Κύριε Κυριαζίδη και σε όλους εσάς τους Κυριαζίδηδες εκεί έξω, σας έχουμε νέα που θα πέσετε από τα σύννεφα (της πατριαρχίας): Οι γυναίκες, τις οποίες εσείς οι άνδρες βλέπετε αφ΄ υψηλού, δεν γεννήθηκαν για να κάνουν παιδιά! Απίστευτο;

«Το κάνε κανένα παιδί» από βουλευτή σε μια γυναίκα συνάδελφό του, μέσα στη Βουλή, θα ήταν αστείο εν έτει 2025, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνα σεξιστικό, καθώς παρά τα βήματα προόδου που έχουν γίνει προς την ισότητα των φύλων, επιβεβαίωσε πως οι πατριαρχικές αντιλήψεις βρίσκονται ακόμη βαθιά ριζωμένες.

Υπενθύμισε πώς αντιλαμβάνονται πολλοί την παρουσία των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, πιστεύοντας ότι πρέπει να υποχωρούν μπροστά στην ύψιστη αποστολή τους: τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους που, μεταξύ μας, δεν το λες και σπουδαίο.

Μόνο που οι γυναίκες δεν γεννήθηκαν για να γίνουν μηχανές αναπαραγωγής και η αξία τους δεν καθορίζεται από τη μητρότητα.

Είναι και η μη μητρότητα επιλογή. Μια επιλογή – απελευθέρωση από τα κυρίαρχα πατριαρχικά δεσμά, γιατί η μητρότητα δεν έρχεται ως standard εξοπλισμός με τη γυναικεία φύση. Σε αντίθεση με την πατρότητα που θεωρείται extra του ανδρισμού.

Για χρόνια, η κοινωνία θεωρούσε αυτονόητο ότι κάθε γυναίκα προοριζόταν να γίνει μητέρα, καταπιέζοντάς την διπλά: τόσο ως εργάτρια, όσο και ως άβουλο γονιμοποιητήριο, με χρέος να μεγαλώσει τα παιδιά της. Όχι πια.

Οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματός τους και να αποφασίζουν αν και πότε θα γίνουν μητέρες.

Όμως ο κυρίαρχος πατριαρχικός λόγος, όπως του κ. Κυριαζίδη, αναπαράγει τα σεξιστικά στερεότυπα που θέλουν τη γυναίκα πάνω απ΄ όλα μάνα, έτοιμη να θυσιάσει τις ανάγκες της στον βωμό της τεκνοποίησης. Γεμίζει με ενοχές όσες δεν θέλουν να κάνουν παιδιά, όσες δεν μπορούν, όσες άργησαν γιατί προτίμησαν να σπουδάσουν, να δουλέψουν ή οτιδήποτε άλλο. 

Αποτελεί επίσης απαράδεκτη προπαγάνδα για τον έλεγχο του γυναικείου σώματος, αλλά κάνει και τα αγόρια επιρρεπή στον μισογυνισμό, αναγκάζοντάς τα να υιοθετήσουν τη φιλοσοφία ενήλικου μισογύνη, που τα οδηγεί στα επικίνδυνα μονοπάτια της έμφυλης βίας, ενώ κανονικά θα έπρεπε να μάθουν από νωρίς πως χεράκι που υψώνεται, κόβεται.

Στόχος των σεξιστικών και σκοταδιστικών συμπεριφορών δεν είναι μόνο η υπονόμευση των δικαιωμάτων των γυναικών, αλλά και ο συνολικότερος έλεγχος τους. Γι΄ αυτό δεν θα σταματήσουμε μέχρι να εξαφανιστεί κι ο τελευταίος μισογύνης.

Αν λοιπόν οι άντρες δεν σταματήσουν να αναπαράγουν αυτές τις θέσεις ώστε να μην γίνονται τα νέα αγόρια σαν τα μούτρα τους, οι γυναίκες δεν θα είναι πραγματικά ποτέ ελεύθερες και η 8^η Μαρτίου θα υπενθυμίζει πόσα πρέπει να διεκδικήσουν ακόμα για την πολυπόθητη ισότητα.

Όσο η ζωή των γυναικών καθορίζεται από κοινωνικές προσδοκίες και όχι από τις δικές τους επιθυμίες, θα παραμένουν έρμαια των στερεοτύπων, ενώ η ελευθερία και η ισότητα θα παραμένουν απλώς ιδανικά και όχι πραγματικότητα.

Για το τέλος, ακόμα ένα νέο: Κι αν ξυπόλητη χορεύει με σημαία της μια φούστα, ΔΕΝ σημαίνει και πως θέλει να σου κάνει όλα τα γούστα.