Η ανθρώπινη ομιλία είναι μια σύνθετη μορφή επικοινωνίας, που απαιτεί ακριβή έλεγχο των φωνητικών οργάνων για την παραγωγή λέξεων. Οι άνθρωποι, ωστόσο, δεν είναι τα μόνα πλάσματα ικανά για φωνητικές εκφράσεις. Τα πουλιά χρησιμοποιούν, επίσης, αυτή τη μορφή επικοινωνίας, αλλά με διαφορετικούς τρόπους.

Μάλιστα, οι παπαγάλοι – εκτός από το χάρισμα της φλυαρίας – χρησιμοποιούν παρόμοιους εγκεφαλικούς μηχανισμούς για την παραγωγή σύνθετων ήχων με τους ανθρώπους, όπως αναφέρεται σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο στο περιοδικό Nature.

Οι ερευνητές μελέτησαν τα budgerigars, ένα είδος μικρών παπαγάλων γνωστό για τη μίμηση της ανθρώπινης ομιλίας, καθώς και σπίνους ζέβρες, ένα είδος ωδικών πτηνών, προκειμένου να εντοπίσουν πώς η παραγωγή φωνής κωδικοποιείται στον εγκέφαλο.

Οι συγκεκριμένοι παπαγάλοι είναι ικανοί για μια σειρά φωνητικών εκφράσεων, συμπεριλαμβανομένης της μίμησης της ανθρώπινης ομιλίας, γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές στην υπόθεση ότι οι νευρικές διαδικασίες που υποκρύπτονται στην παραγωγή ήχου μπορεί να είναι παρόμοιες σε αυτά τα πουλιά και τους ανθρώπους. Αντίθετα, οι σπίνοι ζέβρες έχουν περιορισμένη φωνητική μάθηση σε σύγκριση με τους παπαγάλους.

Η μελέτη αποκαλύπτει ότι τα δύο είδη πουλιών χρησιμοποιούν διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου για τον έλεγχο των φωνητικών εκφράσεων.

Διαβασε ακομα

Τα χρωματιστά σήματα που στέλνουν τα πουλιά του παραδείσου και δεν μπορεί να δει ανθρώπινο μάτι

Μια εξειδικευμένη εγκεφαλική περιοχή στα budgerigars λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο με τις περιοχές που σχετίζονται με την ομιλία στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι παπαγάλοι μπορεί να αποτελέσουν ένα καλό μοντέλο για τη μελέτη της ομιλίας και των διαταραχών επικοινωνίας στους ανθρώπους, αλλά και την ανάπτυξη θεραπειών ομιλίας.

Οι αιχμάλωτοι παπαγάλοι αντιγράφουν ανθρώπινες λέξεις και ήχους, μερικές φορές εντυπωσιάζοντας τους ανθρώπους με την ευχέρειά τους να αναπαράγουν ολόκληρους διαλόγους.

Ο Puck, ένας budgerigar που έζησε μέχρι το 1994, κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες για το πτηνό με το πλουσιότερο λεξιλόγιο, επικοινωνώντας με 1.728 λέξεις.

Εντυπωσιακά Ευρήματα

Προκειμένου να κατανοήσουν την ικανότητα των παπαγάλων να μιμούνται τους ανθρώπους, οι ερευνητές εμφύτευσαν μικροσκοπικούς καθετήρες στους εγκεφάλους τεσσάρων παπαγάλων, σε μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με το φωνητικό τους όργανο, το συρίγγιο.

Στη συνέχεια, συνέλεξαν δεδομένα νευρικής δραστηριότητας καθώς τα πουλιά φώναζαν και συνέκριναν αυτές τις πληροφορίες με τις αντίστοιχες δραστηριότητες ανθρώπων και σπίνων.

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.

Διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλος των παπαγάλων λειτουργεί με έναν τρόπο παρόμοιο με τον ανθρώπινο εγκέφαλο όσον αφορά στην ομιλία.

Η περιοχή του εγκεφάλου των παπαγάλων που μελετήθηκε, που ονομάζεται πρόσθιο τόξο (AAC), λειτουργεί πιο κοντά με τις περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου που σχετίζονται με την ομιλία και τη κίνηση των μυών του προσώπου και της γλώσσας από ό,τι η αντίστοιχη περιοχή των σπίνων .

Παρόμοιες Νευρωνικές Διαδρομές

Οι παπαγάλοι και οι άνθρωποι φαίνεται να κωδικοποιούν τη φωνητική έκφραση μέσω επαναλαμβανόμενων νευρικών μοτίβων.

Στον ανθρώπινο εγκέφαλο, η κίνηση των μυών του στόματος ή της γλώσσας συνδέεται με συγκεκριμένα μοτίβα δραστηριότητας των νευρώνων.

Αντίστοιχα, στον εγκέφαλο των παπαγάλων, οι νευρώνες ενεργοποιούνται ανάλογα με τον ήχο που παράγεται, από το είδος του φωνήεντος ή του συμφώνου έως τον τόνο και την ένταση του ήχου.

Η νευρωνική δραστηριότητα των παπαγάλων είναι τόσο συγκεκριμένη και ακριβής που οι ερευνητές μπόρεσαν να προβλέψουν τον ακριβή τόνο και τη συχνότητα των ήχων που παράγουν τα πουλιά, χρησιμοποιώντας μόνο δεδομένα από πέντε νευρώνες.

Αυτό προσφέρει νέες δυνατότητες για την αναπαραγωγή και την κατανόηση των ήχων που παράγουν τα πουλιά, αλλά και την κατανόηση της ανθρώπινης ομιλίας.

Θεραπευτικές Δυνατότητες

Τα ευρήματα της μελέτης αυτής δεν είναι μόνο συναρπαστικά από επιστημονικής άποψης, αλλά ανοίγουν νέες προοπτικές για τη θεραπεία ανθρώπινων διαταραχών της ομιλίας.

Οι ερευνητές ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις που αποκόμισαν για να αναπτύξουν καλύτερες θεραπείες για διαταραχές όπως η αφασία, η οποία σχετίζεται με την απώλεια ικανότητας ομιλίας, καθώς και για να κατανοήσουν καλύτερα πώς ο εγκέφαλος ελέγχει τη γλωσσική έκφραση.

Η σύγκριση του νευρολογικού συστήματος των ανθρώπων και των παπαγάλων αποτελεί έναν επαναστατικό τομέα της νευροεπιστήμης.

Αν και οι εγκέφαλοι των ανθρώπων και των παπαγάλων χωρίζονται από εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης, η ομοιότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν την ομιλία ανοίγει νέες δρόμους για έρευνες σχετικά με τη θεραπεία διαταραχών της ομιλίας και την κατανόηση των μηχανισμών του εγκεφάλου που σχετίζονται με την επικοινωνία.

«Αυτό με κάνει να σηκώνομαι από το κρεβάτι το πρωί και να σκέφτομαι πώς να βοηθήσω πραγματικά τους ανθρώπους των οποίων η φωνή έχει αφαιρεθεί», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Michael Long, συν-συγγραφέας της μελέτης και νευροεπιστήμονας στην Ιατρική Σχολή Grossman του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.