Ο άνθρωπος, ως κυρίαρχο ον που βλέπει τον εαυτό του (και καλό θα ήταν να τη δει λίγο αλλιώς) έχει εντάξει στις διατροφικές του συνήθειες τα περισσότερα πλάσματα του ζωικού βασιλείου. Πόσα ωστόσο ζώα άραγε μάς βλέπουν ως σνακ;

Τα περισσότερα άγρια ζώα μάς βλέπουν απλά ως απειλή όταν παραβιάζουμε τα όριά τους (γεωγραφικά ή όχι), με αποτέλεσμα να μας επιτίθενται απολύτως δικαιολογημένα και όχι γιατί θέλουν να μας βάλουν στο μενού τους. Ένα ωστόσο από αυτά μάς βλέπει και σαν κυρίως πιάτο, με την οκτώ φορές μάλιστα καλύτερη όραση από τη δική μας.

Όταν σκεφτόμαστε επικίνδυνα ζώα που μπορεί να αποτελούν απειλή για τους ανθρώπους, σπάνια μας έρχονται στο μυαλό τα πτηνά, εκτός αν πρόκειται για γλάρο που προσπαθεί να αρπάξει το σάντουιτς ή το παγωτό από το χέρι μας. Αλλά στην καρδιά της υποσαχάριας Αφρικής, υπάρχει ένα αρπακτικό πτηνό τόσο ισχυρό και γρήγορο που έχει κυνηγήσει ακόμα και ανθρώπους, παραμένοντας το μόνο πουλί που έχει καταγραφεί να κάνει κάτι τέτοιο.

Αυτό δεν είναι άλλο από τον στεφαναετό (crowned eagle), γνωστό κι ως «Βασιλιάς των Αφρικανικών Ουρανών», με το χαρακτηριστικό φτερωτό λοφίο.

Ο Stephanoaetus coronatus ζει στην υποσαχάρια Αφρική και τρέφεται με πρωτεύοντα (όπως πίθηκοι), αλλά και με μικρού έως μεσαίου μεγέθους αντιλόπες. Στην πραγματικότητα, του τρέχουν τα σάλια για μεγάλα, σαρκώδη θηλαστικά, αντίθετα άλλα αρπακτικά που προτιμούν μικρότερα.

Αποτελεί το μοναδικό πτηνό που υπάρχει ακόμα στον πλανήτη, το οποίο βλέπει τον άνθρωπο ως θήραμα, με ιδιαίτερη αδυναμία στα μικρά παιδιά.

Μόνο τυχαίο δεν είναι άλλωστε ότι έχουν εντοπιστεί ανθρώπινα λείψανα σε φωλιές του, ενώ ερευνητές έχουν εντοπίσει τραυματισμούς σε προϊστορικά ανθρώπινα κρανία, οι οποίοι ταιριάζουν με το στιλ κυνηγιού του. Παράλληλα, αν και σπάνιες, έχουν καταγραφεί επιθέσεις σε ανθρώπους, όπως αυτή σε ένα 7χρονο αγόρι από τη Νότια Αφρική που κατάφερε να επιζήσει.

Ο στεφαναετός αν και δεν είναι το μεγαλύτερο αρπακτικό της Αφρικής, είναι από τα πιο επιβλητικά και το πιο ισχυρό. Ζυγίζει από 3 έως 5 κιλά, ενώ το άνοιγμα φτερών του μπορεί να φτάσει έως τα 1,82 μ.. Την περισσότερη από τη δύναμή του αντλεί από τα χοντρά πόδια του, τα οποία σε συνδυασμό με τα τεράστια νύχια του, αποτελούν θανατηφόρο συνδυασμό. Ενδεικτικό είναι άλλωστε το γεγονός ότι μπορεί να συνθλίψει το κρανίο ή τη ράχη του θηράματος με μόλις ένα χτύπημα.

Τα πυκνά αφρικανικά δάση είναι επίσης ένα από τα πλεονεκτήματά του, καθώς δεν χρειάζεται τη μεγάλη ταχύτητα με την οποία μπορεί να πετάξει για να επιτεθεί. Εκεί μεταφέρει άλλωστε και το θήραμά του, κάποιες φορές ακόμα και ζωντανό ώστε να το φάει στα δέντρα ή να το αποθηκεύει για αργότερα, έχοντας πρώτα επιτεθεί ξαφνικά και αθόρυβα.

Τα περισσότερα μεγάλα πουλιά αποφεύγουν εντελώς τους ανθρώπους, αλλά αυτό το είδος αετού δείχνει ότι υπό σωστές ή λάθος συνθήκες, οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι εκτός διατροφικού καταλόγου.

Αν και πρόκειται για τρομερό αρπακτικό, ο στεφαναετός αντιμετωπίζει αυξανόμενες απειλές λόγω της αποψίλωσης των δασών και της απώλειας οικοτόπων. Η εξάρτησή του από μεγάλες δασικές εκτάσεις για να κυνηγήσει και να χτίσει τη φωλιά του, τον καθιστά ευάλωτο στην ανθρώπινη ανάπτυξη. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιοχές, διώκεται από τους ντόπιους που φοβούνται ότι μπορεί να αποτελέσει απειλή για τα ζώα ή ακόμα και για τα παιδιά. Οι οικολόγοι εργάζονται έτσι για την προστασία του οικοτόπου του και εκπαιδεύουν τις κοινότητες σχετικά με τον οικολογικό ρόλο που παίζει αυτός ο κορυφαίος θηρευτής στη διατήρηση της ισορροπίας στα δασικά οικοσυστήματα.

Με πληροφορίες από Times of India