icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Το 2021, ένας ντόπιος κτηνοτρόφος προκάλεσε ανυπολόγιστη καταστροφή όταν διέλυσε περίπου 175 φωλιές, σκοτώνοντας πάνω από 100 πιγκουίνους

Ένα τραγικό περιστατικό που συνέβη πριν από τέσσερα χρόνια στην Αργεντινή – γνωστό ως «η σφαγή των πιγκουίνων» – έφερε τα πάνω-κάτω στο νομικό σύστημα της χώρας, αφού οι αρχές αποφάσισαν πως ήταν επιτέλους καιρός να θεσμοθετηθούν αυστηροί νόμοι για την προστασία της άγριας ζωής: τον Νοέμβριο του 2021, ένας κτηνοτρόφος χρησιμοποιήσε εκσκαφέα για να ανοίξει δρόμο και να περάσει μέσα από μια περιοχή όπου έφτιαχναν τις φωλιές τους οι πιγκουίνοι.

Η καταστροφή που προκλήθηκε στην περιοχή Punta Tombo, που φιλοξενεί τη δεύτερη μεγαλύτερη αποικία πιγκουίνων Magellanic στον κόσμο, ήταν τεράστια με σοβαρές συνέπειες για τα ίδια τα ζώα και το περιβάλλον.

Η περιοχή προστασίας Punta Tombo

Η Punta Tombo, μια περιοχή φυσικής προστασίας στην κεντρική ακτή της Αργεντινής, είναι η εστία περίπου 180.000 ζευγαριών πιγκουίνων Magellanic – κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής τους περιόδου.

Καθώς η άνοιξη φέυγει και έρχεται καλοκαίρι, τα μικρά των πιγκουίνων ξεκινούν να αναπτύσσονται και οι φωνές των νεοσσών γεμίζουν τον αέρα. Όμως, το 2021, ο Ricardo La Regina, ένας ντόπιος κτηνοτρόφος προκάλεσε ανυπολόγιστη καταστροφή στην περιοχή, όταν διέλυσε περίπου 175 φωλιές, σκοτώνοντας πάνω από 100 πιγκουίνους.

Ο La Regina, ο οποίος ήταν θυμωμένος με τους περιορισμούς που είχαν επιβληθεί από την προστατευόμενη περιοχή, επιχείρησε να «καθαρίσει» την περιοχή, προκαλώντας ολοκληρωτική καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος των πιγκουίνων.

Η αντίδραση της επιστημονικής κοινότητας

Μετά το περιστατικό, δύο επιστήμονες, ο Pablo “Popi” Borboroglu, ιδρυτής της Global Penguin Society, και η Laura M. Reyes, διευθύντρια διατήρησης του οργανισμού, βρέθηκαν στον τόπο της τραγωδίας για να εκτιμήσουν τη ζημιά.

Όπως αναφέρει το National Geographic, οι επιστήμονες τράβηξαν φωτογραφίες και βίντεο από τους νεκρούς νεοσσούς και το κατεστραμμένο οικοσύστημα. Η περιοχή των 22.000 τετραγωνικών ποδιών παρουσίαζε εκτεταμένες ζημιές, με τα υπόγεια λαγούμια των πιγκουίνων να εκτίθενται και τους θάμνους που τα προστάτευαν να έχουν καταστραφεί.

Αρχικά, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η περίπτωση αυτή δεν θα πήγαινε ποτέ στο δικαστήριο, λόγω της απάθειας της Αργεντινής για τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος.

Ωστόσο, το γεγονός ότι η υπόθεση έγινε πρώτο θέμα στις ειδήσεις σε όλη τη χώρα έφερε νέα ελπίδα. Ο Borboroglu κλήθηκε να καταθέσει στο δικαστήριο εναντίον του La Regina, προσκομίζοντας αποδεικτικά στοιχεία.

Ο La Regina ισχυρίστηκε ότι η προστατευόμενη περιοχή τον περιόριζε στην εκτροφή των δικών του ζώων και ότι η κυβέρνηση δεν είχε ανταποκριθεί στην αίτησή του για τη δημιουργία ενός δρόμου και την αποσαφήνιση των ορίων του αγροκτήματος και της προστατευόμενης περιοχής.

Παρά την κατάθεσή του, το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για περιβαλλοντική καταστροφή, κακοποίηση ζώων και κακουργηματική πρόθεση.

Ιστορική απόφαση και αυστηρότερη προστασία

Η απόφαση του δικαστηρίου αποτέλεσε ορόσημο στην ιστορία της Αργεντινής, καθώς ήταν η πρώτη φορά που μια περιβαλλοντική υπόθεση έφτανε στα δικαστήρια. Ο La Regina καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών, η οποία εκκρεμεί, με την προϋπόθεση να τηρήσει τους όρους της αναστολής.

Επιπλέον, του επιβλήθηκαν χρηματικό πρόστιμο εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων και περιορισμοί στη διαχείριση της γης του.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση έφερε σημαντικές αλλαγές στην πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος στην Αργεντινή. Η κυβέρνηση αποφάσισε να επεκτείνει την προστατευόμενη περιοχή γύρω από την Punta Tombo κατά οκτώ φορές, από περίπου 500 εκτάρια σε σχεδόν 4.000.

Επίσης, ανακοινώθηκε η δημιουργία ενός νέου διαχειριστικού σχεδίου για την προστασία των πιγκουίνων και άλλων θαλάσσιων ζώων της περιοχής, όπως θαλάσσιων λιονταριών και πτηνών, που απειλούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Επιστήμονες και περιβαλλοντικοί οργανισμοί, ωστόσο, εκφράζουν την ανάγκη για περαιτέρω προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπου οι πιγκουίνοι περνούν τα τρία τέταρτα της ζωής τους και κινδυνεύουν από διαρροές πετρελαίου και άλλες ρυπογόνες δραστηριότητες.

Παρά τη ζημιά που προκλήθηκε, οι πιγκουίνοι επιστρέφουν κάθε χρόνο στην περιοχή, αν και η κατεστραμμένη ζώνη φωλιάσματος θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να ανακάμψει.