Δυνατός αλλά γαλήνιος, έτσι περιγράφεται, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του, ο αρχαιότερος άνθρωπος που έζησε πριν από 300.000 χρόνια. Το πρόσωπο του δημιουργήθηκε για πρώτη φορά από τον Βραζιλιάνο εμπειρογνώμονα γραφικών Cicero Moraes, ο οποίος χρησιμοποίησε μια τρισδιάστατη σάρωση ενός κρανίου για να επαναφέρει τον μακρινό συγγενή μας στη ζωή.

Τα απολιθώματα προήλθαν από τα λείψανα Jebel Irhoud, που πήραν το όνομά τους από την τοποθεσία στο Μαρόκο όπου βρέθηκαν και απέδειξαν ότι οι Homo Sapiens εξελίχθηκαν 100.000 χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες.

Αποκάλυψαν επίσης πως οι πρόγονοί μας ξεπέρασαν το «λίκνο της ανθρωπότητας» στην ανατολική Αφρική και εξαπλώθηκαν σε όλη την ήπειρο χιλιετίες πριν από αυτό που υποστήριζαν προηγούμενες ενδείξεις.

Η διαμόρφωση του προσώπου

«Αρχικά, σάρωσα το κρανίο σε 3D, χρησιμοποιώντας δεδομένα που μου παρείχαν οι ερευνητές του Ινστιτούτου Max Planck», δήλωσε ο Moraes, εξηγώντας τη διαδικασία. «Στη συνέχεια προχώρησα στην προσέγγιση του προσώπου, που σημαίνει πως διασταύρωσα διάφορες μεθόδους, όπως η ανατομική παραμόρφωση».

Η τεχνική αυτή περιλαμβάνει την απεικόνιση του τρισδιάστατου διαγράμματος του κρανίου σε ένα πρωτότυπο κρανίου «δότη», το οποίο βασίζεται σε έναν ενήλικα άνδρα με χαμηλό δείκτη μάζας σώματος.

Ο Moraes ανέφερε πως επέλεξε να δώσει στο κρανίο ένα ανδρικό πρόσωπο με βάση τα «στιβαρά και αρρενωπά» χαρακτηριστικά του.

Περαιτέρω δεδομένα από σύγχρονους ανθρώπους χρησιμοποιήθηκαν για να προβλεφθεί το πάχος των μαλακών ιστών και η πιθανή προβολή της μύτης, αλλά και άλλων δομών του προσώπου.

«Το τελικό πρόσωπο είναι η σύμπραξη όλων αυτών των δεδομένων, η οποία δημιουργεί δύο ομάδες εικόνων, μία αντικειμενική, με περισσότερα τεχνικά στοιχεία, χωρίς μαλλιά και σε κλίμακα του γκρι […] και μία καλλιτεχνική, με χρωματισμό του δέρματος και των μαλλιών».

Για τον Moreas, το αποτέλεσμα είναι «εξαιρετικό και αρκετά συνεπές, από ανατομικής άποψης» με την πραγματικότητα.

Η εξέλιξη του εγκεφάλου

Το Ινστιτούτο Max Planck, το οποίο παρείχε τα δεδομένα από το κρανίο, δήλωσε ότι τα λείψανα του Jebel Irhoud είχαν «ένα πρόσωπο και δόντια που έμοιαζαν σύγχρονα και ένα μεγάλο αλλά πιο αρχαϊκό εγκεφαλικό σώμα».

Το Ινστιτούτο ανέφερε ότι γενετικές αλλαγές που επηρεάζουν τη συνδεσιμότητα, την οργάνωση και την ανάπτυξη του εγκεφάλου οδήγησαν στην εγκεφαλική θήκη των κρανίων που έχουμε όλοι σήμερα.

Ο Moraes συμφωνεί απόλυτα και προσπάθησε να συγκρίνει το κρανίο του Skhul V με το κρανίο ενός αρχαϊκού Homo Sapiens.

«Το κρανίο του Jebel Irhoud έχει ορισμένα χαρακτηριστικά συμβατά με τους Νεάντερταλ ή τον Heidelbergensis [εξαφανισμένο συγγενή του ανθρώπου]. Είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε τις διαφορές και τις συμβατότητες μεταξύ των δομών αυτών των κρανίων και των προσώπων κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών», προσθέτει.

Διαβασε ακομα

Ο εγκέφαλός σου συρρικνώνεται και κανείς δεν ξέρει γιατί

Νέα δεδομένα

Τα απολιθώματα από την περιοχή Jebel Irhoud ανακαλύφθηκαν αρχικά τη δεκαετία του 1960. Τότε οι επιστήμονες είχαν εκτιμήσει πως είχαν ηλικία περίπου 40.000 ετών. Ωστόσο, λίγο αργότερα επισκέφθηκαν εκ νέου την περιοχή, ενώ οι νέες τεχνικές αποκάλυψαν ότι τα οστά είναι ηλικίας περίπου 300.000 ετών.

«Πιστεύαμε ότι υπήρχε μια κοιτίδα της ανθρωπότητας πριν από 200.000 χρόνια στην ανατολική Αφρική. […] Στην πραγματικότητα αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι ο Homo Sapiens εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο ακόμη νωρίτερα, πριν από περίπου 300.000 χρόνια», λέει ο Jean-Jacques Hublin, από το Ινστιτούτο Max Planck

Η ανακάλυψη επισκίασε τα παλαιότερα λείψανα του Homo Sapiens που είχαν βρεθεί στο Omo Kibish στην Αιθιοπία και έχουν ηλικία περίπου 195.000 ετών.

Με πληροφορίες από Metro