Ίσως έχεις ακούσει ότι οι πιγκουίνοι ζευγαρώνουν για μία ζωή και ότι είναι πολύ πιστοί ο ένας στον άλλον. Το δεύτερο σκέλος μπορεί να ισχύει (όχι στον απόλυτο βαθμό βέβαια, όπως μαρτυρούν οι επιστήμονες), το πρώτο όμως αποτελεί παρανόηση.

Ο πιγκουίνοι παίρνουν «διαζύγιο» όταν η σχέση τους δεν… τσουλάει, με κύριο στόχο να βρουν καλύτερους συντρόφους.

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ecologist στις 11 Ιανουαρίου 2025, μπορεί πολλοί πιγκουίνοι να επιστρέφουν στα ταίρια τους σε κάθε αναπαραγωγική περίοδο, υπάρχουν όμως κι αυτοί που αποζητούν κάτι… διαφορετικό και ψάχνουν νέους συντρόφους.

Το «διαζύγιο πιγκουίνων», όπως το ονομάζουν οι επιστήμονες, δεν θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα, αν το συγκεκριμένο ζώο δεν είχε την κακή συνήθεια να φλερτάρει πάρα πολύ καιρό για να καλύψει τα ερωτικά του ενδιαφέροντα. Αυτή η ιδιαιτερότητα είναι που προκαλεί και ζητήματα στις αποικίες τους δεδομένου ότι οι πιγκουίνοι αφιερώνουν πολύ χρόνο ερωτοτροπώντας και προσπαθώντας να εντυπωσιάσουν (και να κερδίσουν) ο ένας τον άλλο.

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Monash στην Αυστραλία, στη μεγαλύτερη αποικία πιγκουίνων στον κόσμο, στο νησί Phillip, η αναπαραγωγική περίοδος ήταν εξαιρετική στις περιόδους με μικρό ποσοστό διαζυγίων και «δύσκολη» όταν τα διαζύγια αυξήθηκαν. Επιπλέον, σε πολλά νέα ζευγάρια, η παραγωγή απογόνων δεν ήταν τόσο εποικοδομητική, όσο στα παλιά, που το ένα μέλος είχε εξοικείωση με το άλλο.

Βασικό κριτήριο για το αν το ταίρι τούς κάνει ή πρέπει να αναζητήσουν άλλο ζητώντας διαζύγιο, είναι η επιτυχία της αναπαραγωγικής περιόδου. Υπάρχουν, ωστόσο κι άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις τους, όπως το περιβαλλοντικό στρες.

Για τη μελέτη αυτή, η ερευνητική ομάδα κατέγραψε σχεδόν 250 διαζύγια πιγκουίνων από περίπου 1.000 ζευγάρια, με υψηλότερα ποσοστά διαζυγίων κατά τις λιγότερο παραγωγικές περιόδους αναπαραγωγής και χαμηλότερα ποσοστά κατά τις πιο παραγωγικές περιόδους αναπαραγωγής.

Η ομάδα διαπίστωσε ότι άλλοι παράγοντες δεν επηρέαζαν τόσο πολύ την πρόβλεψη της αναπαραγωγικής επιτυχίας. Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι τα αποτελέσματά τους υπογραμμίζουν την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη μελέτη της αναπαραγωγικής επιτυχίας των θαλασσοπουλιών που να λαμβάνει υπόψη την ατομική συμπεριφορά και την κοινωνική δυναμική μαζί με τις περιβαλλοντικές ενδείξεις.