Μέσα σε λίγες γραμμές κατάφερε να χωρέσει η Ελένη Κωστοπούλου την υπόθεση δολοφονίας του γιου της, Ζακ, σε ένα κείμενο που υπογράφει ως «η μαμά».

Κι ας πέρασαν έξι χρόνια, «ακόμα ηχούν τα γυαλιά που σπάνε, ακόμα πλανάται η μυρωδιά του αίματος στον αέρα, ακόμα ακούγονται οι φωνές και οι σιωπές και τα καταραμένα πόδια δεν σταμάτησαν ποτέ να κλωτσάνε», γράφει η μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου, που άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 μετά από το βίαιο λιντσάρισμα που υπέστη στο κέντρο της Αθήνας.

Η δικαστική απόφαση; «Αργοπορημένη και μικρή», συμπληρώνει για να ξεκαθαρίσει:

Διαβασε ακομα

Όλες οι φορές που δολοφονήθηκε ο Ζακ

«Ο Ζακ ήταν θύμα ρατσισμού και αστυνομικής βίας. Ζήτησε βοήθεια και του έδωσαν θάνατο. Οι δολοφόνοι του αντιμετωπίστηκαν με επιείκεια από την αστυνομία και τη δικαιοσύνη».

Όμως, η μνήμη του μένει ζωντανή, «έχει γραφτεί στην ιστορία. Και μέσα στις καρδιές όσων των αγαπούν είναι αθάνατος», κλείνει το μήνυμά της η Ελένη Κωστοπούλου.

Ολόκληρο το μήνυμα της Ελένης Κωστοπούλου

21 Σεπτεμβρίου

Έξι χρόνια πέρασαν. Όμως ακόμα ηχούν τα γυαλιά που σπάνε, ακόμα πλανάται η μυρωδιά του αίματος στον αέρα, ακόμα ακούγονται οι φωνές και οι σιωπές και τα καταραμένα πόδια δεν σταμάτησαν ποτέ να κλωτσάνε.

Οι εικόνες ζωντανές, αδηφάγες ανοίγουν ματωμένες χαρακιές μέσα μου κι ένα κομμάτι της καρδιάς μου έμεινε σε εκείνο το πεζοδρόμιο τσαλαπατημένο να αιμορραγεί.

Εξι χρόνια πέρασαν κι ο αγώνας μας για δικαίωση δεν σταμάτησε στιγμή. Η δικαστική δικαίωση ήρθε αργοπορημένη και μικρή. Ο Ζακ ήταν θύμα ρατσισμού και αστυνομικής βίας. Ζήτησε βοήθεια και του έδωσαν θάνατο. Οι δολοφόνοι του αντιμετωπίστηκαν με επιείκεια από την αστυνομία και τη δικαιοσύνη.

Η μνήμη του Ζακ είναι ζωντανή και έχει γραφτεί στην ιστορία. Και μέσα στις καρδιές όσων τον αγαπούν είναι αθάνατος.

Κι εμείς οι υπόλοιποι, οι Άνθρωποι, μείναμε να συνεχίσουμε τον αγώνα και να ονειρευομαστε τον κόσμο που ο Ζακ/η Zackie ήθελε να χτίσει.

Η μαμά