Είναι μία γυναίκα που κάλλιστα θα μπορούσε, λόγω της επαγγελματικής ιδιότητας και της ισχυρής προσωπικότητάς της, να έχει ανακηρυχθεί «γυναίκα της χρονιάς» εδώ και πολλά χρόνια. Την παιδίατρο, Μαρία Καρυστιανού, ωστόσο, τη γνωρίσαμε στις αρχές Μαρτίου, λίγο μετά την τραγική νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023, όταν κοντά στον οικισμό Ευαγγελισμός των Τεμπών Λάρισας, ο επιβατικός συρμός Intercity 62 συγκρούστηκε με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503, οδηγώντας στον θάνατο 57 ανθρώπους – μεταξύ αυτών και την 20χρονη κόρης της, Μάρθη.

Έκτοκτε, η Μαρία Καρυστιανού δεν έχει πάψει ούτε στιγμή να βρίσκεται στο μυαλό και τις καρδιές μας ως μία γυναίκα που βρήκε το θάρρος, μέσα στο βαρύ πένθος, να ξεκινήσει τον δικό της αγώνα για να δικαιωθεί όχι μόνο το παιδί της, αλλά και όλα τα θύματα και οι συγγενείς της εθνικής τραγωδίας.

Αγώνας για τη δικαιοσύνη

Μία μητέρα-σύμβολο. Μία γυναίκα που δεν τα παρατά. Ένας άνθρωπος που μάχεται για τη δικαιοσύνη. Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών 2023 είναι τόσα πολλά περισσότερα: είναι εκείνη που τόλμησε να τα βάλει με ένα ολόκληρο σύστημα και να αποκαλύψει τα τρωτά του σημεία.

Είναι το άτομο που δεν φοβήθηκε να ξεμπροστιάσει πολιτικούς και εισαγγελείς και να κάνει λόγο για «μεθοδεύσεις συγκάλυψης», για «ιθύνοντες που δεν αγγίζονται» και για κατάλυση της δημοκρατίας.

Τον Μάρτιο του 2024, μάλιστα, με το δημοψήφισμα που ξεκίνησε για την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, πάνω από 1,3 εκατομμύρια πολίτες στάθηκαν στο πλευρό της, υπογράφοντας για την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Άλλωστε η τραγωδία στα Τέμπη, όπως είχε πει, δεν ήταν «ένα μεγάλο δυστύχημα, αλλά ένα κρατικό έγκλημα».

Το ευχαριστώ της προς αυτούς τους ανθρώπους εκκωφαντικό, όπως και η δύναμή της.

Στο Ευρωκοινοβούλιο ξανά και ξανά

Τον Απρίλιο, μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, η φωνή της ενώνεται μαζί με αυτήν των 1,3 εκατομμυρίων Ελλήνων, του διαδικτυακού ψηφίσματος.

Μιλά όρθια από σεβασμό προς τους 57 νεκρούς. Το βάρος στους ώμους της τεράστιο. Η ευθύνη το ίδιο. «Οι εγγυήσεις του κράτους δικαίου έχουν πάψει να λειτουργούν στην Ελλάδα. […] Βρισκόμαστε εδώ ως Ευρωπαίοι. Όχι ως ικέτες, αλλά ως πολίτες με αυτονόητα δικαιώματα. Απευθυνόμαστε με εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που και ενδιαφέρονται και μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα».

Μιλά για τα αυτονόητα δικαιώματα και η φωνή της δεν λυγίζει ούτε μία φορά.

«Είναι καλό να μην αφήνουμε τίποτα έτσι, να διεκδικούμε, να φέρνουμε το δίκαιο στη ζωή μας με σεβασμό και με αγάπη πάντα».

Όλοι μία φωνή

Η Μαρία Καρυστιανού έχει – από επιλογή – επιτρέψει στον εαυτό της να βιώνει τον πόνο μόνο σε πολύ προσωπικές στιγμές, ενώ έχει παραδεχτεί πως, κάποιες φορές, αισθάνεται τύψεις όταν γελά με κάτι ή όταν βλέπει κάτι όμορφο που δεν μπορεί να δει η κόρη της πια.

Έτσι, έχει αποδεχτεί πως μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής της θα αγωνίζεται για αυτά τα παιδιά που χάθηκαν τόσο άδικα.

Στη συναυλία που οργανώθηκε για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, τον Οκτώβριο, στο Καλλιμάρμαρο ήταν όλοι εκεί: χιλιάδες κόσμος αγκάλισε και πάλι τη Μαρία Καρυστιανού και εκείνη, οπλισμένη με νέο θάρρος και κατασυγκινημένη από τη στήριξη, μίλησε ξανά για αυτό που σκότωσε τα παιδιά και που «παραμένει ελεύθερο να σκοτώνει ξανά και ξανά».

Μετά το μεγάλο ευχαριστώ της σε όλους όσοι αγκάλισαν με πολλή αγάπη αυτήν την πρωτοβουλία, φώναξε: «Όχι, δεν ξεχνάμε, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ!».

Αλήθεια είναι!

Η Μαρία Καρυστιανού είναι η γυναίκα που μας δείχνει ότι δεν είναι μάταιο να αγωνιζόμαστε!

Μαζί σου, λοιπόν, μέχρι την τελική δικαίωση!