Ζούμε όλο και περισσότερο τη ζωή μας μέσα από το Διαδίκτυο και πίσω από μια οθόνη, με πολλούς ανθρώπους να εργάζονται πλέον από το σπίτι, τους μαθητές να κάνουν τηλεκπαίδευση και πολλούς από εμάς να συναναστρέφονται με τους συνομηλίκους τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περισσότερο από ό,τι στην πραγματική ζωή.

Ταυτόχρονα, οι προσωπικές μας κοινωνικές σχέσεις έχουν φθαρεί. Λιγότεροι ενήλικες παντρεύονται ή ζουν με σύντροφο και λιγότεροι αποκτούν παιδιά – κάτι που δεν θα ήταν κακό, εάν αυτοί οι δεσμοί αντικαθίστανται από άλλες σχέσεις. Αλλά δεν συμβαίνει αυτό: οι άνθρωποι έχουν λιγότερους φίλους απ’ ό,τι πριν από μιάμιση δεκαετία και οι οικογένειες συρρικνώνονται.

Η προσέλευση στους χώρους λατρείας και στις κοινωνικές λέσχες της παλιάς σχολής είναι επίσης μειωμένη – και πάλι, δεν θα ήταν πρόβλημα αν υπήρχαν άλλοι θεσμοί που θα έπαιρναν τη θέση αυτών των παλιών χώρων συνάθροισης και μερικές φορές φιλοσοφικής και ηθικής έρευνας, αλλά δεν υπάρχουν. Ναι, μερικοί άνθρωποι έχουν βρει ομάδες όπως λέσχες τρεξίματος, ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα και πνευματικά καταφύγια, αλλά κανένα από αυτά δεν διαθέτει την κοινωνική δύναμη που είχαν οι παλιοί θεσμοί, με την έννοια της κοινωνικοποίησης πέρα από τα όρια της ηλικίας και της τάξης.

Οι μισογυνικοί θεσμοί

Υπάρχουν σοβαροί λόγοι για τους οποίους αυτοί οι παλαιοί θεσμοί – η εκκλησία, ο γάμος, η πυρηνική οικογένεια – βρίσκονται σε παρακμή. Συχνά επέβαλαν ασφυκτικούς, ακόμα και μισαλλόδοξους κανόνες, ειδικά για τις γυναίκες.

Ορισμένοι έχουν ιστορικά αποκλείσει ολόκληρες κατηγορίες ανθρώπων, όπως τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, ενώ πολλές θρησκευτικές ομάδες ήταν αφιλόξενες για τους Αφροαμερικανούς ή άλλες μειονοτικές ομάδες.

Οι γυναίκες εξακολουθούν να μην μπορούν να κατέχουν κορυφαίες θέσεις σε πολλά θρησκευτικά ιδρύματα. Έτσι πολλοί έχουν δικαιολογημένα απορρίψει αυτές τις μισογυνιστικές πατριαρχικές αντιλήψεις.

Αλλά κάτι έχει χαθεί κατά τη συλλογική μας απομάκρυνση από τις κοινότητες. Κι ενώ είμαστε ατομικά πιο ελεύθεροι από ποτέ, είμαστε βαθιά μόνοι.

Αποχή από το σεξ, μία αντικοινωνική κουλτούρα

Μπορεί η θρησκευτική προσέλευση να έχει μειωθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι θρησκευτικές ιδέες έχουν πεθάνει – κυρίως δεν έχει πεθάνει μία ιδιαίτερα παλιομοδίτικη και αντικοινωνική κουλτούρα: η αποχή από το σεξ.

Sex Η Gen Z δεν κάνει όσο σεξ θα έπρεπε και αυτό μπορεί να φέρει προβλήματα που δεν μπορείς να φανταστείς

Το σεξ είναι λιγότερο συνηθισμένο μεταξύ των νέων, που συνήθως ήταν οι πιο πρόθυμοι να κάνουν σεξ. Οι ερευνητές δεν έχουν συμφωνήσει γιατί συμβαίνει αυτό. Οι θεωρίες είναι πολλές, όπως το ότι περνούν περισσότερο χρόνο με τους φίλους τους, γεγονός που πιθανώς δημιουργεί λίγες ευκαιρίες για σεξ.

Ίσως η κοινωνική παρακμή να παίζει πρωταρχικό ρόλο στην αποχή από το σεξ, την οποία ενθαρρύνουν ορισμένες φεμινίστριες και ενδυναμωμένες νεαρές γυναίκες που βλέπουν ότι μερικοί νεαροί άνδρες έχουν διαμορφώσει τη σεξουαλική τους νοοτροπία μέσω του διαδικτυακού πορνό και των βιντεοπαιχνιδιών.

Η αποχή από το σεξ γίνεται αποδεκτή και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς γιατί οι νεαρές γυναίκες που νιώθουν ότι έχουν τη δύναμη να πουν όχι, αποφασίζουν να κάνουν ακριβώς αυτό.

Αυτό δεν αποτελεί ακριβώς φεμινιστική πρόοδο. Εάν οι νεαρές γυναίκες αισθάνονται όντως πιο ελεύθερες να επιλέξουν να μην κάνουν σεξ που δεν θέλουν, αυτό είναι υπέροχο. Αλλά δεν είναι σαφές ότι αυτό είναι στην πραγματικότητα που οδηγεί στη σεξουαλική παρακμή. Όσες πάλι επιθυμούν να κάνουν σεξ, αξίζουν να κάνουν σεξ που αισθάνονται καλά. Το γεγονός ότι πάρα πολλοί ετεροφυλόφιλοι άνδρες φαίνεται ότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το προσφέρουν είναι ένα πρόβλημα.

Υπερσεξουαλικότητα και συντηρητισμός

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι όλοι πρέπει να κάνουν σεξ όλη την ώρα. Για παράδειγμα, η αμερικανική κοινωνία είναι ταυτόχρονα υπερσεξουαλική και πουριτανική: Είναι ένα έθνος που η σεξουαλική διαφήμιση είναι διάχυτη και χρησιμοποιείται για να πουλήσει τα πάντα -από τροφή για γάτες μέχρι καθαριστικό αποχέτευσης- τη στιγμή που περισσότερες από δώδεκα Πολιτείες έχουν απαγορεύσει τις αμβλώσεις.

Με τις εντυπωσιακές επιτυχίες του κινήματος κατά των αμβλώσεων και με τις απειλές για την πρόσβαση στην αντισύλληψη, το ετεροφυλόφιλο σεξ μπορεί να μοιάζει πιο επικίνδυνο από ποτέ.

Πολλές γυναίκες (κι ορισμένοι άνδρες) υποστηρίζουν επίσης την επιλογή τους να μην κάνουν σεξ εξ ολοκλήρου ή για μια περίοδο, μερικές ίσως τροφοδοτούμενες από την αρνητική τους αντίδραση στην πρόσφατη καμπάνια της εφαρμογής γνωριμιών Bumble που φάνηκε να δυσφημεί τη σεξουαλική αποχή (εν μέσω αντιδράσεων, η Bumble ζήτησε συγγνώμη για τις διαφημίσεις και τις κατέβασε).

Ακόμα και η εξαιρετικά σέξι ηθοποιός Τζούλια Φοξ ανακοίνωσε την αποχή της από το σεξ. «Νομίζω ότι, με την ανατροπή της απόφασης Roe v. Wade και την αφαίρεση των δικαιωμάτων μας, αυτός είναι ένας τρόπος για να πάρω πίσω τον έλεγχο», δήλωσε στον Andy Cohen στην εκπομπή Watch What Happens Live. «Είναι απαίσιο που πρέπει να γίνει με αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν αισθάνομαι άνετα μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα».

Σε ένα έθνος που «αστυνομεύει» την αναπαραγωγική ζωή των γυναικών και όπου οι κοινωνικές μας ικανότητες φαίνεται να έχουν μειωθεί μαζί με τις κοινωνικές μας σχέσεις, η αποχή από το σεξ μπορεί να είναι μια απόλυτα λογική επιλογή για πολλούς ανθρώπους, ειδικά για τις γυναίκες. Ένα πρόβλημα, όμως, είναι ότι συντηρητικές ομάδες και κινήματα προωθούν επίσης την απόχη – όχι για να δώσουν στις γυναίκες περισσότερο έλεγχο, αλλά λιγότερο.

Διαβασε ακομα

Πώς ο sex-positive φεμινισμός έδωσε τη θέση του στη σεξουαλική αγαμία

Ψυχαγωγικό σεξ και αντιδράσεις

Οι επιθέσεις κατά του ψυχαγωγικού σεξ αποτελούν τον πυρήνα των προσπαθειών της Δεξιάς να στιγματίσει και να περιορίσει ακόμη και την πρόσβαση στη σύγχρονη αντισύλληψη. Όπως το έθεσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Κρίστοφερ Ρούφο, ένας από τους αρχιτέκτονες του παραληρήματος για την κριτική ενάντια στο φύλο «το νόημα του σεξ είναι να δημιουργούμε παιδιά». Ο υπαινιγμός του: Το σεξ μόνο για διασκέδαση και ευχαρίστηση είναι κακό και η κοινωνία πρέπει να εφαρμόσει μηχανισμούς για να το αποθαρρύνει ή να το τιμωρήσει.

Ένα πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα The New York Times έκανε επίσης λόγο για την αποχή από το σεξ, το οποίο χρησιμοποιούσε σε μεγάλο βαθμό κοσμική γλώσσα, αλλά περιείχε ιδέες που θα μπορούσατε να ακούσετε σε ένα κήρυγμα της καθολικής εκκλησίας. Πρέπει λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς εάν, σε μια εποχή που γίνεται όλο και πιο μοναχική, η αφαίρεση των ευκαιριών για σεξουαλική σύνδεση είναι πραγματικά μια ιδανική προσέγγιση.

Μισογυνικές αντιλήψεις

Αυτή η άποψη – ότι το σεξ είναι μόνο για την αναπαραγωγή ή ότι η άρση του σεξ από το τραπέζι είναι ο μόνος ή ο καλύτερος τρόπος για να σφυρηλατηθεί μια γνήσια σύνδεση με ένα άλλο άτομο – έχει τις ρίζες του σε μισογύνικες αντιλήψεις. Και είναι, επίσης, αλήθεια ότι για πολλές γυναίκες και άνδρες, το να βγάλουν το σεξ από τη ζωή τους για ένα χρονικό διάστημα μπορεί να είναι η σωστή επιλογή. Το κόλπο είναι να αρνηθούμε να υποκύψουμε σε σεξιστικές ιδέες σχετικά με το τι είναι το σεξ ή πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι γυναίκες.

Πέρα από το σεξ, ο μεγάλος μας συλλογικός στόχος πρέπει να είναι να συνδεόμαστε μεταξύ μας περισσότερο, όχι λιγότερο. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα τη δημιουργία σεξουαλικών δεσμών, αλλά τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών. Σημαίνει επίσης να σκεφτούμε πώς να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε θεσμούς που θα μας επιτρέπουν να συναντιόμαστε εκτός διαδικτύου ώστε να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας στον πραγματικό κόσμο. Ένας καλύτερα κοινωνικοποιημένος κόσμος, θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένος – και πιθανότατα και σεξουαλικά πιο ικανοποιημένος.

Με πληροφορίες από CNN