Κάθε Αύγουστο συναντάμε δεκάδες memes στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την εργασία και τις διακοπές. Ο Ευρωπαίος απεικονίζεται εκτός γραφείου να απολαμβάνει τις διακοπές του, έχοντας ήδη ενημερώσει τους πελάτες του «Λείπω για κάμπινγκ το καλοκαίρι – παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου από τις 2 Σεπτεμβρίου», ενώ για τον Αμερικανό δεν υπάρχει τέτοια πολυτέλεια: «Είμαι στο νοσοκομείο – λυπάμαι πολύ για την 30λεπτη καθυστέρηση στην ανταπόκριση!».

Σε αυτό το στερεότυπο όμως υπάρχει μεγάλη δόση αλήθειας. Οι Ευρωπαίοι συχνά ανησυχούν ότι «υπολείπονται» οικονομικά των ΗΠΑ, αλλά στην πραγματικότητα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στις ΗΠΑ είναι 30% υψηλότερο από ό,τι στη Γαλλία, κυρίως επειδή οι Αμερικανοί εργάζονται 25% περισσότερες ώρες κάθε χρόνο από τους Γάλλους εργαζόμενους.

Πράγματι, ο όρος la rentrée δεν έχει σπουδαία μετάφραση στα (αμερικανικά) αγγλικά εν μέρει επειδή δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά επειδή αφορά ένα πολιτιστικό φαινόμενο: «Η επιστροφή στα πάντα» τον Σεπτέμβριο – εργασία, σχολείο, κυκλοφορίες βιβλίων, εκθέσεις μουσείων, συναυλίες και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, και φυσικά, πολιτική φασαρία – όταν όλοι επιστρέφουν από διακοπές τουλάχιστον ενός μήνα.

Δεν αφορά μόνο τις διακοπές

Αλλά δεν πρόκειται μόνο για τις εβδομάδες των διακοπών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Από το 2017, η γαλλική εργατική νομοθεσία περιλαμβάνει το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» – ένα μέτρο που εξετάζει τώρα και η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου.

Body + Soul Διακοπές τέλος; Πώς να γυρίσεις στη δουλειά χωρίς πανικό

Ο νόμος, ο οποίος ισχύει για εταιρείες με περισσότερους από 50 εργαζομένους, υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να ορίζουν σαφώς το κανονικό ωράριο εργασίας και να καθορίζουν πολιτικές που αφορούν τις επικοινωνίες για την εργασία, επιτρέποντας στους εργαζομένους να μην είναι διαθέσιμοι ή να μην απαντούν στο τηλέφωνο όταν τελειώνουν την εργασία τους.

Άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Βελγίου, της Ισπανίας και της Ιταλίας, ακολούθησαν έκτοτε το παράδειγμά τους.

Η Sarah Wachter, υπεύθυνη επικοινωνίας σε εταιρεία fintech με έδρα το Παρίσι, λέει ότι στο χώρο εργασίας της «υπάρχει μεγάλη ενθάρρυνση να μην απαντά κανείς μετά το πέρας του ωραρίου», γεγονός που αποδίδει σε «ένα συνδυασμό ότι υπάρχει ο νόμος και οι άνθρωποι τον υποστηρίζουν».

«Αισθάνομαι 100% στο δικαίωμά μου να αποσυνδέομαι κάθε Σαββατοκύριακο, τα βράδια, όταν είμαι άρρωστη, στις διακοπές. Δεν αισθάνομαι καμία πίεση να απαντήσω στα email μου ή σε άλλες επικοινωνίες της εργασίας μου».

Αντίθετα, η Sabina, μια 29χρονη Αμερικανίδα που εργάζεται σήμερα εξ αποστάσεως από το Παρίσι, μου είπε ότι αναζητούσε μετάθεση στο ευρωπαϊκό γραφείο της εταιρείας της – εν μέρει επειδή είχε βαρεθεί την προσδοκία ότι θα ήταν πάντα διαθέσιμη.

«Σίγουρα αισθάνομαι πίεση να απαντώ σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μετά τις ώρες εργασίας, ακόμη και σε μηνύματα κατά τη διάρκεια των διακοπών», είπε. «Θα σας πιέσουν και θα σας κάνουν να νιώσετε ότι πρέπει να απαντήσετε, πράγμα που καθιστά δύσκολο να έχετε όρια».

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους της εργασίας που παρεισφρέουν στον ελεύθερο χρόνο – ειδικά για τους εργαζόμενους, των οποίων οι δουλειές δεν χρειάζεται να γίνονται σε ένα γραφείο ή σε μια γραμμή παραγωγής.

Διαβασε ακομα

Οι GenZers μάς μαθαίνουν μια διαφορετική εργασιακή κουλτούρα

Η γαλλική εταιρεία ασφάλισης υγείας Alan υποστηρίζει ακόμη και στον ιστότοπό της ότι το δικαίωμα στην αποσύνδεση αποτελεί ζήτημα δημόσιας υγείας.

Εν τω μεταξύ, οι πολυάριθμες δοκιμαστικές εφαρμογές της τετραήμερης εβδομάδας εργασίας (με την οποία πειραματίζονται αρκετές επιχειρήσεις, ακόμη και ορισμένα τμήματα της γαλλικής δημόσιας διοίκησης) έχουν δείξει ότι μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να βιώνουν μειωμένα επίπεδα άγχους, λιγότερη κούραση και αυξημένη ευτυχία και προσωπική ικανοποίηση – καθώς και αυξημένη παραγωγικότητα.

Με πληροφορίες από Guardian