Κανένας άνθρωπος δεν φεύγει από αυτόν τον κόσμο αλώβητος. Οι δυσκολίες που σημαδεύουν τη ζωή του μπορεί συχνά να ακολουθούν κάθε άτομο μέχρι τέλους.

Αλλά τι θα γινόταν αν τα τραύματα, όπως η κακοποίηση από τους γονείς, το ανασφαλές οικογενειακό περιβάλλον ή ακόμα και η συμμετοχή σε ένοπλες συγκρούσεις, μπορούσαν να επηρεάσουν τον πόνο και τη συνολική μας υγεία στα τελευταία χρόνια της ζωής μας;

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο και το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν ανακάλυψαν ότι οι τραυματικές εμπειρίες μπορούν να ενισχύσουν τον πόνο, την κατάθλιψη και τη μοναξιά κατά το τελευταίο κεφάλαιο της ζωής ενός ανθρώπου.

«Μετά από βαθιά ανάλυση, βρήκαμε ότι το τραύμα στην πρώιμη ζωή, ιδιαίτερα η σωματική κακοποίηση από τους γονείς, έδειξε ισχυρή συσχέτιση με τον πόνο στο τέλος της ζωής, τη μοναξιά και τα συμπτώματα κατάθλιψης», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, Δρ Ashwin Kotwal, από το Τμήμα Γηριατρικής του UCSF και το Ιατρικό Κέντρο VA του Σαν Φρανσίσκο.

Σύμφωνα με τον Kotwal, η επίδραση των τραυμάτων της παιδικής ηλικίας μπορεί να εξαπλώνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. «Μπορούν να συμβάλουν στην κοινωνική και συναισθηματική απομόνωση, σε κακές συνήθειες υγείας και σε αυξημένο κίνδυνο μεταγενέστερων τραυμάτων».

Τα ευρήματα βασίζονται στη μελέτη “Health and Retirement Study (HRS)”, η οποία παρακολούθησε περίπου 6.500 Αμερικανούς άνω των 50 ετών.

Διαβασε ακομα

Μπορείς να κληρονομήσεις τα ψυχολογικά τράυματα των προγόνων σου;

Αυτή η μακροχρόνια μελέτη ακολούθησε τους συμμετέχοντες από το 2006 έως το 2020, καταλήγοντας σε δεδομένα από εξαντλητικά ερωτηματολόγια και τελικές συνεντεύξεις με στενό μέλος της οικογένειας ή φίλο.

Το τραύμα που γίνεται σωματικός πόνος

Η κύρια συγγραφέας της μελέτης, Δρ Kate Duchowny, από το Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, εξήγησε ότι το τραύμα ουσιαστικά «εισχωρεί στο σώμα». Συνδέεται με την κατάθλιψη και το άγχος που μπορεί να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον προ-φλεγμονώδους κατάστασης, οδηγώντας σε χρόνιες παθήσεις.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι ερευνητές διαπίστωσαν πως κάποια τραύματα είναι πιο συνηθισμένα από άλλα. Δύο στους πέντε συμμετέχοντες ανέφεραν τραύματα από την παιδική ηλικία, ενώ η εμπειρία της επανάληψης μιας σχολικής χρονιάς αναφέρθηκε ως το πιο κοινό πιθανώς τραυματικό γεγονός στην παιδική ηλικία.

Μια ζωή γεμάτη τραύματα

Η μελέτη αποκάλυψε εντυπωσιακά στοιχεία. Όσοι δεν είχαν βιώσει τραύματα ήταν λιγότερο πιθανό να υποφέρουν από πόνο ή μοναξιά στα τελευταία τους χρόνια. Αντιθέτως, για όσους είχαν περάσει πέντε ή περισσότερα τραυματικά γεγονότα, τόσο ο πόνος όσο και η μοναξιά αυξάνονταν σημαντικά.

Διαβασε ακομα

Ο πόλεμος για τη θεραπεία με MDMA

Η κατάθλιψη επίσης παρουσίαζε σημαντική αύξηση μεταξύ εκείνων με ιστορικό τραυμάτων. Αυτά τα άτομα είχαν 40% πιθανότητα να βιώσουν κατάθλιψη στο τέλος της ζωής τους, σε σύγκριση με μόλις 24% για όσους δεν είχαν βιώσει τραυματικές εμπειρίες.

Μια νέα προοπτική

Ο Δρ Kotwal βλέπει αυτά τα ευρήματα ως μια προειδοποίηση για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης. «Στα τελευταία χρόνια της ζωής τους, οι άνθρωποι μπορεί να βιώνουν “ολικό πόνο” – ένα μείγμα πνευματικού, ψυχολογικού και σωματικού πόνου. Τα τραύματα μιας ζωής μπορούν να διαμορφώσουν αυτή την ολική εμπειρία του πόνου».

Σε καταστάσεις όπως αυτές, η αναζήτηση βοήθειας από ψυχολόγο, πνευματικό σύμβουλο ή κοινωνικό λειτουργό μπορεί να αποδειχθεί η πιο αποτελεσματική διαδρομή για την ανακούφιση του πόνου. Δεν πρόκειται απλώς για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, αλλά για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της οδύνης.

Τραύμα και αίσθηση απώλειας ελέγχου

«Για ένα άτομο που έχει βιώσει τραύμα, η αίσθηση απώλειας ελέγχου που συχνά συνοδεύει την ασθένεια μπορεί να λειτουργήσει ως οδυνηρή υπενθύμιση προηγούμενων επιβλαβών εμπειριών», εξήγησε η Chelsea K. Brown, πρώην κοινωνική λειτουργός στο Τμήμα Ανακουφιστικής Ιατρικής του UCSF. «Δεν αφορά μόνο τα συμπτώματα που σχετίζονται με την ασθένεια, αλλά και το συνεχιζόμενο άγχος και την αγωνία από την εμπειρία της απώλειας ελέγχου πάνω στο σώμα κάποιου».

Διαβασε ακομα

Μπορεί η μουσική να θεραπεύσει την κατάθλιψη και το μετατραυματικό στρες;

Η μελέτη αποκαλύπτει την επείγουσα ανάγκη για περισσότερη έρευνα σχετικά με τους συνδέσμους μεταξύ τραυμάτων της πρώιμης ζωής και των εμπειριών στο τέλος της ζωής. Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να υιοθετούν μια ευρύτερη προσέγγιση που να λαμβάνει υπόψη διαφορετικούς πολιτισμούς και κοινωνικοοικονομικά υπόβαθρα για να κατανοήσουν πώς τα περιβάλλοντα επηρεάζουν το τραύμα.

Οι μακροχρόνιες μελέτες θα μπορούσαν να προσφέρουν καλύτερη κατανόηση των διαρκών επιπτώσεων του τραύματος καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Με την εμβάθυνση στην κατανόηση, οι ερευνητές μπορούν να δημιουργήσουν στοχευμένες παρεμβάσεις για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που αντιμετωπίζουν τραύματα στα τελευταία τους χρόνια.

Τραύμα και πόνος στους ηλικιωμένους

Το τραύμα δεν είναι μια λευκή σελίδα· μπορεί να μας σημαδέψει, να μας διαμορφώσει και, όπως υποδηλώνει αυτή η μελέτη, να μας επηρεάσει ακόμα και στα τελευταία μας χρόνια. Οι αναμνήσεις που κουβαλάμε δεν είναι απλώς νοητικές κατασκευές μπορούν να έχουν φυσιολογικές επιπτώσεις που επεκτείνονται μακριά στο μέλλον μας.

Διαβασε ακομα

Οι 6 υπότυποι της κατάθλιψης: Έρευνα φέρνει επανάσταση στην επιλογή κατάλληλης θεραπείας

Καθώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις επιπτώσεις του τραύματος, πρέπει να θυμόμαστε να αντιμετωπίζουμε το άτομο συνολικά και όχι μόνο την ασθένεια. Είναι ένα κρίσιμο βήμα προς τη σκόπιμη, συμπονετική και ολιστική φροντίδα.

Με πληροφορίες από Earth.com