Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, ωστόσο, υπάρχουν γυναίκες που είναι ο ορισμός του μισογυνισμού – και, μάλιστα, κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Φορούν φούστες ή παντελόνια, έχουν κοντά ή μακριά μαλλιά, εργάζονται ή ασχολούνται αποκλειστικά με τα παιδιά και το σπίτι, δεν έχουν συγκεκριμένη ηλικία, άλλα μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό: έχουν μία αδικαιολόγητη περιφρόνηση για τις άλλες γυναίκες και, συχνά, είναι επικριτικές και απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό σε βαθμό που λες: «Δεν γίνεται! Μας τρολάρουν!»

Μάλιστα, στις σύγχρονες κοινωνίες, οι γυναίκες που άνετα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως «μισογύνηδες», σύμφωνα με το Psychology Today, χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: την «πουριτανή», αυτή που «αρνείται τον δυναμισμό των γυναικών», τη «γιατί γεννήθηκα γυναίκα;» και, τέλος, τη «διαβολική».

Η πουριτανή

Διατηρεί αυτό που σήμερα θα λέγαμε «παλιομοδίτικες αντιλήψεις», αφού θεωρεί πως η γυναίκα θα πρέπει να κάθεται στο σπίτι, να είναι αφιερωμένη στον άνδρα και τα παιδιά της, να ξέρει να μαγειρεύει και να κάνει άψογα τις δουλειές του σπιτιού και, κυρίως, να μην αντιμιλά στον άνδρα της.

Έχει «κληρονομήσει» τις παραπάνω απόψεις από την οικογένειά της που της έλεγε πως η παρθενία πριν τον γάμο είναι αρετή και πιστεύει πως ο εαυτός της είναι πολύ κοντά στο γυναικείο ιδεώδες.

Μάλιστα, θεωρεί «ανήθικες» όλες τις γυναίκες που αποκλίνουν από το συγκεκριμένο γυναικείο ιδεώδες και θεωρεί αποστολή της ζωής της να βρει τρόπους να τις πειθαρχήσει και να τις βάλει στον «σωστό δρόμο».

Η Michelle Duggar, μια υποτακτική και θεοσεβούμενη νοικοκυρά και σταρ της ριάλιτι τηλεόρασης, αποτελεί την ενσάρκωση της συγκεκριμένης γυναίκας: υποστηρίζει την πλήρη γυναικεία υποταγή, ενώ σε μια ανάρτησή της για νεόνυμφους, δίνει συμβουλές για το πώς να κρατούν οι γυναίκες τους συζύγους τους ευτυχισμένους: «Να είστε διαθέσιμες, και όχι μόνο διαθέσιμες, αλλά χαρούμενα διαθέσιμες για εκείνον. Να χαμογελάτε και να είστε πρόθυμες να πείτε, ‘Ναι, αγάπη μου, είμαι εδώ για σένα,’ ανεξαρτήτως αν είστε κουρασμένες ή δεν αισθάνεστε όπως εκείνος».

Διαβασε ακομα

Το ακραίο που φαίνεται φυσιολογικό και ο μισογυνισμός στα social media

Η «δεν είσαι αρκετά θηλυκή»

Η συγκεκριμένη τύπισσα περιφρονεί τις γυναίκες που δεν είναι αρκετά «θηλυκές», που έχουν παραπάνω κιλά, που δεν περιποιούνται τον εαυτό τους, όπως θεωρεί η ίδια ότι πρέπει, που είναι πιο μυώδεις ή πολύ ανταγωνιστικές, που είναι γυναίκες καριέρας.

Είναι υπέρ των παραδοσιακών ρόλων των φύλων και θεωρεί πως οι άνδρες θα πρέπει να είναι τα κυρίαρχα αρσενικά (Alpha male) και οι γυναίκες πιο μειλίχιες και υπάκουες.

Η συγγραφέας Suzanne Venker γράφει ότι «οι γυναίκες έχουν γίνει υπερβολικά ανδρικές, υπερβολικά ανταγωνιστικές, υπερβολικά ανδροπρεπείς, υπερβολικά άλφα».

Μάλιστα, υποστηρίζει πως οι συγκεκριμένες έχουν γίνει ανταγωνιστικές και παλεύουν να εδραιωθούν στον χώρο τους, ακριβώς επειδή δεν έχουν βρει ακόμα την αγάπη, κάτι που όμως δεν θα γίνει ποτέ εάν συνεχίσουν έτσι αφού «οι γυναίκες που θέλουν να βρουν μόνιμη αγάπη πρέπει να είναι ήπιες κι όχι σκληρές. Πρέπει να ανακαλύψουν τη θηλυκότητά τους».

Η «μισώ και τον εαυτό μου»

Σου έχει τύχει ποτέ να είσαι στο λεωφορείο και να κάνει μια στραβοτιμονιά ο/η οδηγός μπροστά και πριν δεις εάν πρόκειται για άνδρα ή για γυναίκα να ακούς την ατάκα: «Ε! Τι περίμενες; Αφού είναι γυναίκα!»; Μόνο που αυτή τη φράση, αντί να την ακούσεις από κάποιον άνδρα επιβάτη, την ακούς από την κυρία δίπλα σου.

Η συγκεκριμένη «συνομοταξία» διατηρεί άκρως στερεοτυπικές αντιλήψεις και θεωρεί τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού της, ως ασύδοτες, χειριστικές, ανέντιμες, παράλογες, ανίκανες ή μη ευφυείς.

Αν και έχει την τάση να αρνείται την αυτοαπέχθειά της, δεν μπορεί να κρύψει την περιφρόνησή της για τις άλλες γυναίκες, ενώ «κουνά το δάχτυλο» με πρώτη ευκαιρία.

Η δυστοπική τηλεοπτική σειρά “The Handmaid’s Tale”, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Margaret Atwood, προσφέρει αρκετά παραδείγματα αυτού του είδους, με πιο χαρακτηριστικά τη Selena και τη Θεία Lydia.

Παρόλο που οι δύο τους δεν έχουν πραγματική εξουσία, αφού οι διοικητές έχουν τον τελικό έλεγχο, στέκονται στο πλευρό των καταπιεστών τους και συμμετέχουν στην «απανθρωποποίηση» του φύλου τους, χρησιμοποιώντας την αυτοπεριφρόνησή τους ως μια μορφή αυτοτιμωρίας.

Διαβασε ακομα

Το σώμα μου, η επιλογή μου. Πάντα και για πάντα

Η «διαβολική»

Η γυναίκα-διάβολος (She-Devil) θεωρεί τον εαυτό της ανώτερο από τις άλλες γυναίκες, και τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο, αν όχι ανώτερο, με τα κορυφαία αρσενικά άλφα (alpha-male) που συναντά, κυρίως, στον χώρο εργασίας.

Συχνά, διαθέτει κάποιες στερεοτυπικές γυναικείες αρετές, όπως η ομορφιά και η κομψότητα, αλλά παράλληλα, αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως ενσαρκώτρια και των στερεοτυπικών ανδρικών αρετών: της ευφυΐας, της δυναμικότητας και της ορθολογικής σκέψης.

Βρίσκεται σε διαρκή ανταγωνισμό με τις συναδέλφισσές της και προτιμά να συνεργάζεται με άνδρες παρά με γυναίκες, ενώ συχνά τους βάζει και «τρικλοποδιές», εμποδίζοντάς τες από το να προοδεύσουν.

Έχει έντονη προσωπικότητα, αλλά η ακλόνητη πεποίθησή της ότι είναι ανώτερη από όλους τείνει έντονα προς τον ναρκισσισμό.

Διαβασε ακομα

Οι manfluencers μεγαλώνουν τους άνδρες που δεν θέλουμε

Η Vivienne Parry, Βρετανίδα δημοσιογράφος και παρουσιάστρια, αναφέρει ότι ο γυναικείος μισογυνισμός είναι ακόμη πιο διαδεδομένος σήμερα από ό,τι παλαιότερα.

Ο ανδρικός μισογυνισμός οργιάζει στη σημερινή κοινωνία, αλλά, όπως επισημαίνει η Parry, ο γυναικείος μισογυνισμός μπορεί να είναι ακόμη πιο τοξικός: «όταν υπάρχουν τόσο λίγες γυναίκες σε επιτελικές θέσεις, πολλές από αυτές πιστεύουν ότι πρέπει να συμπεριφέρονται σαν τίγρεις, χρησιμοποιώντας κάθε όπλο που έχουν στη διάθεσή τους για να προστατεύσουν τη θέση τους» από τις άλλες γυναίκες.