Ψηλά στα Ινδικά Ιμαλάια, μια απομακρυσμένη λίμνη που βρίσκεται σε μια χιονισμένη κοιλάδα είναι γεμάτη με εκατοντάδες ανθρώπινους σκελετούς.

Η λίμνη Roopkund βρίσκεται 5.029 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στο κάτω μέρος μιας απότομης πλαγιάς στο Trisul, ένα από τα υψηλότερα βουνά της Ινδίας, στο κρατίδιο Uttarakhand.

Τα λείψανα είναι διάσπαρτα γύρω και κάτω από τον πάγο στη «λίμνη των σκελετών», που ανακαλύφθηκε από έναν Βρετανό δασοφύλακα που περιπολούσε το 1942.

Ανάλογα με την εποχή και τον καιρό, η λίμνη, η οποία παραμένει παγωμένη το μεγαλύτερο μέρος του έτους, διευρύνεται και συρρικνώνεται. Μόνο όταν το χιόνι λιώνει είναι ορατοί οι σκελετοί, μερικές φορές με σάρκα προσκολλημένη και καλά διατηρημένη. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί εκεί τα σκελετικά λείψανα περίπου 600-800 ανθρώπων. Στις τουριστικές διαφημίσεις, η τοπική κυβέρνηση την περιγράφει ως «λίμνη μυστηρίου».

Για περισσότερο από μισό αιώνα ανθρωπολόγοι και επιστήμονες μελετούν τα λείψανα και προβληματίζονται για πλήθος ερωτημάτων.

Ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι; Πότε πέθαναν; Πώς πέθαναν; Από πού προέρχονταν;

Μια παλιά θεωρία συνδέει τα λείψανα με έναν Ινδό βασιλιά, τη σύζυγό του και τους συνοδούς τους, οι οποίοι χάθηκαν όλοι σε μια χιονοθύελλα πριν από περίπου 870 χρόνια.

Μια άλλη υποστηρίζει ότι ορισμένα από τα λείψανα είναι από Ινδούς στρατιώτες που προσπάθησαν να εισβάλουν στο Θιβέτ το 1841 και απωθήθηκαν. Περισσότεροι από 70 από αυτούς αναγκάστηκαν στη συνέχεια να βρουν το δρόμο για την πατρίδα τους μέσω των Ιμαλαΐων και πέθαναν καθ’ οδόν.

Άλλη μια υπόθεση αναφέρει ότι μπορεί να πρόκειται για ένα «νεκροταφείο» όπου θάφτηκαν θύματα κάποιας επιδημίας. Στα χωριά της περιοχής, υπάρχει ένα δημοφιλές λαϊκό τραγούδι που μιλάει για το πώς η θεά Nanda Devi δημιούργησε μια καταιγίδα χαλαζιού «σκληρή σαν σίδερο», η οποία σκότωσε τους ανθρώπους που περνούσαν από τη λίμνη. Το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ινδίας, το Nanda Devi, τιμάται ως θεά.

Προηγούμενες μελέτες σκελετών διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που πέθαναν ήταν ψηλοί – «άνω του μέσου όρου». Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ενήλικες μέσης ηλικίας, μεταξύ 35 και 40 ετών. Δεν υπήρχαν μωρά ή παιδιά. Ορισμένες ήταν ηλικιωμένες γυναίκες. Όλοι είχαν αρκετά καλή υγεία.

Επίσης, θεωρήθηκε γενικά ότι οι σκελετοί ήταν από μία μόνο ομάδα ανθρώπων που πέθαναν όλοι μαζί σε ένα και μόνο καταστροφικό περιστατικό κατά τη διάρκεια του 9ου αιώνα.

Η πιο πρόσφατη πενταετής μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 28 συν-συγγραφείς από 16 ιδρύματα που εδρεύουν στην Ινδία, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, διαπίστωσε ότι όλες αυτές οι υποθέσεις μπορεί να μην είναι αληθινές.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν γενετικά και χρονολόγησαν με άνθρακα τα λείψανα 38 σωμάτων, συμπεριλαμβανομένων 15 γυναικών, που βρέθηκαν στη λίμνη – ορισμένα από αυτά χρονολογούνται πριν από περίπου 1.200 χρόνια.

Διαπίστωσαν ότι οι νεκροί ήταν γενετικά διαφορετικοί και ότι οι θάνατοί τους απείχαν χρονικά μεταξύ τους έως και 1.000 χρόνια.

«Αυτό ανατρέπει κάθε εξήγηση που αφορούσε ένα μόνο καταστροφικό γεγονός που οδήγησε στο θάνατό τους», σύμφωνα με την Eadaoin Harney, επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης και διδακτορική φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. «Δεν είναι ακόμη σαφές τι συνέβη στη λίμνη Roopkund, αλλά μπορούμε πλέον να είμαστε σίγουροι ότι ο θάνατος αυτών των ατόμων δεν μπορεί να εξηγηθεί από ένα μόνο γεγονός».

Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η γενετική μελέτη διαπίστωσε ότι οι νεκροί αποτελούνταν από διαφορετικούς ανθρώπους: Η μία ομάδα ανθρώπων είχε γενετική παρόμοια με τους σημερινούς ανθρώπους που ζουν στη Νότια Ασία, ενώ η άλλη «συγγενεύει» στενά με τους ανθρώπους που ζουν στη σημερινή Ευρώπη, συγκεκριμένα με τους Έλληνες και ιδίως με εκείνους που ζουν στην Κρήτη!

Επίσης, οι άνθρωποι που προέρχονταν από τη Νότια Ασία «δεν φαίνεται να προέρχονται από τον ίδιο πληθυσμό».

«Ορισμένοι από αυτούς έχουν καταγωγή που θα ήταν πιο κοινή σε ομάδες από τα βόρεια της υποηπείρου, ενώ άλλοι έχουν καταγωγή που θα ήταν πιο κοινή από πιο νότιες ομάδες», λέει η Harney.

Μήπως λοιπόν αυτές οι διαφορετικές ομάδες ανθρώπων ταξίδεψαν στη λίμνη σε μικρότερες ομάδες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου μερικών εκατοντάδων ετών; Μήπως κάποιοι από αυτούς πέθαναν κατά τη διάρκεια ενός μόνο γεγονότος;

Στην περιοχή δεν βρέθηκαν όπλα ή εμπορικά αγαθά – η λίμνη δεν βρίσκεται σε εμπορικό δρόμο. Οι γενετικές μελέτες δεν βρήκαν κανένα στοιχείο για την παρουσία οποιουδήποτε αρχαίου βακτηριακού παθογόνου που θα μπορούσε να παρέχει ασθένεια ως εξήγηση για την αιτία των θανάτων.

Διαβασε ακομα

Ο φωτογράφος που περπατά εδώ και 13 χρόνια για να καλύψει 38.000 χλμ. μέχρι τη Γη του Πυρός

Μια ομάδα προσκυνητών που περνάει από τη λίμνη μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι ταξίδευαν στην περιοχή. Μελέτες αποκαλύπτουν ότι αξιόπιστες αναφορές για προσκύνημα στην περιοχή δεν εμφανίζονται μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά οι επιγραφές σε τοπικούς ναούς χρονολογούνται μεταξύ του 8ου και του 10ου αιώνα, «υποδηλώνοντας πιθανή προγενέστερη προέλευση».

Έτσι, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ορισμένα από τα πτώματα που βρέθηκαν στην περιοχή οφείλονται σε έναν «μαζικό θάνατο κατά τη διάρκεια ενός προσκυνηματικού γεγονότος».

Πώς όμως άνθρωποι από την ανατολική Μεσόγειο κατέληξαν σε μια απομακρυσμένη λίμνη στα υψηλότερα βουνά της Ινδίας;

Φαίνεται απίθανο ότι άνθρωποι από την Ευρώπη θα ταξίδευαν μέχρι τη λίμνη Roopkund για να συμμετάσχουν σε ένα ινδουιστικό προσκύνημα.

Ή μήπως επρόκειτο για έναν γενετικά απομονωμένο πληθυσμό ανθρώπων με μακρινή καταγωγή από την ανατολική Μεσόγειο που ζούσε στην περιοχή για πολλές γενιές;

«Ακόμα ψάχνουμε για απαντήσεις», λέει η Harney.

Με πληροφορίες από BBC