icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Παρά τις προειδοποιήσεις των ειδικών ότι η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο μπορεί να επιφέρει σοβαρά προβλήματα στην υγεία, η χρυσή λάμψη στο δέρμα εξακολουθεί να παραμένει στη μόδα. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι...

Ένα λαμπερό, ηλιοκαμένο δέρμα είναι πάντα ελκυστικό και αποπνέει ανεμελιά και υγεία. Έτσι, τουλάχιστον, θεωρείται στις χώρες της Δύσης εδώ και περίπου τρεις αιώνες. Ωστόσο, πριν τον 18ο αιώνα, «το μαυρισμένο δέρμα υποδήλωνε ταπεινή ταξική καταγωγή», ενώ στις ασιατικές χώρες, ακόμα και σήμερα, η λευκή επιδερμίδα θεωρείται σύμβολο ομορφιάς και κομψότητας.

Πώς φτάσαμε, όμως, να βομβαρδιζόμαστε με διαφημίσεις για διακοπές και μαγιό που παρουσιάζουν τα μαυρισμένα σώματα ως επιθυμητά, υγιή και ελκυστικά;

Η παντοδυναμία του λευκού στους αρχαίους χρόνους

Στην Αρχαία Αίγυπτο, οι άνδρες και οι γυναίκες απεικονίζονταν με διαφορετικό χρώμα δέρματος, με τις γυναίκες να είναι σαφέστατα πιο ανοιχτόχρωμες. Αυτή η αντίθεση αντανακλούσε τον διαφορετικό τρόπο ζωής ανδρών και γυναικών, καθώς οι τελευταίες, ειδικά εκείνες που είχαν ευγενική καταγωγή, δεν χρειαζόταν να ασχολούνται με τις υπαίθριες εργασίες.

Αντίστοιχα, στην Αρχαία Ελλάδα, οι γυναίκες απεικονίζονταν επίσης με ανοιχτόχρωμο δέρμα. Στην Οδύσσεια του Ομήρου, οι πριγκίπισσες και οι θεϊκές μορφές, όπως η Αφροδίτη, είχαν ανοιχτόχρωμο ή λευκό δέρμα, που υποδήλωνε την αιθέρια, θηλυκή φύση τους.

Από την άλλη πλευρά, οι άνδρες πολεμιστές, όπως ο Οδυσσέας, απεικονίζονταν με μαυρισμένο δέρμα, ενδεικτικό του δραστήριου τρόπου ζωής και της έκθεσής τους στον ήλιο, κατά τη διάρκεια των μαχών και των ταξιδιών.

Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι, επίσης, θεωρούσαν το ανοιχτόχρωμο δέρμα αντανάκλαση της φινέτσας, της κομψότητας και της ανώτερης κοινωνικής θέσης, με τις γυναίκες να χρησιμοποιούν διάφορες συνταγές ομορφιάς για να προστατεύσουν το δέρμα τους από την έκθεση στον ήλιο.

Η εκβιομηχάνιση της κοινωνίας

Κατά την εποχή της εξερεύνησης και των αποικιακών αποστολών, οι Ευρωπαίοι άρχισαν να έρχονται σε επαφή με νέους πολιτισμούς, εικόνες και περιβάλλοντα, αλλά μόνο με τη Βιομηχανική Επανάσταση του 18ου και 19ου η τάση άρχισε να αλλάζει.

Η ραγδαία αστικοποίηση και εκβιομηχάνιση της κοινωνίας σήμαινε ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ιδίως οι εργατικές τάξεις, μετακόμισαν σε πολυσύχναστες πόλεις για να πιάσουν δουλειά σε εργοστάσια και ορυχεία.

Η καθημερινότητά τους χαρακτηριζόταν από πολλές ώρες σε εσωτερικούς χώρους, μακριά από το φυσικό φως του ήλιου, καθώς αναζητούσαν καταφύγιο από το νέφος και τη ρύπανση των βιομηχανικών πόλεων.

Οι βλαβερές συνέπειες της παρατεταμένης διαβίωσης σε εσωτερικούς χώρους για την υγεία, όπως η ανεπάρκεια βιταμίνης D, και διάφορες παραμορφώσεις των οστών, άρχισαν να επισημαίνονται όλο και περισσότερο από τους γιατρούς.

Επιστήμονες και ερευνητές ξεκίνησαν να μιλούν για τον κρίσιμο ρόλο του ηλιακού φωτός στην προώθηση της συνολικής υγείας και ευεξίας, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ισχυρών οστών. Αυτή η αυξανόμενη ευαισθητοποίηση οδήγησε σε επαναξιολόγηση της αξίας που αποδίδεται στο ανοιχτόχρωμο δέρμα.

Όταν «κάηκε» η Κοκό Σανέλ

Τη δεκαετία του 1920 σημειώθηκε σημαντική αλλαγή όσον αφορά στην αντίληψη του μαυρισμένου δέρματος στις δυτικές κοινωνίες: Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής το μαύρισμα έγινε δημοφιλές και συνδέθηκε με τον ελεύθερο χρόνο, τα ταξίδια και την πολυτέλεια.

Η Κοκό Σανέλ (Coco Channel), ένα διαχρονικό σύμβολο της κομψότητας στη μόδα, άθελά της πυροδότησε την τάση του μαυρίσματος όταν εκτέθηκε πολλές ώρες στον ήλιο, κατά τη διάρκεια μίας κρουαζιέρας στη Μεσόγειο. «Το κορίτσι του 1929 πρέπει να είναι μαυρισμένο. Ένα χρυσό μαύρισμα είναι ο δείκτης της κομψότητας!», ανέφερε η ιέρεια της μόδας.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της εποχής αποθέωσαν την ηλιοκαμένη επιδερμίδα της Σανέλ και το μαύρισμα έγινε γρήγορα σύμβολο πλούτου, περιπέτειας και κομψότητας.

Μαυρισμένοι all year round

Η επιθυμία να μαυρίσει κανείς και να παραμείνει μαυρισμένος όλο τον χρόνο οδήγησε στο πρώτο ινστιτούτο μαυρίσματος στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1978. Σύντομα τα σολάριουμ έγιναν βασικό στοιχείο των εμπορικών κέντρων στην Αμερική.

Ορισμένοι πελάτες των ινστιτούτων, μάλιστα, προσκολλώνται – ακόμη και σήμερα – τόσο πολύ στη συνολική εμπειρία του μαυρίσματος, ώστε επισκέπτονται καθημερινά τα κρεβάτια υπεριώδους ακτινοβολίας, θεωρώντας πως έτσι αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους.

Εναλλακτικοί τρόποι μαυρίσματος

Δεδομένου ότι έχει γίνει πλέον κατανοητό πως η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο, ειδικά τις μεσημεριανές ώρες, είναι άκρως επικίνδυνη, στις δυτικές χώρες, συχνά, προσπαθούν να επιτύχουν την ηλιοκαμένη επιδερμίδα με λάμπες, κρέμες και προϊόντα αυτο-μαυρίσματος.

Το British Medical Journal αναφέρει ακόμη και τη χρήση μη εγκεκριμένων ενέσιμων φαρμάκων από ορισμένους, οι οποίοι διακινδευνεύουν την υγεία τους προκειμένουν να αποκτήσουν το πολυπόθητο μαύρισμα.

Στην Ασία, από την άλλη, έχουν φτάσει στο άλλο άκρο και χρησιμοποιούν προϊόντα λεύκανσης του δέρματος προκειμένου να διατηρήσουν τη λευκή επιδερμίδα τους. Εκεί, εξάλλου, το λευκό δέρμα εξακολουθεί να είναι σύμβολο κάλλους, θηλυκότητας και υψηλού κύρους.

Με πληροφορίες από Jstor Daily