Υπάρχουν δύο όψεις του νομίσματος όταν μια δημοφιλής μπάντα αντιλαμβάνεται ότι τραγούδια της μποϊκοτάρονται και δεν παίζουν στο ραδιόφωνο. Από τη μία, προκύπτει η λογική ενόχληση ότι ο κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να ακούσει το δημιούργημά της. Από την άλλη, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει και την περιέργεια που δημιουργείται στο κοινό που πολλές φορές μπορεί να αποτελέσει ένα τεράστιο όπλο.

Οι Beatles δεν παρήγαγαν ποτέ περιέχομενο τόσο αμφιλεγόμενο ή «επικίνδυνο» όσο άλλα συγκροτήματα, όπως για παράδειγμα οι Sex Pistols και οι Stooges. Όσο όμως η δημοφιλία των Σκαθαριών απογειωνόταν και προκαλούσαν ένα αυξανόμενο επίπεδο ευαισθητοποίησης των φανατικών θαυμαστών τους τη δεκαετία του ’60, τόσο το BBC ερχόταν αντιμέτωπο με την ανάγκη να παρεμβαίνει και να θέτει περιορισμούς.

Η δεκαετία του 1960 χαρακτηρίστηκε από μεγάλη πολιτισμική ανάπτυξη. Η καταστροφή και η απαισιοδοξία που είχε αφήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχαν δώσει τη θέση τους στην άνθηση της οικονομίας στον δυτικό κόσμο και η γενικότερη στάση ζωής της νέας γενιάς εκφράστηκε μέσα από την κουλτούρα των χίπις. Ψυχεδελικά ναρκωτικά, σεξ χωρίς περιορισμούς και κόκκινη κάρτα σε ρατσισμό, υλισμό και πόλεμο.

Διαβασε ακομα

Ο λογιστής που εξαπάτησε τους Rolling Stones και «έβαλε στο μάτι» τους Beatles

Και μπορεί οι Beatles να μην ήταν αυτοί που ξεκίνησαν το κίνημα, ωστόσο αποτέλεσαν μια από τις πλέον καθοδηγητικές δυνάμεις του στην πορεία του χρόνου. Η νεολαία του δυτικού κόσμου έβαζε στο περιθώριο τη θρησκεία και έδινε πλέον θεϊκή υπόσταση σε μουσικούς όπως τα Σκαθάρια και οι Rolling Stones.

Εκείνη την εποχή, αυτή η αλλαγή ανησύχησε τους πιο συντηρητικούς της κοινωνίας κυρίως στη Βρετανία, ειδικά όταν ανακαλύφθηκε ότι μια παρέα από το Λίβερπουλ είχε αρχίσει να παίρνει LSD και να γράφει τρελούς στίχους για… θαλάσσιους ίππους.

Ο πρώην μάνατζερ των Rolling Stones, Andrew Loog Oldham, ίσως το πήγε λίγο μακριά όταν επινόησε τον τίτλο: «Θα άφηνες την κόρη σου να κοιμηθεί με έναν Rolling Stone;». Ωστόσο, το ρήγμα που δημιούργησαν τα ποπ συγκροτήματα μεταξύ των γενεών ήταν αισθητό στη δεκαετία του ’60. Αντιδρώντας στην εξύμνηση του ηδονιστικού τρόπου ζωής του ροκ εν ρολ, το BBC θεώρησε απαραίτητο να λογοκρίνει την εποχή εκείνη τη μουσική που θεωρούσε ότι προωθούσε αντισυμβατικούς και επικίνδυνους τρόπους ζωής.

Παρ’ ότι το BBC ήταν υπέρμαχος των Beatles, παρέχοντάς τους μια πλατφόρμα για να μοιράζονται τα τραγούδια τους με εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρχε από πολλούς στο εσωτερικό του η άποψη ότι το συγκρότημα είχε τη συνήθεια να ξεπερνά τα όρια.

Λόγω της δημοφιλίας τους που τους έφτασε τελικά να θεωρούνται ως το πιο επιτυχημένο συγκρότημα στον κόσμο, κάθε τραγούδι τους έμπαινε στο μικροσκόπιο του ραδιοτηλεοπτικού φορέα της Βρετανίας.

Αν και οι Beatles έκαναν περιστασιακά αναφορές στο σεξ ή sτα ναρκωτικά μέσα στη δουλειά τους, συνήθως έκρυβαν τεχνηέντως τα μηνύματα που ήθελαν να περάσουν και… όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Το BBC ανέλαβε την αποστολή να ματαιώσει τις προσπάθειες των Beatles να παρακάμψουν τους κανόνες και τους κανονισμούς τους σχετικά με το στιχουργικό περιεχόμενο.

Αποτέλεσμα αυτού βέβαια – επειδή όταν μπαίνουν περιορισμοί συχνά χάνεται και το μέτρο – ήταν να απαγορεύσει ακόμη και εντελώς ακίνδυνα τραγούδια, με τον ισχυρισμό ότι υπήρχαν «σκοτεινά υπονοούμενα».

Προφανώς, αυτή η στάση του BBC προκάλεσε την απογοήτευση των μελών του συγκροτήματος που προφανώς και ήθελαν τη βοήθεια του BBC για να προωθούν τις νέες τους κυκλοφορίες.

Τα τραγούδια των Beatles που απαγορεύτηκαν από το BBC

Come Together

Το μόνο προφανές μήνυμα που μπορεί πραγματικά να αντλήσει ένας ακροατής από το Come Together είναι το ίδιο το ρεφρέν, το οποίο περιλαμβάνει μια ειλικρινή κραυγή προς τις μάζες για συντροφικότητα.

Το BBC δεν κατάφερε να βρει κάτι προσβλητικό στους στίχους αυτού του τραγουδιού, αλλά απαγορεύτηκε για τον ίδιο λόγο που απαγορεύτηκε και το ‘Lola’ των Kinks το 1970. Το BBC είχε αυστηρούς κανόνες κατά των τραγουδιών που αναφέρονταν σε συγκεκριμένες μάρκες, οπότε η αναφορά της Coca-Cola ήταν απαγορευμένη στα ραδιοφωνικά κύματα.

I Am The Walrus

Ίσως η πιο ανόητη από τις απαγορεύσεις του BBC είναι για το συγκεκριμένο κομμάτι. Οι στίχοι περιφέρονται μέσα από κάποια περίεργη σύνδεση μεταξύ του κόμη του Γκλόστερ, των νεκρών σκύλων, του Έντγκαρ Άλεν Πόε και του Πύργου του Άιφελ, αλλά είναι η «πορνογραφική ιέρεια» που δεν άρεσε στο BBC.

Η προαναφερθείσα ατάκα, μαζί με το «let your knickers down», ώθησαν το βρετανικό δίκτυο στην απαγόρευση για «σεξουαλικά υπονοούμενα».

A Day In The Life

Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα κομμάτια στην ιστορία του συγκροτήματος μέρος του οποίου καταπιάνεται με νεανικές αναμνήσεις του Πολ Μακάρτνεϊ. Το BBC απαγόρευσε το τραγούδι λόγω μιας χαλαρής αναφοράς στα ναρκωτικά στους στίχους που οδηγούν στην κλιμακωτή ορχηστρική ανάπτυξη: «Θα ήθελα πολύ να σε ανάψω».

Ο McCartney συζήτησε κάποτε το θέμα αυτό με το περιοδικό Rolling Stone:«Αυτή ήταν η εποχή του «Turn on, tune in, drop out» του Tim Leary. Και γράψαμε το “I’d love to turn you on”. Ο John και εγώ ρίξαμε ο ένας στον άλλον ένα γνώριμο βλέμμα: Θα μπορούσε να είναι μία ατάκα για τα ναρκωτικά, αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως σεξουαλικό υπονοούμενο…».

Αν και αργότερα παραδέχτηκε την ύπουλη αναφορά στα ναρκωτικά, ο McCartney αρχικά αρνήθηκε κάθε αδίκημα, σημειώνοντας: «Το BBC παρερμήνευσε το τραγούδι. Δεν έχει καμία σχέση με τη λήψη ναρκωτικών. Πρόκειται μόνο για ένα όνειρο».

Lucy In The Sky With Diamonds

Ένα από τα πλέον γνωστά «άτακτα» κομμάτια των Beatles. Την ώρα που ο Τζον Λένον κάνει αναφορά σε μια γυναίκα, τη Λούσι, που τριγυρνά στον ουρανό, το BBC βλέπει ξεκάθαρες αναφορές στο LSD.

Εκείνη την εποχή, ο Λένον αμφισβήτησε τους ισχυρισμούς και εξήγησε ότι το τραγούδι ήταν εμπνευσμένο από μια ζωγραφιά που είχε φέρει στο σπίτι ο γιος του Julian και απεικόνιζε τη συμμαθήτριά του Lucy.

Όσο και αν η ιστορία του Lennon για τον Julian μοιάζει αληθοφανής, ήταν δύσκολο να ανοίξει κάποιος debate με το BBC, καθώς οι παράξενες εικόνες σε συνδυασμό με την αναφορά σε ένα «κορίτσι με μάτια καλειδοσκοπίου» παραπέμπουν σε ψευδαισθήσεις που προέρχονται από τη χρήση LSD.

Back in the U.S.S.R

Αυτό το κλασικό τραγούδι του 1968 από το White Album δεν μιλά για σεξ και ναρκωτικά, αλλά απαγορεύτηκε λόγω των πολιτικά αμφιλεγόμενων στίχων του. Κατά την κυκλοφορία του, συγκέντρωσε έντονες αντιδράσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με πολλούς να πιάνονται από τους στίχους: «You don’t know how lucky you are, boys / Back in the U.S.S.S.R.», για να υποστηρίξουν ότι οι Beatles είχαν φιλοσοβιετικές τάσεις.

Παραδόξως, το «Back in the U.S.S.R.» δεν απαγορεύτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 για λόγους που σχετίζονταν με τη Σοβιετική Ένωση. Αντιθέτως, το BBC αποφάσισε να απαγορεύσει το τραγούδι 22 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, στην αρχή του πολέμου στον Κόλπο το 1990. Μαζί με το «Back in the U.S.S.R.», άλλα 66 τραγούδια απαγορεύτηκαν επίσης από τα ραδιοφωνικά κύματα εκείνη την εποχή, όπως το «Atomic» των Blondie και το «Ghost Town» των Specials.

Being for the Benefit of Mr. Kite

Οι περισσότεροι από τους στίχους προέρχονται από μια αφίσα τσίρκου του 19ου αιώνα για την εμφάνιση του Circus Royal του Pablo Fanque στο Rochdale της Αγγλίας. Εγινε ένα από τα τρία τραγούδια του Sgt. Pepper που απαγορεύτηκαν από το BBC, αυτή τη φορά λόγω του στίχου «Henry the Horse».

Ο Lennon είχε συνδυάσει δύο λέξεις της αργκό για την ηρωίνη, και το BBC δεν το δέχτηκε καθόλου.Δεν είναι σαφές αν αυτή ήταν η πρόθεση, αλλά εκείνη την εποχή, ο τραγουδοποιός αρνήθηκε σθεναρά ότι το τραγούδι είχε σχέση με το ναρκωτικό.

Με πληροφορίες από το Faroutmagazine