Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 όταν ο Andy Morton γεύτηκε την «πραγματική» μπίρα. Φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Κάρντιφ τότε, αναζήτησε κάτι καλύτερο από τη «βαρετή» μπίρα που ήταν διαθέσιμη στη φοιτητική ένωση και βρήκε αυτό που έψαχνε στις παμπ της πρωτεύουσας της Ουαλίας.

Γρήγορα αγάπησε το βάθος της γεύσης όλων των διαφορετικών τύπων βαρελίσιας μπίρας. «Μου αρέσει το γεγονός ότι οι κάποιες μπίρες συνεχίζουν να ζυμώνονται στο βαρέλι πριν σερβιριστούν. Αυτό συντηρεί τη μπίρα και βελτιώνει τη γεύση της», λέει στον Guardian μιλώντας για την εμπειρία του.

Επιστρέφοντας στην πόλη του, το Σέφιλντ, μετά το πανεπιστήμιο, άρχισε να πηγαίνει σε φεστιβάλ μπίρας. Μέχρι το 1985, κατέγραφε τις μπίρες που έπινε, σημειώνοντάς τες στα προγράμματα των φεστιβάλ.

Εκείνα τα πρώτα χρόνια, πήγαινε σε τρία ή τέσσερα φεστιβάλ το χρόνο. Στη συνέχεια, κάποιος γνωστός του τον μύησε κανονικά σε αυτό το χόμπι, το οποίο ονομάζεται ticking ή scratching, το να σημειώνεις δηλαδή τις μπίρες που πίνεις από έναν κατάλογο.

Τα περισσότερα φεστιβάλ στα οποία έχει παρευρεθεί σε έναν χρόνο είναι 109, ρεκόρ που κατέκτησε το 2004. Τα φεστιβάλ -διήμερα ή τριήμερα συνήθως- του δίνουν την ευκαιρία να δοκιμάζει έως και 16 half pints.

Διαβασε ακομα

Στο μπαρ που λειτουργεί από το 900 μ.Χ. πίνεις το ποτό σου όπως το έκαναν οι Βίκινγκς

Σημειώνει όμως και κάθε βαρελίσια μπίρα που πίνει στις παμπ. «Δεν βαθμολογώ τις μπίρες – σημειώνω απλώς το όνομα, την ημερομηνία, τον τόπο, την τιμή, τη ζυθοποιία και το ποσοστό αλκοόλ», εξηγεί.

Διευκρινίζει μάλιστα πως πρέπει να είσαι συνειδητοποιημένος, για να μην πίνεις πολύ και να ξέρεις πότε έχεις πιει αρκετά. Το θέμα δεν είναι να μεθύσεις, αλλά να τσεκάρεις τις μπίρες, λέει.

«Κατά μέσο όρο πίνω λιγότερα από τέσσερα pints την ημέρα και η μπίρα από βαρέλι έχει γενικά χαμηλότερο ποσοστό αλκοόλ, περίπου 3,5% έως 5%. Μια φορά δοκίμασα μια που είχε 23%. Ήταν τόσο δυνατή, που ξέχασα να την σημειώσω στο σημειωματάριό μου», θυμάται.

Όπως λέει, έχει περίπου 250 γεμάτα σημειωματάρια και δεν σκοπεύει να ασχοληθεί με την ψηφιοποίησή τους – θα έπαιρνε πολύ χρόνο, λέει.

Ποιες μπίρες όμως προτιμά; «Έχω ένα ευρύ φάσμα επιλογών. Προτιμώ τις πιο αρωματικές μπίρες από αυτές που έχουν πολύ λυκίσκο, αλλά δεν με πειράζει και πολύ. Αν είναι μια νέα μπίρα, θα την πιω. Έχω δύο αγαπημένες μπίρες, τις Brains Dark από το Κάρντιφ και Wadworth 6X», λέει.

Διαβασε ακομα

Εσύ πίνεις μπίρα ΙΡΑ ή έχεις μείνει στην πράσινη;

Πρόσφατα, παρατήρησε ότι η ποικιλία και οι γεύσεις που εισήγαγε η «έκρηξη» της craft μπίρας βελτίωσαν τη γκάμα των βαρελίσιων. Υπάρχουν κάποιες μπίρες σήμερα, για παράδειγμα μια μαύρη IPA, που δεν θα είχαν παρασκευαστεί ποτέ πριν. Η ποικιλία είναι πια τόσο μεγάλη, που ο ίδιος δεν συνηθίζει να πίνει την ίδια μπίρα δεύτερη φορά.

Συνταξιούχος λογιστής πλέον, ο Morton έχει μια αγάπη για τα λογιστικά φύλλα και δεν θα μπορούσε να μην την διοχετεύσει στο χόμπι του, το οποίο εν μέρει έχει να κάνει με τους αριθμούς, οπότε ξέρει να κρατάει και στατιστικά.

«Βγαίνω για τσεκάρισμα τρεις, ίσως και τέσσερις φορές την εβδομάδα. Κρατάω ένα σύνολο για το πόσες μπίρες τσεκάρω κάθε χρόνο, και ο μέσος όρος είναι περίπου 2.000. Φέτος πέτυχα το τεράστιο ορόσημο των 50.000. Ήταν ωραίο που το κατάφερα. Η 50.000η μπίρα μου ήταν σε ένα μικροπαντοπωλείο του Σέφιλντ. Οι τοπικές ζυθοποιίες έφτιαξαν μια εορταστική μπίρα για μένα όταν έφτασα αυτόν τον αριθμό», λέει.

Προσθέτει δε πως στις πρώτες μέρες της χρονολόγησης, υπήρχε ένας ανεπίσημος κατάλογος με τους πρώτους ανθρώπους που έφτασαν τις 10.000 διαφορετικές μπίρες, και «νομίζω ότι μπήκα στο νούμερο 11. Ποτέ δεν είχα κάποιον στόχο στο μυαλό μου – απλά συνέχισα».

Διαβασε ακομα

Γιατί η καλύτερη μπίρα θα είναι πάντα η κρύα

Η μπίρα έχει παίξει κι άλλους ρόλους στη ζωή του. Ήταν η αφορμή για τη γνωριμία με τη γυναίκα του-πού αλλού; Σε ένα φεστιβάλ μπίρας.

«Εξοικειώθηκε με το χόμπι μου από νωρίς. Παρόλο που δεν πίνει πραγματικά, της αρέσει να συμμετέχει και είναι εθελόντρια στο φεστιβάλ μπίρας του Σέφιλντ. Τα δύο θετά μου παιδιά γνώρισαν τις παμπ και τα φεστιβάλ μπίρας σε νεαρή ηλικία, οπότε δεν γκρινιάζουν όταν λέω ότι θα πάω στα ταξίδια μου για να βρω νέες μπίρες. Το ένα δεν πίνει σχεδόν καθόλου, και το άλλο πίνει περιστασιακά μηλίτη ή Guinness, αλλά όχι πραγματική μπίρα, οπότε κανένα από τα δύο δεν ακολουθεί τα βήματά μου», λέει.

Το χόμπι του τον έχει «ταξιδέψει» σε όλη τη Βρετανία κι έχει γνωρίσει μερικούς σπουδαίους φίλους όλα αυτά τα χρόνια. «Όσο εξακολουθώ να απολαμβάνω το χόμπι και είμαι σε θέση να πιω άλλη μια διαφορετική μπίρα, θα συνεχίσω», καταλήγει.

Με πληροφορίες από Guardian