Μια διαστημική στολή, εμπνευσμένη από την επιστημονική φαντασία, που ανακυκλώνει τα ούρα σε πόσιμο νερό, θα μπορούσε να επιτρέψει στους αστροναύτες να πραγματοποιούν μακρόχρονους διαστημικούς περιπάτους στις επερχόμενες σεληνιακές αποστολές.

Η στολή, που έχει ως πρότυπο τις stillsuits στο κλασικό sci-fi Dune, συλλέγει τα ούρα, τα καθαρίζει και μπορεί να τα επιστρέψει στον αστροναύτη μέσω ενός σωλήνα πόσης μέσα σε πέντε λεπτά.

Οι δημιουργοί της στολής ελπίζουν, ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί πριν από το τέλος της δεκαετίας στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis της NASA, το οποίο επικεντρώνεται στην εκμάθηση του τρόπου ζωής και εργασίας για παρατεταμένες περιόδους σε έναν άλλο κόσμο.

«Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει έναν εξωτερικό καθετήρα, που βασίζεται στο κενό αέρος και οδηγεί σε μια συνδυασμένη μονάδα εμπρόσθιας-αντίστροφης όσμωσης, παρέχοντας συνεχή παροχή πόσιμου νερού με πολλαπλούς μηχανισμούς ασφαλείας για να διασφαλιστεί η ευημερία του αστροναύτη», δήλωσε η Sofia Etlin, ερευνήτρια στο Weill Cornell Medicine και στο Πανεπιστήμιο Cornell και συν-σχεδιάστρια της στολής.

Η NASA προετοιμάζεται για την αποστολή Artemis III το 2026, η οποία στοχεύει στην προσεδάφιση ενός πληρώματος στο νότιο πόλο της Σελήνης, με τη φιλοδοξία να εκτοξεύσει επανδρωμένες αποστολές στον Άρη μέχρι τη δεκαετία του 2030.

Τα ούρα και ο ιδρώτας ανακυκλώνονται ήδη συστηματικά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), αλλά η Etlin λέει, ότι απαιτείται ένα αντίστοιχο σύστημα για τις αποστολές των αστροναυτών.

«Οι αστροναύτες έχουν επί του παρόντος μόνο ένα λίτρο νερό στη διάθεσή τους στις τσάντες ποτών της στολής τους», λέει η Etlin. «Αυτό είναι ανεπαρκές για τους προγραμματισμένους σεληνιακούς διαστημικούς περιπάτους μεγαλύτερης διάρκειας, οι οποίοι μπορεί να διαρκέσουν 10 ώρες, ακόμη και έως και 24 ώρες σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης», προσθέτει.

Υπάρχουν επίσης μακροχρόνιες καταγγελίες σχετικά με την τρέχουσα λύση διαχείρισης αποβλήτων, το λεγόμενο ένδυμα μέγιστης απορροφητικότητας (MAG), το οποίο είναι ουσιαστικά μια πάνα ενηλίκων.

Τα ενδύματα αυτά φέρονται να παρουσιάζουν διαρροές, να είναι άβολα και ανθυγιεινά, με αποτέλεσμα ορισμένοι αστροναύτες να περιορίζουν την κατανάλωση φαγητού και ποτού πριν από διαστημικούς περιπάτους και άλλοι να παραπονιούνται για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.

«Αν δίνεις στη NASA δισεκατομμύρια δολάρια, θα πίστευες ότι δεν θα κρατούσαν την πάνα», δήλωσε η Etlin, η οποία μίλησε με αστροναύτες κατά τη διάρκεια της έρευνας για το νέο σχέδιο.

«Είναι σύνηθες φαινόμενο το MAG να έχει διαρροή», πρόσθεσε. «Οι αστροναύτες μιλούν για το ότι σε κάποιο σημείο δεν μπορούν πια να καταλάβουν αν πρόκειται για ούρα ή ιδρώτα. Είναι σαν: Ναι, είμαι αστροναύτης και αυτό είναι ένα βάρος που πρέπει να σηκώσω».

Οι μελλοντικοί εμπορικοί αστροναύτες μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να έχουν μια τόσο στωική άποψη, πρότεινε.

Ο καθηγητής Christopher Mason, του Weill Cornell Medicine, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Ακόμη και αν δεν υπάρχει ένας μεγάλος έρημος πλανήτης, όπως στο Dune, αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να είναι καλύτερο για τους αστροναύτες».

Το προτεινόμενο σύστημα stillsuit περιλαμβάνει ένα κύπελλο συλλογής από μορφοποιημένη σιλικόνη που προσαρμόζεται γύρω από τα γεννητικά όργανα, με διαφορετικό σχήμα και μέγεθος για γυναίκες και άνδρες. Αυτό περιέχεται μέσα σε ένα εσώρουχο από πολλαπλά στρώματα εύκαμπτου υφάσματος.

Το κύπελλο σιλικόνης συνδέεται με μια αντλία κενού που ενεργοποιείται από την υγρασία αυτόματα μόλις ο αστροναύτης αρχίσει να ουρεί. Μόλις συλλεχθούν, τα ούρα εκτρέπονται στο σύστημα φιλτραρίσματος, όπου ανακυκλώνονται σε νερό με απόδοση 87%.

Το σύστημα χρησιμοποιεί ένα σύστημα όσμωσης για την απομάκρυνση του νερού από τα ούρα, καθώς και μια αντλία για τον διαχωρισμό του νερού από το αλάτι.

Η συλλογή και ο καθαρισμός 500 ml ούρων διαρκεί μόλις πέντε λεπτά. Κατά την ανάπτυξη, το καθαρισμένο νερό θα μπορούσε να εμπλουτιστεί με ηλεκτρολύτες και να επιστραφεί στον αστροναύτη ως ενεργειακό ποτό.

Διαβασε ακομα

Πλησιάζει η μέρα που θα ζούμε στο Φεγγάρι – Αλλά πού θα πηγαίνουμε τουαλέτα;

Το σύστημα έχει διαστάσεις 38cm επί 23cm επί 23cm, με βάρος περίπου 8kg, το οποίο κρίθηκε ότι είναι αρκετά συμπαγές και ελαφρύ για να μεταφερθεί στην πλάτη μιας διαστημικής στολής.

Η ομάδα σχεδιάζει να στρατολογήσει 100 εθελοντές στη Νέα Υόρκη το φθινόπωρο για να δοκιμάσουν το σύστημα ως προς την άνεση και τη λειτουργικότητά του.

«Το σύστημά μας μπορεί να δοκιμαστεί σε συνθήκες προσομοίωσης μικροβαρύτητας, καθώς η μικροβαρύτητα είναι ο πρωταρχικός διαστημικός παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπόψη», δήλωσε ο Mason. «Αυτές οι δοκιμές θα διασφαλίσουν τη λειτουργικότητα και την ασφάλεια του συστήματος πριν αυτό αναπτυχθεί σε πραγματικές διαστημικές αποστολές».

Με πληροφορίες από Guardian