Το Στόουνχεντζ είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα ιστορικά αξιοθέατα, όχι μόνο στην Αγγλία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, ευρέως μάλιστα φημισμένο και για τις ηλιακές ευθυγραμμίσεις του.

Κάθε καλοκαίρι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται εκεί για να γιορτάσουν και να παρακολουθήσουν την ανατολή του ήλιου σε ευθυγράμμιση με την πέτρα Heel που βρίσκεται έξω από τον κύκλο. Έξι μήνες αργότερα, στα μέσα του χειμώνα, πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται ξανά γύρω από την πέτρα αυτή για να παρακολουθήσει τη δύση του ήλιου μέσα στον πέτρινο κύκλο.

Τώρα οι αρχαιολόγοι υποψιάζονται ότι το νεολιθικό μνημείο μπορεί επίσης να έχει σχεδιαστεί για να καταγράφει τις σεληνιακές στάσεις. Σεληνιακή ακινησία ή σεληνιακή στάση είναι όταν η Σελήνη φτάνει στο βορειότερο ή στο νοτιότερο σημείο της κατά τη διάρκεια ενός μήνα (συγκεκριμένα ενός τροπικού μήνα διάρκειας περίπου 27,3 ημερών).

Η επόμενη μεγάλη σεληνιακή στάση– η οποία συμβαίνει μία φορά κάθε 18,6 χρόνια όταν η ανατολή και η δύση της Σελήνης φτάνουν στα πιο απομακρυσμένα μεταξύ τους σημεία κατά μήκος του ορίζοντα- θα λάβει χώρα τον Ιανουάριο του 2025.

Τώρα, άρχισε, επίσης, ένα πρόγραμμα για να διερευνήσει τη λιγότερο γνωστή σχέση του μνημείου και του φεγγαριού κατά τη διάρκεια του σπάνιου αυτού σεληνιακού γεγονότος. Το έργο αυτό θα δώσει στους αρχαιολόγους, τους αστρονόμους και τους αρχαιοαστρονόμους, μια σπάνια ευκαιρία να εξερευνήσουν τις θεωρίες γύρω από το φαινόμενο και τους αρχαίους ανθρώπους του Στόουνχεντζ.

Ο Κλάιβ Ραγκλς, ομότιμος καθηγητής αρχαιοαστρονομίας στο πανεπιστήμιο του Λέστερ, εξήγησε ότι η ευθυγράμμιση του μνημείου με τον ήλιο στα μέσα του καλοκαιριού και στα μέσα του χειμώνα επιβεβαιώνει τη σημασία του για τους κατασκευαστές του.

Για να το επαληθεύσει αυτό, μια διεπιστημονική ομάδα από την English Heritage, μαζί με επιστήμονες από τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Λέστερ και του Μπόρνμουθ, καθώς και από τη Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία, στοχεύει στη συστηματική παρατήρηση και καταγραφή αυτών των πιθανών σεληνιακών ευθυγραμμίσεων.

Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι οι άνθρωποι που έχτισαν το μνημείο γνώριζαν για τη μείζονα σεληνιακή στάση και ίσως έθαβαν τους νεκρούς τους σε ένα συγκεκριμένο σημείο του χώρου λόγω της σχέσης του με το φαινόμενο.

«Οι άνθρωποι είχαν συνείδηση του κύκλου των φάσεων της Σελήνης πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Αυτό που νομίζω ότι μπορεί να συνέβαινε στο Στόουνχεντζ, και αυτό είναι που μας ενδιαφέρει να διερευνήσουμε, είναι το αν κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης στάσης, οι άνθρωποι παρατήρησαν ότι το φεγγάρι ανατέλλει ασυνήθιστα μακριά προς το βορρά ή το νότο» συμπλήρωσε ο Ραγκλς.

Η υπόθεση ότι ένα μνημείο σχετίζεται και με τη θέση της Σελήνης δεν αφορά μόνο το Στόουνχετζ. Παρόμοιες ουράνιες ευθυγραμμίσεις έχουν καταγραφεί στο Chimney Rock στο Κολοράντο των ΗΠΑ. Και εκεί οι αρχαίοι άνθρωποι φαίνεται πως ευθυγράμμισαν τις κατασκευές τους σε σχέση με τη σεληνιακή στάση.

Με πληροφορίες από CNN