icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Έλα Χριστέ και Παναγιά μέρα που ήταν!

Τι λογοκρισία είναι τώρα πάλι αυτή εν έτει 2025; Πού πήγε αυτή η περιβόητη ελευθερία λόγου; Αν όχι περίπατο, σίγουρα πέρασε από τη στρατιωτική παρέλαση για την 25η Μαρτίου, στην Αθήνα.

Εκεί που η περηφάνια ξεχείλιζε από το δύο μέτρων μπόι των λεβεντών της Σχολής Μόνιμων Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού. Λίγο η ημέρα, λίγα τα αγέρωχα μουστάκια, λίγο τα όπλα, λίγο η κόψη των σπαθιών η τρομερή, κουβέντα στην κουβέντα, σύνθημα στο σύνθημα, τα παιδιά παρασύρθηκαν και το έβγαλαν από μέσα τους.

Γιατί δηλαδή να πέσουν να τα φάνε; Να ντρέπονται που είναι αυθεντικοί Έλληνες και όχι σαν τους ιμιτασιόν που κάνουν τελευταία; Να καταπιούν αμάσητα τον πατριωτισμό τους και όχι να τον βροντοφωνάξουν να ακουστεί ως τα πέρατα της Γης;

Έντονες αντιδράσεις λένε προκάλεσαν τα υβριστικά συνθήματα εναντίον της Τουρκίας. Λένε. Εναντίον του εχθρού που παραμονεύει να μας πιάσει στον ύπνο για να μας υποτάξει άλλα 400 χρόνια, αντί η Αγιά Σοφιά να είναι «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας».

Και τι φώναξαν στο κάτω κάτω; «Η Κύπρος είναι ελληνική, γ@μ#$ται η Τουρκία». Σιγά τα ωά. Επειδή φώναζαν μπροστά στον κόσμο που παρακολουθούσε, μεταξύ των οποίων ήταν και μικρά παιδιά; Αν δεν μάθουν από τόσο τρυφερή ηλικία τα ελληνόπουλα να αγαπούν την πατρίδα και να βρίζουν τον γείτονα – εχθρό, πότε θα μάθουν δηλαδή;

Να περιμένουμε στα 30 όταν φύγουν από το πατρικό τους;

Πάλι καλά που ο πάντα μάχιμος – γιατί μια φορά πρασινοσκούφης, πάντα πρασινοσκούφης – Θάνος Πλεύρης, τα είπε ωραία στον ΣΚΑΪ, δηλώνοντας ότι συμφωνεί με το πνεύμα τους. Αλλά μόνο ένας Πλεύρης θα έβρισκε το θάρρος (πρασινοσκούφης γαρ) να πάει κόντρα στην κυβερνητική γραμμή (αν και ξεκαθάρισε πως δεν μιλά ως εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά εκφράζει την προσωπική του άποψη). Και μπράβο του γιατί ήταν η φωνή της λογικής και της ψυχραιμίας που χρειαζόμασταν (not) να ακούσουμε.

«Στις μάχιμες υπηρεσίες», ανέφερε χαρακτηριστικά, «προετοιμάζουμε ανθρώπους να πεθάνουν για την πατρίδα τους. Υπάρχουν τέτοια συνθήματα που λέγονται κατά την εκπαίδευση. Τα έλεγα και εγώ όταν έκανα τη θητεία μου στις Ειδικές Δυνάμεις, μιλούσαμε για την Πόλη και την Αγιά Σοφιά». Πληροφορίες θέλουν να κορδώθηκε όταν αποκάλυψε πως ήταν ένας από αυτούς και φώναζε τα ίδια ως παλιός ειδικοδυναμίτης.

«Σε ό,τι αφορά στην Κύπρο, να πούμε ότι οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ αγωνίστηκαν για να είναι η Κύπρος ελληνική. Άρα δεν συμφωνώ ότι το σύνθημα ήταν ανιστόρητο. Τώρα, αν ενοχλήθηκε η Τουρκία, δεν θα τα βάψουμε και μαύρα. Είχαμε 25η Μαρτίου, είπαμε και μία κουβέντα παραπάνω, αυτοί μιλούν για Γαλάζια Πατρίδα», πρόσθεσε.

Τελικά μάθαμε πως δεν ήταν τίποτα από όλα αυτά που πιστεύαμε παραπάνω και τα όνειρά μας γκρεμίστηκαν σαν κάστρα στην άμμο στα παράλια της Μικράς Ασίας. Ήταν μια απλή «κουβέντα παραπάνω».

Η απογοήτευσή μας ωστόσο ευτυχώς ήταν στιγμιαία, καθώς ο πρασινοσκούφης Πλεύρης, ο οποίος είχε πάει χαράματα, με την τσίμπλα στο μάτι, στην πλατεία Εξαρχείων για να τελειώσει ψιθυριστά (σαν του Αντύπα ένα πράμα) την ανομία, κοιτάζοντας καλού κακού πίσω του με έκδηλη ανησυχία μήπως του έρθει από πουθενά, τράβηξε ξανά προς τη δόξα: «Εγώ στις Belharra (τις νέες φρεγάτες) τέτοιους ναύτες θέλω. Όχι να τραγουδούν περνά-περνά η μέλισσα και το μικρό μου πόνυ. Γιατί από αυτούς θα ζητήσουμε αύριο το πρωί να πάνε να πολεμήσουν τους Τούρκους και να πεθάνουν για την πατρίδα. Ε, δεν θα τους τιμωρήσουμε τώρα για ένα σύνθημα»…

Πάνω που είχαμε ανησυχήσει κι εμείς ότι δεν θα τα ‘λεγε, όπως πρέπει, αντρικά. Γιατί οι πραγματικοί ναύτες που φορούν παντελόνια γονιμοποιούν άμα λάχει την Τουρκία. Οι άλλοι είναι για παιδικά τραγούδια.

Την ίδια ώρα βέβαια σε μια άλλη παρέλαση, θαρρείς σε μια άλλη χώρα, οι συμφοιτητές της Κλαούντια Λάτα που έχασε τη ζωή της στο έγκλημα των Τεμπών, δεν φώναζαν εθνικιστικά συνθήματα, αλλά:

Ήσουν μικρή, πολύ μικρή,

είκοσι ενός και όμορφη,

σαν άγγελος ζωγραφιστός,

μα χάθηκες σε μια στιγμή,

επάνω στις ράγες αυτές

που έσβησαν κι άλλες ψυχές.

Και τώρα εσύ από ψηλά

σκοπιά φυλάς για όλους εμάς.

Γι αυτό κι εγώ δεν σε ξεχνώ,

Κλαούντια σε αγαπώ!

Βρες τις διαφορές…