Το 1997 κυκλοφόρησε το Final Fantasy VII. Ήταν ένα σαρωτικό cyberpunk έπος, με σπουδαίους χαρακτήρες, τυλιγμένο από φουτουρισμό και φαντασία. Το βιντεοπαιχνίδι αποτελούσε κομμάτι μίας μακρόχρονης ανθολογίας, η οποία φτάνει μέχρι σήμερα.

Το Final Fantasy VII ερχόταν από την Ιαπωνία και ήταν το πρώτο παιχνίδι της σειράς που κυκλοφορούσε παγκοσμίως. Επίσης, ήταν το πρώτο που χρησιμοποιούσε τρισδιάστατα γραφικά.

Το Franchise έχει εμπνεύσει ένα sequel κινηματογραφικής ταινίας, μία σειρά από μέτρια spin-off παιχνίδια και τελευταία, ένα πολυαναμενόμενο σχέδιο για την επανέκδοση του αρχικού τίτλου ως τριλογία, χρησιμοποιώντας όλη την υψηλή σύγχρονη τεχνολογία των βιντεοπαιχνιδιών. Το δεύτερο μέρος αυτής της τριλογίας, το Final Fantasy VII Rebirth, κυκλοφόρησε πρόσφατα. Τι είναι όμως αυτό που κάνει το Final Fantasy ένα τόσο επιτυχημένο franchise;

Μία πρωτοποριακή πλοκή

Με τα σημερινά δεδομένα, η αισθητική και ο βασισμένος σε κείμενο διάλογος, θα μπορούσαν να θεωρηθούν χοντροκομμένα, αλλά για την εποχή του, η χρήση τρισδιάστατων χαρακτήρων και οι κινηματογραφικές σκηνές αποτελούσαν μία εντυπωσιακή επίδειξη της πρωτοποριακής δύναμης του PlayStation 1.

Ωστόσο, ο λόγος για τον οποίο το Final Fantasy VII παραμένει στην κορυφή είναι η ιστορία του. Μία συναρπαστική πλοκή, μία τολμηρή θεματική ιστορία ενός διαταραγμένου μυαλού και ενός πλανήτη που πεθαίνει, που απαθανατίστηκε από την πιο διάσημη ανατροπή στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών.

Tech Πώς η αρχιτεκτονική επηρεάζει το gaming;

Πρωταγωνιστής είναι ο Cloud Strife, ένας κυνικός μισθοφόρος με αγκαθωτά μαλλιά, ο οποίος έχει προσληφθεί από μία ομάδα ανταρτών για να διεισδύσει και να βομβαρδίσει έναν αντιδραστήρα. Σε αυτόν τον κόσμο, μία σατανική εταιρεία που ονομάζεται Shinra έχει βρει έναν τρόπο για να ρουφήξει τη ζωτική δύναμη από τον πλανήτη και να τη μετατρέψει σε μία ενέργεια που ονομάζεται Mako.

Η ανακάλυψη αυτή έχει δημιουργήσει το Midgar, μία τεράστια κυκλική μητρόπολη, χτισμένη πάνω σε μια βάση από μολυσμένες φτωχογειτονιές, η οποία αποτελεί το σκηνικό του πρώτου μέρους του παιχνιδιού. Η πλοκή του παιχνιδιού στήνεται πάνω σε μία δύσκολη αποστολή για να σωθεί ο πλανήτης από την περιβαλλοντική κατάρρευση.

Η ηθική στο Final Fantasy

Το 1997, ηθικά πολύπλοκοι πρωταγωνιστές βιντεοπαιχνιδιών αποτελούσαν κάτι αρκετά πρωτότυπο. Το Final Fantasy VII καλούσε τον παίκτη να γίνει συνένοχος στις πράξεις χαρακτήρων που θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν ως τρομοκράτες.

Ο Hironobu Sakaguchi, δημιουργός της σειράς Final Fantasy, ήθελε να χρησιμοποιήσει την έβδομη συνέχειά της για να εξερευνήσει τα μεγάλα μεταφυσικά ερωτήματα. Τη σχέση της ανθρωπότητας με τη φύση, τον κύκλο της ζωής και του θανάτου.

Στην εποχή της κλιματικής κρίσης, η απεικόνιση του Final Fantasy VII για έναν πλανήτη που καταστρέφεται στην επιδίωξη του κέρδους, και για όσους αγωνίζονται εναντίον αυτού, έχει αποκτήσει μεγαλύτερη απήχηση.

H αφήγηση του Final Fantasy VII παντρεύει επιδέξια το προσωπικό δράμα των χαρακτήρων με την αυστηρά ρυθμιζόμενη πλοκή και τη σταθερή κλιμάκωση. Η μάχη ενάντια σε μία κακιά εταιρεία γίνεται μάχη ενάντια σε έναν επίδοξο θεό, τον Sephiroth.

Η μάχη ενάντια σε έναν επίδοξο θεό γίνεται μάχη ενάντια σε ένα αρχαίο εξωγήινο κακό, ενάντια σε έναν μετεωρίτη που απειλεί να καταστρέψει τον κόσμο. Και τότε, ξαφνικά, στη μέση όλων αυτών, συμβαίνει το απροσδόκητο. Ο Sephiroth κατεβαίνει από τους ουρανούς και καρφώνει το σπαθί του στην πλάτη της Aerith, μίας από τις αγαπημένες πρωταγωνίστριες του παιχνιδιού.

Μία απίστευτη στιγμή

Όταν συνέβη αυτό στο αρχικό παιχνίδι, οι παίκτες έμειναν άφωνοι. Πίστευαν πως δεν θα μπορούσε να είναι πραγματικά νεκρή. Δεν υπήρχε τίποτα καινούργιο σε μία ιστορία που σκοτώνει απροσδόκητα έναν κύριο χαρακτήρα. Το μυθιστόρημα του George RR Martin, A Game of Thrones, για παράδειγμα, είχε εκδοθεί ένα χρόνο πριν.

Ωστόσο, για τα βιντεοπαιχνίδια, ο θάνατος της Aerith ήταν πρωτοποριακός. Τόσο πολύ μάλιστα που πολλοί παίκτες, στην πλειονότητά τους παιδιά, απλώς αρνήθηκαν να το πιστέψουν. Στις σχολικές αυλές και στα διαδικτυακά φόρουμ κυκλοφορούν φήμες για τρόπους να την επαναφέρουν πίσω. Αλλά δεν υπήρχε καμία μυστική ανάσταση. Ο θάνατός της ήταν τελεσίδικος.

«Υπήρχε κάτι που με ενοχλούσε στην ιδέα των χαρακτήρων που επιστρέφουν από τους νεκρούς» εξηγεί ο Kitase, ο οποίος επέβλεψε τη σκηνή μαζί με τον καλλιτέχνη Tetsuya Nomura (τον εμπνευστή της ανατροπής) και τον σεναριογράφο Kazushige Nojima.

Η ίδια η σκηνή έχει γίνει θρυλική για το γεγονός ότι προκαλεί στους παίκτες δάκρυα. Η Aerith, με το σπαθί αποτραβηγμένο από την πλάτη της, καταρρέει άψυχα στην αγκαλιά του Cloud. Δεν υπάρχουν τελευταία λόγια, ούτε δακρύβρεχτοι αποχαιρετισμοί, είναι ήδη νεκρή.

«Αυτό δεν μπορεί να είναι αληθινό» λέει ο Cloud τρέμοντας. «Η Aerith έφυγε. Η Aerith δεν θα μιλάει πια, δεν θα γελάει, δεν θα κλαίει ή δεν θα θυμώνει. Τι είναι αυτός ο πόνος; Τα δάχτυλά μου μυρμηγκιάζουν. Το στόμα μου είναι στεγνό. Τα μάτια μου καίνε».

Ο αντίκτυπος που άφησε

Ωστόσο, για τον Kitase και την ομάδα του, δεν ήταν αρκετό να βιώσουν οι παίκτες το σοκ του θανάτου της Aerith. Έπρεπε επίσης να νιώσουν τι ακολουθεί. «Όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν στις ιστορίες, είναι συχνά κάποιο είδος ευγενούς θυσίας που έρχεται στο τέλος» λέει. «Αλλά αυτή δεν είναι μία ρεαλιστική εμπειρία του θανάτου».

Συναισθηματικά, ο θάνατος της Aerith χωρίζει τον κόσμο του Final Fantasy VII σε πριν και μετά. Αυτό ισχύει φυσικά και για την πλοκή. Ο αγώνας ενάντια στον Sephiroth εντείνεται. Οι χαρακτήρες προβληματίζονται και θρηνούν.

Διαβασε ακομα

Πόσο δολοφόνος θα γίνεις για τη νίκη;

«Στον πραγματικό κόσμο, δεν συνειδητοποιείς τι σημαίνει να χάνεις κάποιον μέχρι πραγματικά να συμβεί και να τον χάσεις» λέει ο Kitase.

Σκέφτεσαι πως αν το ήξερα, θα τους μιλούσα περισσότερο όταν ήταν ζωντανοί. Το ίδιο συμβαίνει και με την Aerith. Σκέφτεσαι, αν ήξερα ότι πεθαίνει, θα μπορούσα να είχα κάνει κάτι παραπάνω με τον χαρακτήρα της. Ήθελα να το είχα κάνει αυτό πριν, αλλά τώρα δεν μπορώ». Ήταν σημαντικό να μπει ο παίκτης σε αυτή τη νοητική κατάσταση».

Με πληροφορίες από BBC