icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Πώς αγκαλιάζουμε τους περιορισμούς της ζωής και πώς αξιοποιούμε τον χρόνο μας στο έπακρο;

Η ζωή είναι γεμάτη περιορισμούς – μόνο 24 ώρες υπάρχουν σε μία ημέρα, 365 ημέρες σε ένα έτος, και ένας πεπερασμένος αριθμός ετών που θα ζήσουμε. Αυτό, ωστόσο, δεν θα πρέπει να αποθαρρύνει κανέναν από το να επιδιώξει όσα θέλει στη ζωή, σύμφωνα με τον συγγραφέα Oliver Burkeman.

Ο Burkeman, πρώην δημοσιογράφος και ερευνητής στη διαχείριση χρόνου, εκδίδει ένα δεκαπενθήμερο ενημερωτικό δελτίο σχετικά με την «παραγωγικότητα, τη θνητότητα, τη δύναμη των ορίων και τη δημιουργία μιας ουσιαστικής ζωής». Είναι επίσης ο συγγραφέας του best-seller των New York Times, “Four Thousand Weeks: Time Management for Mortals” (Τέσσερις Χιλιάδες Εβδομάδες: Διαχείριση Χρόνου για Θνητούς).

Το πρόσφατο βιβλίο του, “Meditations for Mortals” (Διαλογισμοί για Θνητούς), εξετάζει πώς μπορεί κανείς να αποδεχτεί τους περιορισμούς της ζωής και να τους χρησιμοποιήσει προς όφελός του.

Αποδοχή των περιορισμών

Ο Burkeman εξηγεί ότι η λίστα με όλα όσα θέλουμε να κάνουμε στη ζωή είναι πιθανόν μεγαλύτερη από αυτά που θα καταφέρουμε πραγματικά. Επιπλέον, οι άνθρωποι είναι πάντα ευάλωτοι σε απρόβλεπτες καταστροφές ή έντονα συναισθήματα. Αυτοί είναι οι περιορισμοί του να είσαι άνθρωπος.

Ωστόσο, «όταν εγκαταλείπεις την ανέφικτη προσπάθεια να τα κάνεις όλα, μπορείς να αρχίσεις να αφιερώνεις τον περιορισμένο χρόνο και την προσοχή σου σε μερικά πράγματα που πραγματικά έχουν σημασία», γράφει.

Ακολουθούν τέσσερα βασικά σημεία από το βιβλίο του σχετικά με το πώς να αγκαλιάσουμε τους περιορισμούς και να αξιοποιήσουμε τον χρόνο μας στο έπακρο.

Αντιμετώπιση των συνεπειών

Κάθε απόφαση που παίρνουμε συνοδεύεται από συνέπειες, σύμφωνα με τον Burkeman:
«Είναι στη φύση της πεπερασμένης ύπαρξης ότι κάθε επιλογή έχει κάποιες συνέπειες, επειδή κάθε στιγμή μπορείς να επιλέξεις μόνο έναν δρόμο, αφήνοντας πίσω όλους τους άλλους».

Για παράδειγμα, μια απόφαση που προκαλεί ενθουσιασμό – όπως η αποδοχή μιας επαγγελματικής πρότασης – σημαίνει και την απόρριψη άλλων ευκαιριών ή την εγκατάλειψη ενός αγαπημένου ρόλου.
Αντί να προκαλεί ενοχές, αυτή η αλήθεια μπορεί να προσφέρει ελευθερία. Η αποδοχή του γεγονότος ότι κάθε επιλογή έχει συνέπειες μπορεί να μας απελευθερώσει για να πάρουμε την καλύτερη απόφαση για εμάς.

Αυτό που προσφέρει η αποδοχή αυτή είναι η «ελευθερία μέσα στον περιορισμό», δηλαδή η δυνατότητα να εξετάζουμε τα ανταλλάγματα κάθε απόφασης, σημειώνει.

Γίνε φίλος με όσα σε φοβίζουν

Η αποφυγή του φόβου μπορεί να φαίνεται η ασφαλέστερη επιλογή, αλλά ο Burkeman προτείνει να δοκιμάσουμε το αντίθετο: να γίνουμε φίλοι με όσα μας φοβίζουν.

Για παράδειγμα, εάν ανησυχεί κάποιος για τα έξοδά του και αποφεύγει να ελέγξει τον τραπεζικό του λογαριασμό ή φοβάται να επισκεφθεί έναν γιατρό παρά τον πόνο που αισθάνεται, η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης είναι ο μόνος τρόπος να κάνει κάτι για αυτό.

Ο Burkeman προτείνει να βρούμε τον λιγότερο τρομακτικό τρόπο για να «βυθιστούμε» στο πρόβλημα ή να ζητήσουμε βοήθεια. Με αυτό τον τρόπο, αρχίζουμε να αποδεχόμαστε σε συναισθηματικό επίπεδο ότι η συγκεκριμένη κατάσταση είναι ήδη μέρος της πραγματικότητάς μας.

Εστιάστε στο «σχεδόν καθημερινά»

Η εργασία για την επίτευξη ενός μεγαλύτερου στόχου με μικρά καθημερινά βήματα είναι καλή πρακτική, αλλά το να επιδιώκουμε να πετυχαίνουμε κάθε μέρα μπορεί να μην είναι ρεαλιστικό.
Ο Burkeman συνιστά να ακολουθούμε μια προσέγγιση «σχεδόν καθημερινά» (“dailyish”), η οποία είναι πιο ανθεκτική και δεν μας κάνει να εγκαταλείπουμε εάν χάσουμε μία ημέρα.

«Καταλαβαίνεις βαθιά μέσα σου ότι το να κάνεις κάτι δύο φορές την εβδομάδα δεν θεωρείται “dailyish”, ενώ πέντε φορές την εβδομάδα θεωρείται», γράφει.

Η τελειομανία δεν είναι βιώσιμη ούτε ευχάριστη. «Ο στόχος δεν είναι να υπηρετούμε τους κανόνες της καθημερινότητας, αλλά να κάνουν οι κανόνες την καθημερινότητά μας καλύτερη», σημειώνει.

Θέστε ποσοτικούς στόχους

Όταν πρόκειται για στόχους, μερικές φορές η ποσότητα μπορεί να είναι πιο σημαντική από την ποιότητα.

Για παράδειγμα, όταν γράφουμε ένα βιβλίο, ένας στόχος ποσότητας μπορεί να είναι το να γράφουμε ασταμάτητα για 10 λεπτά, ανεξαρτήτως ποιότητας.

Η εστίαση στην ποσότητα αφαιρεί την πίεση της τελειότητας, σημειώνει ο Burkeman. Εάν ανησυχούμε διαρκώς για την ποιότητα του αποτελέσματος, υπάρχει κίνδυνος να αποφύγουμε εντελώς την εργασία.

«Ένας στόχος ποσότητας σε βάζει στη θέση του οδηγού», γράφει. «Αντί να ελπίζεις να δημιουργήσεις κάτι καλό, γνωρίζεις ότι θα δημιουργήσεις κάτι».

Με πληροφορίες από CNBC Make It