Μπορεί ο Μαξ να μην είναι ευρύτερα γνωστός ακόμα και στους κύκλους των επιστημόνων, αλλά η δουλειά του θεωρείται πολύ σημαντική. Είναι ένας άοκνος εργάτης που έχει ως στόχο την προστασία της φύσης. Το αγγλικό Springer Spaniel χρησιμοποιεί την όσφρησή του για να ανιχνεύει τα περιττώματα κοάλα, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει στη διάσωση του εμβληματικού ζώου της Αυστραλίας που βρίσκεται υπό απειλή.

Τα κοάλα είναι ιθαγενή ζώα της Αυστραλίας και το 2022 η κυβέρνηση τα κατέταξε ως απειλούμενα με εξαφάνιση στο μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής ακτής της χώρας.

Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ο αριθμός τους έχει μειωθεί κατά το ήμισυ τα τελευταία 20 χρόνια, λόγω διαφόρων απειλών, όπως η μείωση των ενδιαιτημάτων, οι ασθένειες, η ξηρασία και οι πυρκαγιές.

«Όταν ο Μαξ ανακαλύπτει περιττώματα κοάλα, ξαπλώνει με το εύρημα ανάμεσα στα μπροστινά του πόδια και το σκουντάει με τη μύτη του», λέει ο Τζακ Νέσμπιτ, του οργανισμού Canines for Wildlife, ο οποίος εκπαιδεύει σκύλους για καθήκοντα που σχετίζονται με τη διατήρηση της φύσης. Ο Max ανταμείβεται για κάθε του εύρημα με την αγαπημένη του λιχουδιά.

Διαβασε ακομα

Πώς επιβιώνει η άγρια ζωή μετά τις πυρκαγιές

Τα σκουπίδια παρέχουν ένα θησαυρό πολύτιμων πληροφοριών. Η ανάλυση στο εργαστήριο μπορεί να πει στους οικολόγους αν το κοάλα έχει ασθένειες όπως χλαμύδια, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν τύφλωση και στειρότητα και είναι πλέον κοινά μεταξύ των κοάλα.

Η γενετική ανάλυση μπορεί επίσης να δείξει πώς ένα κοάλα σχετίζεται με άλλα γύρω του και πώς κινείται σε έναν βιότοπο. «Είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε μεμονωμένα κοάλα από τα περιττώματά τους», λέει ο Νέσμπιτ, ο οποίος ίδρυσε το Canines for Wildlife μαζί με τους γονείς του.

Στα τέλη του 2024, ο Max εντόπισε μια νέα ομάδα κοάλα στην ενδοχώρα του Coffs Harbor, μιας παράκτιας πόλης μεταξύ του Σίδνεϊ και του Μπρίσμπεϊν, η οποία φάνηκε να μην έχει χλαμύδια.

Εξαφάνιση μέχρι το 2050;

Όπως γράφει το CNN, η μεγαλύτερη απειλή για τα κοάλα είναι η καταστροφή των ενδιαιτημάτων τους από την εκχέρσωση της γης για τη γεωργία, τη στέγαση, την εξόρυξη και τη δασοκομία. Σύμφωνα με έρευνα του 2020 τα κοάλα θα εξαφανιστούν πριν από το 2050 στη Νέα Νότια Ουαλία αν δεν γίνει συντονισμένη προσπάθεια για τη σωτηρία τους.

Η εκχέρσωση της γης μπορεί να μειώσει τις πηγές τροφής για τα κοάλα, τα οποία είναι επιλεκτικοί τροφοδότες που επιβιώνουν κυρίως με δηλητηριώδη είδη ευκαλύπτων και περιστασιακά με άλλα συγγενικά φυτά.

Η απώλεια ενδιαιτημάτων μπορεί επίσης να απομονώσει ένα κοάλα από πιθανούς συντρόφους, ενώ η διέλευση από δρόμους ή τις αυλές σπιτιών τα εκθέτει σε κινδύνους όπως τα οχήματα και τα κατοικίδια σκυλιά.

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί άλλη μια απειλή, όχι μόνο από τον αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιών.

Σύμφωνα με κοινοβουλευτική έρευνα, τουλάχιστον 5.000 κοάλα σκοτώθηκαν στη Νέα Νότια Ουαλία από πυρκαγιές την περίοδο 2019-2020.

Η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία ενός Εθνικού Πάρκου Great Koala και ήδη πραγματοποιούνται εργασίες για τη δημιουργία του.

Η Canines for Wildlife δεν ασχολείται με την υπεράσπιση, αλλά υποστηρίζει ότι ορισμένες ομάδες χρησιμοποιούν τα δεδομένα της για να αναδείξουν τη χρήση και τη σημασία των περιοχών που κινδυνεύουν από την υλοτομία, με την ελπίδα να επηρεάσουν πολιτικές αποφάσεις.

«Η εύρεση των περιοχών εκείνων των ενδιαιτημάτων που είναι οι πιο σημαντικές για προστασία και η δυνατότητα εντοπισμού τους με στοιχεία, είναι ίσως ο σημαντικότερος αντίκτυπος που θα μπορούσαν να έχουν», λέει ο Nesbitt, για τα σκυλιά που κάνουν τη δουλειά του Μαξ.

Ο Stuart Blanch, του WWF-Australia, λέει στο CNN ότι οι μέθοδοι ανίχνευσης κοάλα έχουν εξελιχθεί τις τελευταίες δεκαετίες για να έχουμε μια πιο ακριβή εκτίμηση της κατοίκησή τους σε μια περιοχή.

Κάποτε, οι περιβαλλοντολόγοι βασίζονταν σε μεθόδους όπως η ακρόαση των κοάλα -που κάνουν δυνατούς ήχους από βρυχηθμούς και γρυλίσματα- ή η χρήση προβολέα τη νύχτα για να εντοπίσουν τα μάτια που λάμπουν.

Σήμερα, μέθοδοι όπως η παρακολούθηση με drone και η χρήση σκύλων για την ανίχνευση περιττωμάτων έχουν γίνει πιο δημοφιλείς, αν και αυτές οι επιλογές είναι πιο δαπανηρές.

Οι σκύλοι που ανιχνεύουν περιττώματα έχουν κάποια πλεονεκτήματα έναντι των drones. Μπορούν να μυρίσουν την παρουσία ενός κοάλα αφού αυτό έχει μετακινηθεί και σε μέρη με πυκνό φύλλωμα που τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μπορεί να μην μπορούν να δουν.

Οι σκύλοι της οργάνωσης Canines for Wildlife έχουν εργαστεί και με άλλα είδη, όπως το απειλούμενο με εξαφάνιση ποντίκι του ποταμού Hastings και η οργάνωση εκπαιδεύει επί του παρόντος σκύλους για την ανίχνευση του βατράχου Kroombit Tinker, ο οποίος επίσης απειλείται με εξαφάνιση.