icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Κάποιοι άνθρωποι δεν ακούνε εσωτερικές φωνές, δεν έχουν ακουστική φαντασία

Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε έναν δυνατό κρότο κεραυνού, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Ταυτόχρονα, ο ήλιος ανατέλλει και η αρμονία κυριαρχεί με τα πουλιά να κελαηδούν και την αγαπημένη σας μπάντα παίζει μουσική.

Τώρα, φανταστείτε να προσπαθείτε να αναπαράγετε αυτούς τους ήχους στο μυαλό σας, αλλά να μην μπορείτε. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται «αναουραλία», και πρόκειται για την αδυναμία ενός ατόμου να έχει ακουστική φαντασία — απλά δεν υπάρχει.

Πρόκειται, ουσιαστικά, για έναν σιωπηλό εσωτερικό χώρο, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τον «σιωπηλό νου», η οποία προκαλεί την κατανόησή μας για τις εσωτερικές εμπειρίες.

Για τα άτομα με αναουραλία, αυτός ο σιωπηλός κόσμος είναι η πραγματικότητα τους — ένα μυαλό χωρίς εσωτερικές φωνές ή φανταστικούς ήχους. Αυτή η παράξενη και συναρπαστική κατάσταση ονομάστηκε «αναουραλία» το 2021 από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Όκλαντ.

Καθώς ο κόσμος αποκτά μεγαλύτερη επίγνωση για την αναουραλία, το Waipapa Taumata Rau ηγείται της διοργάνωσης ενός παγκόσμιου συνεδρίου με τίτλο «Το Αυτί του Νου και η Εσωτερική Φωνή». Στόχος είναι να διερευνηθεί το μυστήριο των φανταστικών ήχων που δημιουργεί ο νους.

Κατανόηση της φαντασίας

Η φαντασία ξεκινά όταν ο εγκέφαλός μας συνδυάζει παρελθούσες εμπειρίες, αποκτημένες γνώσεις και αισθητηριακές πληροφορίες για να δημιουργήσει νέες νοητικές εικόνες.

Ουσιαστικά, ο εγκέφαλός μας παίρνει γνώριμες έννοιες και τις αναμειγνύει με νέες δυνατότητες. Αυτή η διαδικασία ενεργοποιεί διάφορες περιοχές, όπως τον μετωπιαίο φλοιό, υπεύθυνο για τον προγραμματισμό και τη δημιουργικότητα, και τον ιππόκαμπο, που αποθηκεύει τις μνήμες.

Η φαντασία μπορεί επίσης να πυροδοτήσει συναισθηματικές αντιδράσεις, ενισχύοντας ή χρωματίζοντας τις νοητικές εικόνες. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί αισθανόμαστε ενθουσιασμό όταν φανταζόμαστε μελλοντικούς στόχους ή ανατριχιάζουμε κατά τη διάρκεια μιας ονειροπόλησης με έντονα συναισθήματα.

Με πολλούς τρόπους, η φαντασία είναι ο προσωπικός σας χώρος για ιδέες, όπου η λογική, η μνήμη και το συναίσθημα συνυπάρχουν για να διαμορφώσουν νέες οπτικές και δυνατότητες.

Επιστήμη, τέχνη και ο σιωπηλός νους

Το συνέδριο, που θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο του 2025, θα φέρει κοντά επιστήμονες, φιλοσόφους, μουσικούς, ποιητές και συγγραφείς.

Αυτοί οι διαφορετικοί επαγγελματίες θα προσφέρουν μοναδικές οπτικές, παρέχοντας μια ολιστική κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο νους δημιουργεί φανταστικούς ήχους.

«Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για το πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί — ή δεν δημιουργεί — φανταστικούς ήχους, όπως η εσωτερική φωνή. Αλλά για τους συγγραφείς, τους μουσικούς και τους ποιητές, αυτό αποτελεί συχνά κεντρικό κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας», δήλωσε ο καθηγητής Tony Lambert από τη Σχολή Ψυχολογίας του Όκλαντ.

Γνωστοί συγγραφείς, όπως ο Τσαρλς Ντίκενς και η Άλις Γουόκερ, δήλωσαν ότι άκουγαν τις φωνές των χαρακτήρων τους, ενώ ορισμένοι αναγνώστες δημιουργούν ξεχωριστές φωνές για τους χαρακτήρες στα μυαλά τους.

Για άτομα όπως ο φοιτητής του Πανεπιστημίου του Όκλαντ, Σανγκ Χιούν Κιμ, που ζει με έναν σιωπηλό νου, η ιδέα ότι άλλοι ακούνε φανταστικές φωνές φαίνεται «ανατριχιαστική».

Το φάσμα της αναουραλίας

Η ικανότητα του εγκεφάλου να δημιουργεί ακουστικές εικόνες ποικίλλει: από ανθρώπους που μπορούν να αναπαράγουν περίπλοκες συμφωνίες στο μυαλό τους, μέχρι αυτούς που έχουν αδύναμη ή ανύπαρκτη ακουστική φαντασία.

Η «σιωπηλή σκέψη» μπορεί να φαίνεται αινιγματική, ειδικά όταν αφορά μουσικούς. Πώς μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει μουσική χωρίς τη δυνατότητα να ανακαλέσει ήχους στο μυαλό του;

Ο σιωπηλός νους παρουσιάζει μοναδικές προκλήσεις και ευκαιρίες, ιδιαίτερα σε δημιουργικούς και επαγγελματικούς τομείς.

Παρόλο που κάποιοι μπορεί να απορούν πώς καλλιτέχνες ή συγγραφείς χωρίς ακουστική φαντασία εργάζονται, οι ερευνητές προτείνουν ότι χρησιμοποιούν εναλλακτικές γνωστικές στρατηγικές.

Η απουσία εσωτερικών ήχων δεν σημαίνει απαραίτητα περιορισμό της δημιουργικότητας. Ορισμένοι καλλιτέχνες και μουσικοί με αναουραλία αναφέρουν ότι ο σιωπηλός νους τους επιτρέπει να προσεγγίζουν έργα χωρίς περισπασμούς, εστιάζοντας καλύτερα και υιοθετώντας ασυνήθιστες μεθόδους έκφρασης.

Με την πρόοδο της έρευνας, η αναουραλία προκαλεί τις παραδοσιακές αντιλήψεις για τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, προσφέροντας πολύτιμες γνώσεις για την ποικιλομορφία της ανθρώπινης νόησης και την προσαρμοστικότητά της.

Με πληροφορίες από Earth.com