Όταν ο Shoji Morimoto απολύθηκε από τη δουλειά του το 2018, ο προϊστάμενός του τον είχε επικρίνει για έλλειψη πρωτοβουλιών και τον κατηγόρησε ότι «δεν έκανε τίποτα» χρήσιμο για την εταιρεία. Η ειρωνεία είναι ότι ο Morimoto, που είναι σήμερα 41 ετών, έχει έκτοτε δημιουργήσει μια επικερδή καριέρα από το να μην κάνει τίποτα.

Γνωστός ως ο τύπος που «ενοικιάζεται για να μην κάνει τίποτα στην Ιαπωνία», ο Morimoto στην καθημερινή του εργασία δανείζει τον εαυτό του σε αγνώστους που αναζητούν την παρέα κάποιου για σχεδόν οτιδήποτε.

Τα αιτήματα αυτά μπορεί να κυμαίνονται από το να περιμένει έναν μαραθωνοδρόμο στη γραμμή τερματισμού, μέχρι το να κάνει μια βιντεοκλήση σε μια βαριεστημένη πελάτισσα, όσο εκείνη τακτοποιεί και καθαρίζει το σπίτι της.

Μια φορά, ένας πελάτης που δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει μια συναυλία με μια φίλη του, νοίκιασε τον Morimoto για να την αντικαταστήσει.

Από το γελοίο μέχρι το τετριμμένο, ο Morimoto απλά θα εμφανιστεί και δεν θα «κάνει τίποτα» πέρα από αυτό που του ζητήθηκε να κάνει – εκτός από το σεξ.

«Έχω βρεθεί σε αντικειμενικά δύσκολες καταστάσεις, όπως το να στέκομαι στην ουρά κάτω από τον καυτό ήλιο, να στέκομαι για ώρες στο τσουχτερό κρύο, να παρευρίσκομαι σε πάρτι μόνο με αγνώστους και να στέκομαι μόνος σε μια σκηνή μπροστά σε ένα μεγάλο κοινό χωρίς να κάνω τίποτα», δήλωσε στο CNBC Make It ο Morimoto, ο οποίος είναι και πατέρας ενός επτάχρονου παιδιού.

«Ωστόσο, όποια ατυχία κι αν έχω βιώσει, αισθάνομαι ότι είναι κάτι ξεχωριστό που συνέβη, μόνο επειδή κάνω αυτή τη δουλειά, οπότε μπορώ ακόμα να το εκτιμώ», είπε.

Δεν είναι ψυχολόγος

Η μεγαλύτερη μεμονωμένη εργασία του Morimoto ήταν ένα ταξίδι 17 ωρών, διανύοντας την ίδια σιδηροδρομική γραμμή, από αφετηρία σε τέρμα, από νωρίς το πρωί μέχρι το τελευταίο τρένο. «Κάναμε 13 γύρους στη γραμμή Yamanote (σιδηροδρομικός σταθμός)», είπε.

Υπήρξαν επίσης αρκετές αιτήσεις για τον Morimoto να είναι ένα αφτί που ακούει τις κακές μέρες των πελατών του. Ωστόσο, όταν πρόκειται για συζητήσεις, ο Morimoto προσφέρει τα ελάχιστα και τις πιο απλές απαντήσεις. Με άλλα λόγια, γνέφει και ακούει με προσοχή, αλλά φροντίζει να μην το παίζει ψυχολόγος.

Ο Morimoto δήλωσε στο CNBC ότι δέχεται περίπου 1.000 αιτήματα ετησίως και αφήνει τους πελάτες του να αποφασίσουν πόσο θα τον πληρώσουν. Συνήθιζε να χρεώνει από 10.000 έως 30.000 γιεν (62 έως 187 ευρώ) για μια συνάντηση δύο έως τριών ωρών και κέρδισε περίπου 80.000 δολάρια πέρυσι.

Ο Morimoto εισήγαγε το μοντέλο «πληρώνω όσο θέλω» στα τέλη του περασμένου έτους.

«Ζητώ προαιρετική αμοιβή, οπότε δεν ξέρω αν θα είναι βιώσιμο, αλλά διασκεδάζω προσπαθώντας να δω αν είναι βιώσιμο», δήλωσε ο Morimoto, ο οποίος πρόσθεσε ότι στόχος του δεν είναι να βγάλει τα προς το ζην ή να συντηρηθεί, αλλά «απλά να ζήσει τη ζωή και να την απολαύσει».

Όμως και οι πελάτες του μπορούν να απολαύσουν μια δραστηριότητα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον χωρίς να κριθούν επειδή πήγαν μόνοι τους.

Ακόμα καλύτερα, δεν έχουν καμία υποχρέωση να κάνουν μια συζήτηση με κάποιον, ενώ στην πραγματικότητα θέλουν να βρεθούν σε ένα μέρος χωρίς απαραίτητα να μοιράζονται και τις σκέψεις τους.

Μια υπηρεσία όχι μόνο για τη μοναξιά

Η μοναξιά μπορεί να είναι ένας λόγος που κάποιοι πληρώνουν για τέτοιες υπηρεσίες, αλλά δεν είναι ο μόνος, δήλωσε ο Morimoto και κάποιοι ειδικοί.

Ορισμένα άτομα μπορεί να επιθυμούν τη συντροφικότητα, αλλά άλλοι μπορεί απλώς να είναι λίγο «κοινωνικά αδέξιοι», δήλωσε ο Hiroshi Ono, καθηγητής ανθρώπινων πόρων στο Πανεπιστήμιο Hitotsubashi.

Οι περισσότεροι Ιάπωνες δεν αντιμετωπίζουν απαραίτητα καλά την αντιπαράθεση ή ακόμη και την άμεση επικοινωνία, πρόσθεσε ο καθηγητής. «Οι άνθρωποι είναι ίσως πολύ αμήχανοι για να πουν, θα γίνεις φίλος μου; Και έτσι για να αποφύγουν αυτή την αμηχανία, είναι απλά πρόθυμοι να πληρώσουν γι’ αυτό».

Διαβασε ακομα

Ποιοι κινδυνεύουν από την επιδημία της μοναξιάς

Ο Morimoto είπε ότι μια γυναίκα τον πλήρωσε κάποτε για να καθίσει σε μια γωνιά ενός καφέ, στο οπτικό της πεδίο, ενώ εκείνη έδινε τα χαρτιά του διαζυγίου στον σύζυγό της – χωρίς να τραβήξει την προσοχή του. Η υπογραφή των εγγράφων κύλησε ομαλά και ο Morimoto είπε ότι η διαζευγμένη πήρε μια επιπλέον δόση θάρρους από το γεγονός ότι είχε κάποιον που γνώριζε κοντά της.

Η παρουσία του λειτουργεί ως ένα είδος κουβέρτας ασφαλείας, κοινωνικοποιώντας προσωρινά όσους αισθάνονται άβολα σε ορισμένα περιβάλλοντα, παρατήρησε ο 41χρονος.

«Υπάρχουν πολλές διαφορετικές [αγαπημένες] στιγμές σε αυτή τη δουλειά, όπως όταν λαμβάνω ένα μήνυμα προσφοράς, όταν συναντώ έναν πελάτη, όταν συνοδεύω έναν πελάτη σε ένα άγνωστο μέρος, όταν απλώς ακούω μια ιστορία, και νιώθω ευτυχισμένος σε κάθε στιγμή», δήλωσε ο Morimoto.

«Δεν υπήρχε τίποτα άλλο που πραγματικά ήθελα να κάνω», είπε.