“Οι διατροφικές διαταραχές είναι μία πλήρως ιάσιμη νόσος. Υπάρχει ελπίδα. Όσο λιγότερα χρόνια είσαι στη νόσο, τόσο πιο γρήγορα επανέρχεται κάποιος και μπορεί να αναρρώσει πλήρως. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι που νοσούν πολλά χρόνια δεν μπορούν να αναρρώσουν πλήρως”.

Η Δρ. Μαρία Τσιάκα, Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου για τις Διατροφικές Διαταραχές επιβεβαιώνει και καταρρίπτει 10 μύθους και αλήθειες για τις διατροφικές διαταραχές. 

Οι διατροφικές διαταραχές δεν γνωρίζουν ηλικία, φύλο, καταγωγή, οικονομική κατάσταση. Χτυπάνε αδιακρίτως και τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, όλο και πιο νέα άτομα. Όπως, σημειώνει η κ. Τσιάκα, υπάρχει μεγάλη αύξηση περιστατικών νευρικής ανορεξίας σε παιδιά 10 και 11 χρονών, κορίτσια και αγόρια, τα οποία μάλιστα φτάνουν στο Κέντρο σε οξεία φάση της νόσου. Παιδιά που έχουν χάσει το 40% του συνολικού τους βάρους, με τεράστιο αντίκτυπο, καθώς επηρεάζεται άμεσα ο εγκέφαλός τους που βρίσκεται ακόμη σε ανάπτυξη. 

Οι διατροφικές διαταραχές είναι μια νόσος πολυπαραγοντική, με νευροβιολογικό υπόβαθρο, με την πανδημία να έχει πυροδοτήσει μία άνευ προηγουμένου έξαρση της νόσου. Την ίδια στιγμή, το στίγμα παραμένει, όπως και οι μύθοι γύρω από τις διατροφικές διαταραχές, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που η οικογένεια εξακολουθεί να μπαίνει στο στόχαστρο, παρότι -υπό προϋποθέσεις- αποτελεί βασικό πυλώνα ανάρρωσης. Η ανάγκη μεθοδευμένης υποστήριξης των ασθενών με διατροφικές διαταραχές και των οικογενειών τους είναι μεγάλη.

Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά του Ελληνικού Κέντρου για τις Διατροφικές Διαταραχές, τα τελευταία τρία χρόνια σημειώθηκε αύξηση κατά 150% στην προσέλευση εφήβων ασθενών με μέσο όρο ηλικίας τα 15 έτη και  με μέση διάρκεια νόσου τους 12 μήνες. Το 85% των εφήβων ασθενών  διαγνώστηκε με ανορεξία είτε περιοριστικού είτε βουλιμικού τύπου. Παράλληλα παρατηρήθηκε μια αύξηση 79% στην προσέλευση ενηλίκων με διάρκεια νόσου άνω των 10 ετών. Αναλυτικά το 45% έπασχε από νευρική ανορεξία, το 22% από νευρική βουλιμία και το 33% από αδηφαγική διαταραχή. Ο μέσος όρος ηλικίας  των παραπάνω ενηλίκων  ασθενών ήταν τα 28 έτη. Στο σύνολο τους, το  98% των ασθενών ήταν κορίτσια, έφηβες και γυναίκες. Τα αιτήματα για βοήθεια και θεραπεία από τις οικογένειες αυξήθηκαν  κατά 220% προερχόμενα από  όλη την επικράτεια. Συγκεκριμένα,  το  45% προερχόταν από την Κρήτη, το 29% από την Θεσσαλονίκη και το υπόλοιπο 26% από την υπόλοιπη Ελλάδα.

Σκηνοθεσία: Φανούριος Καζάκης

Παραγωγή: Κατερίνα Βασιλείου, Ελπίδα Πουρναρά