδή χρειάζονται έως και 48 ώρες για να το διασχίσουν.

Πολλοί είναι εκείνοι που μπορούν να υπερηφανεύονται ότι επέζησαν από το «τρέμουλο του Drake» – όμως πώς πλοηγούνται οι ναυτικοί στα πιο άγρια νερά του πλανήτη; Για τους ωκεανογράφους, όπως αποδεικνύεται, το πέρασμα είναι ένα συναρπαστικό μέρος εξαιτίας όσων συμβαίνουν κάτω από την επιφάνεια των τρικυμιωδών νερών, ενώ για τους καπετάνιους αποτελεί μια πρόκληση που πρέπει να προσεγγίζεται με μια «υγιή δόση φόβου».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη CNN Travel (@cnntravel)

Οι ισχυρότερες καταιγίδες του κόσμου

Με πλάτος περίπου 600 μίλια και βάθος έως και 6.000 μέτρα (σχεδόν τέσσερα μίλια), το Drake είναι αντικειμενικά ένα τεράστιο υδάτινο σώμα. Η Χερσόνησος της Ανταρκτικής, την οποία επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες, δεν είναι καν η ίδια η Ανταρκτική. Πρόκειται για το λεπτότερο βόρειο άκρο της, που «δείχνει» προς το νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής – σαν μια «τεκτονική εκδοχή» της «Δημιουργίας του Αδάμ» του Μιχαήλ Άγγελου στην Καπέλα Σιξτίνα, όπως αναφέρεται στο CNN.

«Είναι το μόνο μέρος στον κόσμο όπου οι άνεμοι μπορούν να φυσήξουν σε όλη την υδρόγειο χωρίς να χτυπήσουν στη στεριά – και η στεριά τείνει να αποσβένει τις καταιγίδες», λέει ο ωκεανογράφος Alexander Brearley, επικεφαλής των ανοικτών ωκεανών στο British Antarctic Survey. «Η κινητική ενέργεια μετατρέπεται από τον άνεμο σε κύματα και δημιουργεί κύματα καταιγίδας».

Αυτά μπορεί να «φτάσουν μέχρι και τα 15 μέτρα», συμπληρώνει. Το μέσο ύψος των κυμάτων στο Drake, ωστόσο, είναι μάλλον μικρότερο – τέσσερα έως πέντε μέτρα, το οποίο εξακολουθεί να είναι διπλάσιο από αυτό που θα συναντήσει ένας ταξιδιώτης που διασχίζει τον Ατλαντικό.

Δεν είναι, όμως, μόνο οι άνεμοι που κάνουν τα νερά άγρια – το Drake είναι ουσιαστικά ένα τεράστιο κύμα: «Ο Νότιος Ωκεανός είναι γενικά πολύ θυελλώδης (αλλά) στο Drake πραγματικά συμπιέζεται το νερό) ανάμεσα στην Ανταρκτική και το νότιο ημισφαίριο», προσθέτει.

Στη συνέχεια, υπάρχει και η ταχύτητα: το Drake είναι μέρος του πιο ογκώδους ωκεάνιου ρεύματος στον κόσμο, με ροή έως και 5.300 εκατομμύρια κυβικά πόδια ανά δευτερόλεπτο. Συμπιεσμένο στο στενό πέρασμα, το ρεύμα αυξάνεται, ταξιδεύοντας από τα δυτικά προς τα ανατολικά.

Ένα συναρπαστικό μέρος

Για τους ωκεανογράφους, το Drake είναι ένα συναρπαστικό μέρος: φιλοξενεί αυτό που ο Brearley αποκαλεί «υποβρύχια βουνά» κάτω από την επιφάνεια – και το τεράστιο ρεύμα που συμπιέζεται μέσα από το (σχετικά) στενό πέρασμα προκαλεί κύματα που σπάνε πάνω τους υποβρυχίως.

Αυτά τα «εσωτερικά κύματα» δημιουργούν δίνες που φέρνουν το πιο κρύο νερό από τα βάθη του ωκεανού ψηλότερα – σημαντικό για το κλίμα του πλανήτη.

Ένα άλλο βασικό στοιχείο που κάνει το Drake τόσο τρομακτικό είναι ο ίδιος ο φόβος.

Τα περισσότερα πλοία διαθέτουν καραμέλες τζίντζερ κατά τη διάρκεια κακοκαιρίας, αλλά καλό είναι οι ταξιδιώτες να έχουν και τις δικές τους παστίλιες ή όποιο άλλο φάρμακο τους βοηθά με τη ναυτία.

Όπως και να έχει, ανεξάρτητα από το πώς μπορεί να αιθανθεί κάποιος την ώρα που διασχίζει το πέρασμα του Drake, ένα είναι σίγουρο: είναι απόλυτα ασφαλής.

Διαβασε ακομα

Το λιώσιμο των πάγων απειλεί τον πλανήτη με περισσότερες καταστροφικές καταιγίδες

Τι νόημα έχει όμως να τολμήσει ένα τέτοιο ταξίδι με τον κίνδυνο να ξερνάει όλη την ώρα; Το κίνητρο και ο ενθουσιασμός για την ανακάλυψη αυτών των γεωγραφικών πλατών είναι πολύ σημαντικά για την καταπολέμηση της ναυτίας. Εξάλλου, εάν μπορούσαμε να πάμε στο φεγγάρι, το ταξίδι δεν θα ήταν και ό,τι καλύτερο – ο προορισμός, όμως, σίγουρα θα άξιζε τον κόπο.