Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο η ηλεκτρική ενέργεια θα αποθηκεύεται στους τοίχους των κτηρίων, στα πεζοδρόμια ή ακόμα και στην άσφαλτο, προσφέροντας απλόχερα και με μηδενικό κόστος, ζωή σε ό,τι κινείται γύρω μας.

Η υπόσχεση των περισσότερων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι αυτή της ατελείωτης καθαρής ενέργειας, που μας χαρίζεται από τον Ήλιο, τον άνεμο και τη θάλασσα. Ωστόσο, ο Ήλιος δεν λάμπει πάντα, ο άνεμος δεν φυσάει πάντα, και τα ακίνητα νερά δεν τρέχουν, σε μεγαβάτ, βαθιά. Όλα αυτά αποτελούν προβλήματα για τον διψασμένο για ενέργεια σύγχρονο κόσμο μας.

Κάτι τέτοιο σημαίνει χονδρικά ότι πρέπει να αποθηκεύσουμε αυτήν την ενέργεια στις μπαταρίες. Όμως, οι μπαταρίες βασίζονται σε υλικά όπως το λίθιο, το οποίο έχει πολύ μικρότερη προσφορά από ό,τι είναι πιθανό να χρειαστεί για να καλύψει τη ζήτηση που δημιουργείται σε πλανητική κλίμακα. Υπάρχουν 101 ορυχεία λιθίου στον κόσμο και οι οικονομικοί αναλυτές είναι απαισιόδοξοι σχετικά με την ικανότητα αυτών των ορυχείων να συμβαδίζουν με την αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση.

Kι όμως, αυτός είναι ο κόσμος που υπόσχεται η νέα ανακάλυψη του MIT, του φημισμένου Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης, οι ερευνητές του οποίου ανακάλυψαν επί της ουσίας τη δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας σε ένα μείγμα τσιμέντου, αιθάλη και νερού.

«Πρόκειται για τρία συστατικά τα οποία βρίσκονται σε αφθονία στον πλανήτη γη, ο συνδυασμός των οποίων μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία ενός υπερπυκνωτή, μπαταρία από τσιμέντο», λέει ο επικεφαλής των ερευνητών Νταμιάν Στεφάνιουκ.

«Με τον τρόπο αυτό τα κτήρια γύρω μας μπορούν να μετατραπούν σε τεράστιους συσσωρευτές ηλεκτρικής ενέργειας που τα ίδια θα παράγουν με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ στην οροφή τους και στη συνέχεια θα διανέμουν στα νοικοκυριά τα οποία φιλοξενούν» εξηγεί ο ίδιος.

Και συνεχίζει λέγοντας πως με την ίδια ακριβώς λογική θα μπορούσε και το οδικό δίκτυο να αποκτήσει τη δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, υπεραπλουστεύοντας αυτομάτως την ιδέα της επαγωγικής φόρτισης των οχημάτων και της ανεξάντλητης αυτονομίας που μπορεί να προσφέρει.

Μάλιστα, αναφέρεται στην πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια της ομάδας του λέγοντας: «Ήταν μια υπέροχη μέρα. Καλέσαμε φοιτητές, και κάλεσα τους καθηγητές να δουν, γιατί στην αρχή δεν πίστευαν ότι ούτε αυτό λειτούργησε».

H ποσότητα της ενέργειας που μπορεί να αποθηκευτεί σε μια τσιμεντένιο κύβο με επιφάνειες 3,5 μέτρων φτάνει τα 10 kWh και μένει να αποδειχθεί ποια είναι η ιδανική αναλογία των τριών υλικών ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή ενεργειακή πυκνότητα, χωρίς παρ’ όλα αυτά να δημιουργηθούν ζητήματα στατικότητας ή αντοχής στον χρόνο.

Με δεδομένο, πάντως, ότι η έρευνα βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, ουδείς γνωρίζει πότε θα μπορούσε μια τέτοιους είδους εφαρμογή να περάσει την πόρτα του εργαστηρίου και να δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες, ωστόσο, το εύρημα των ερευνητών είναι από μόνο του θεαματικό και πολλά υποσχόμενο.

Με πληροφορίες από BBC