Μεγέθυνση κειμένου
Το τελευταίο έργο του Γιώργου Λάνθιμου εντοπίζει σχέσεις εξουσίας που μπορεί κάτι να σας θυμίζουν - το αφεντικό σας, τον σύντροφό σας ή ακόμα και θρησκευτικούς ηγέτες
Ο Γιώργος Λάνθιμος – ο σκηνοθέτης πίσω από τις αγαπημένες ταινίες της σεζόν των βραβείων The Favourite και Poor Things – χαρακτηρίζεται συχνά ως μία ιδιοφυΐα του κινηματογραφικού κόσμου.
Σφυρηλάτησε το όνομά του φλερτάροντας με το παράλογο και κρατώντας το κοινό σε εγρήγορση, συνδυάζοντας μύθους και αλήθειες για την αγάπη, την εξουσία και την ελεύθερη βούληση με δυσαρμονικά μουσικά μοτίβα και αφοπλιστικές περικοπές σε έναν ευρύ φακό.
Το τελευταίο του έργο, το Kinds of Kindness, εντοπίζει τις σχέσεις εξουσίας που μπορεί κάτι να σας θυμίζουν – το αφεντικό σας, τον σύντροφό σας ή ακόμη και θρησκευτικούς ηγέτες.
Οι τρεις ιστορίες
Η ταινία αφηγείται τρεις σύντομες ιστορίες. Στην πρώτη, ο Jesse Plemons υποδύεται τον Robert, την μαριονέτα του αφεντικού του Raymond (Willem Dafoe).
Στη δεύτερη ιστορία, ο Plemons είναι ένας αστυνομικός του οποίου η σύζυγος (Emma Stone) έχει εξαφανιστεί σε ένα ταξίδι κατάδυσης. Όταν επιστρέφει, φαίνεται να έχει αλλάξει ριζικά, γεγονός που ωθεί τον Plemons να δοκιμάσει την αγάπη της με αποκρουστικούς τρόπους.
Στο τρίτο μέρος, η Stone και ο ξυρισμένος πλέον Plemons είναι οι μαθητές μιας αίρεσης αγνότητας με επικεφαλής τον Dafoe, που τους ανατίθεται να εντοπίσουν κάποιον ικανό να αναστήσει τους νεκρούς.
Κάθε ιστορία, ακόμα κι αν φαίνεται ότι είναι αποκομμένη η μία από την άλλη, επαναλαμβάνει τη θέση του Λάνθιμου που διατρέχει την καριέρα του: Η ανθρώπινη δράση είναι ένας μύθος και οι άνθρωποι θα διαπράξουν ανισόρροπες πράξεις για να γίνουν αποδεκτοί από τους ισχυρούς.
Ευτυχώς, αυτός ο σκοτεινός υπαρξισμός δεν θόλωσε τη διάθεση στο πλατό. «Ο Λάνθιμος συγκεντρώνει μια ομάδα ομοϊδεατών, υπέροχων ανθρώπων που πιστεύει ότι θα τα πάνε καλά» δήλωσε στο CNN η Jennifer Johnson, η σχεδιάστρια κοστουμιών της ταινίας. «Το να δουλεύεις με τον Γιώργο γενικά είναι ένα πολύ ικανοποιητικό, συναρπαστικό και τρομακτικό μέρος – όλα μαζί. Είναι πραγματικά διασκεδαστικό».
Power dressing
Το Kinds of Kindness είναι μια ταινία εμποτισμένη με συμβολισμούς, και τα κοστούμια ήταν κρίσιμα για τον καθορισμό της θέσης των χαρακτήρων – στην πρώτη σχέση που συναντάμε, ο Robert (Plemons) και ο Raymond (Dafoe) φορούν ο καθένας την εξουσία του κυριολεκτικά στα μανίκια τους.
Ο Raymond, ντυμένος ακριβά με ιταλικά κοστούμια, είναι «κάποιος που έχει πολλά χρήματα και αποπνέει δύναμη και στυλ, αλλά το κάνει με τον δικό του τρόπο» δήλωσε η Johnson.
Η εμφάνισή του εμπνεύστηκε από τον Gianni Agnelli, επικεφαλής της Fiat μεταξύ 1966 και 1996, ο οποίος ήταν υπέρμαχος του χαλαρού αλλά κομψού ιταλικού στυλ Sprezzatura. «Έπαιρνε μπότες πεζοπορίας και τις φορούσε με ένα κοστούμι, με το ρολόι του να βρίσκεται στην εξωτερική πλευρά του πουκαμίσου του» θυμάται η Johnson για τον Agnelli. «Είναι αυτή η μείξη και το ταίριασμα που τώρα θεωρούμε δεδομένο, αλλά όταν ο Agnelli επέλεγε αυτό το ντύσιμο ήταν κάτι που ήταν πολύ ασυνήθιστο».
Σύμφωνα με τις γραπτές οδηγίες του Raymond – που περιγράφουν λεπτομερώς όχι μόνο πώς πρέπει να ντύνεται ο Robert, αλλά και τι πρέπει να διαβάζει (πάντα την Άννα Καρένινα του Τολστόι), τι πρέπει να τρώει και πότε πρέπει να κάνει σεξ με τη σύζυγό του, ο Plemons είναι επίσης άψογα προσαρμοσμένος, αν και με αυτοσυνειδησία.
«Ο Raymond τού δίνει πράγματα που θα έκαναν τους περισσότερους άντρες να νιώθουν πραγματικά άβολα» είπε η Johnson, δείχνοντας ένα ροζ ζιβάγκο Tom Ford που ο Robert αναγκάζεται να φορέσει. «Είναι ένα από τα μικρά σημάδια του εκκεντρικού παιχνιδιού εξουσίας».
Τρεις ιστορίες, τρία βλέμματα
Έχοντας διαμορφώσει μια οπτική γλώσσα για να αντικατοπτρίζει την κάθε δυναμική εξουσίας, η δομή της ταινίας σήμαινε ότι το ίδιο έπρεπε να γίνει και για το δεύτερο και το τρίτο κεφάλαιο.
«Ο Willem Dafoe είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα: είσαι ένας διευθύνων σύμβουλος, και μετά είσαι ο πατέρας της Stone, και μετά είσαι ο ηγέτης μιας σεξουαλικής αίρεσης. Το να διασχίσουμε αυτό το έδαφος και να διανύσουμε όλες αυτές τις αποστάσεις σε μια ενδυματολογική πρόβα ήταν σίγουρα μια πρόκληση».
Οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς επωμίστηκαν τρεις χαρακτήρες ο καθένας, αλλά, στο τελευταίο κεφάλαιο, η Margaret Qualley είχε το πρόσθετο καθήκον να υποδυθεί τις πανομοιότυπες δίδυμες Rebecca και Ruth. Για την Johnson, αυτό απαιτούσε τη χάραξη σαφών χαρακτηριστικών για κάθε χαρακτήρα.
Ρούχα για γέλια
Παρά το ζοφερό θέμα της ταινίας, υπάρχουν απροσδόκητα κωμικές στιγμές – όχι τόσο για να προσφέρουν ανάπαυλα αλλά, αν μη τι άλλο, για να ενισχύσουν το τρανταχτό αποτέλεσμα. Αρκετές από αυτές βασίζονται στο ντύσιμο για να προσφέρουν μία οπτική έκρηξη – με τον Dafoe να ηγείται.
Ως Raymond σηκώνεται από τον καναπέ για να κατακεραυνώσει τον Robert, και εκείνη τη στιγμή αποκαλύπτεται στην κάμερα ένα ζευγάρι εκτεθειμένα γόνατα- μια αλλαγή στον τόνο αρκετά απότομη ώστε να προκαλέσει βρυχηθμούς γέλιου από το κοινό στην κινηματογραφική αίθουσα.
«Δεν υπάρχουν πολλοί άντρες στον κόσμο που μπορούν να φορέσουν μια κάλτσα μέχρι το γόνατο και ένα λευκό πλισέ σορτσάκι, και ταυτόχρονα να δείχνουν πραγματικά πανέμορφοι» αστειεύτηκε η Johnson.
Στο τρίτο κεφάλαιο, ο Dafoe υποδύεται έναν αρχηγό αίρεσης, απαλλαγμένο από τα κοστούμια του Raymond, ο οποίος δεν φοράει τίποτε άλλο εκτός από eyeliner και πορτοκαλί Speedos. «Ο Dafoe είναι απλά ένας από τους πιο υπέροχους, ευχάριστους και έξυπνους συνεργάτες που θα μπορούσες ποτέ να ζητήσεις». «Η σωματική του διάπλαση είναι τόσο όμορφη και προσφέρεται για να φορέσει ρούχα τόσο καλά, οπότε μπορεί πραγματικά να τολμήσει και να φορέσει το πιο παράλογο πράγμα – αλλά τίποτε δεν τον φοράει, το φοράει αυτός».
Το έντονα χρωματιστό μαγιό – που αντικατοπτρίζει τη συμπάθεια της λατρείας του για το νερό – ήταν μια επιλογή-έκπληξη για τον Dafoe, ο οποίος το πήρε αμέσως στο δοκιμαστήριο.
«Επειδή η αίρεση είναι πολύ σεξουαλική, σκέφτηκα ότι θα ήταν υπέροχο αν μπορούσαμε να τον βάλουμε με τα λιγότερα δυνατά ρούχα». «Ήταν το πρώτο πράγμα που είδε και είπε ναι, θα το βάλω αυτό! Ήταν μια πολύ διασκεδαστική στιγμή γιατί δεν το είπαμε στον Γιώργο.
Το Kinds of Kindness είναι μια ταινία με εντυπωσιακές ενδυμασίες που επεκτείνεται πέρα από το παραδοσιακό blockbuster, και και αποτελεί ένα πειστικό επιχείρημα για τη συλλογική, ενστικτώδη εμπειρία του κινηματογράφου. Πρόκειται για μία ταινία που, αφού κάποιος την παρακολουθήσει, δύσκολα θα σταματούσε να τη σκέφτεται στον δρόμο για το σπίτι.
Με πληροφορίες από CNN
Related
Νεοτερα
