icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

«Είμαστε ακόμα ζωντανοί, είμαστε ακόμα εδώ, και να δείξουμε στον κόσμο ότι υπάρχει και ζωή στην Παλαιστίνη» δήλωσε ο Fadi Aldeeb που εκπροσωπεί περισσότερους από 14 εκατομμύρια Παλαιστίνιους σε όλο τον κόσμο

Όταν οι αθλητές παρέλασαν στα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού για την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων, πολλοί είχαν συνοδοιπόρους τις ομάδες τους, τους συναθλητές και τους συμπατριώτες τους.

Αλλά όχι ο Fadi Aldeeb. Είναι ο μοναδικός Παραολυμπιονίκης αθλητής που εκπροσωπεί την Παλαιστίνη στο Παρίσι, και αυτή η τιμή, πιστεύει ο Aldeeb, είναι πιο σημαντική από ποτέ στο παρελθόν.

Λέει ότι αισθάνεται «τυχερός» και «χαρούμενος» που συμμετέχει στους αγώνες, ενώ ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς μαίνεται στην πατρίδα του, παρά το γεγονός ότι τον βαραίνει και η αίσθηση του καθήκοντος.

«Είναι υπερβολικό το άγχος, υπερβολική η ευθύνη, πραγματικά», λέει ο Aldeeb στο CNN Sport αναφερόμενος στο γεγονός ότι είναι ο μοναδικός Παλαιστίνιος αθλητής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.

«Υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη αυτή την εποχή να δείξεις στον κόσμο ότι είσαι από την Παλαιστίνη. Αυτή είναι η σημαία της Παλαιστίνης – είμαστε ακόμα ζωντανοί, είμαστε ακόμα εδώ, και θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο ότι υπάρχει και ζωή στην Παλαιστίνη».

«Δεν θα πεθάνουμε»

Ο 39χρονος Aldeeb, μπασκετμπολίστας με αναπηρικό αμαξίδιο που κατάγεται από τη Λωρίδα της Γάζας, θα αγωνιστεί στη σφαιροβολία στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Οι μόνοι άλλοι Παλαιστίνιοι εκπρόσωποι στους Αγώνες θα είναι ο προπονητής του Aldeeb και ο πρόεδρος της Παραολυμπιακής Επιτροπής της Παλαιστίνης.

Όταν έμαθε για πρώτη φορά για την επιλογή του μέσω του προπονητή του, ο Aldeeb λέει ότι κατέβασε το τηλέφωνο και αμέσως άρχισε να κλαίει. Τώρα, αισθάνεται συγκινημένος από το αίσθημα ευθύνης ενόψει των πρώτων του Παραολυμπιακών Αγώνων.

«Είμαι εδώ ως Παλαιστίνιος για να δώσω στον κόσμο το μήνυμα ότι η Παλαιστίνη είναι εδώ, ότι δεν πεθαίνουμε και ότι υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν τη Γάζα, την Παλαιστίνη, την ανθρωπότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα», λέει ο Deeb.

Το 1995, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) αναγνώρισε την Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή της Παλαιστίνης ως μέλος, επιτρέποντας στους Παλαιστίνιους αθλητές να αγωνιστούν στους Αγώνες. Οκτώ αθλητές εμφανίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού πριν από μερικές εβδομάδες, διαγωνιζόμενοι στο στίβο, το τάε κβον ντο, τη σκοποβολή, την κολύμβηση, το τζούντο και την πυγμαχία. Κανένας από αυτούς τους αθλητές δεν ανέβηκε στο βάθρο, αλλά ίσως και μόνο η παρουσία τους εκεί να ήταν μια νίκη από μόνη της.

«Είτε έχουμε μετάλλιο είτε όχι, έχουμε ήδη κερδίσει», δήλωσε ο κολυμβητής Yazan Al Bawwab στο Reuters πριν από τους Αγώνες.

Νωρίτερα αυτόν το μήνα, το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας στη Γάζα ανακοίνωσε ότι περισσότεροι από 40.000 Παλαιστίνιοι είχαν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια των 10 μηνών συγκρούσεων στον θύλακα. Το υπουργείο δεν κάνει διάκριση μεταξύ μαχητών και αμάχων στους αριθμούς του, αλλά λέει ότι οι περισσότεροι από τους νεκρούς είναι γυναίκες και παιδιά. Το Ισραήλ δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι έχει σκοτώσει περισσότερους από 17.000 μαχητές στη Γάζα από την έναρξη του πολέμου.

Έχασε τον αδερφό του και τα ανίψια του

Για τον Aldeeb, ήταν επίσης μια περίοδος προσωπικής τραγωδίας. Έχει χάσει τον αδελφό του και δύο ανίψια του κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ενώ προσπαθεί να προετοιμαστεί για το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της καριέρας του.

«Αυτό είναι τόσο δύσκολο», λέει. «Μπορείς να φανταστείς ότι κάνεις το άθλημά σου για να είσαι έτοιμος για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες και ταυτόχρονα είσαι και άνθρωπος. Σκέφτεσαι την οικογένειά σου, πολλά πράγματα- είναι ένα περίπλοκο συναίσθημα».

Η σφαίρα που τον άφησε παράλυτο

Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που ο Aldeeb επέστρεψε για τελευταία φορά στην οικογένειά του στη Γάζα, ενώ η καριέρα του ως μπασκετμπολίστας τον οδήγησε στην Τουρκία, την Ελλάδα και τη Γαλλία, όπου ζει τώρα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει μείνει ανεπηρέαστος από τη βία στην πατρίδα του.

Το 2001, κατά τη διάρκεια της παλαιστινιακής εξέγερσης που είναι γνωστή ως δεύτερη Ιντιφάντα, ο Aldeeb λέει ότι πυροβολήθηκε στην πλάτη από έναν ελεύθερο σκοπευτή. Μόλις 18 ετών τότε και πολλά υποσχόμενος παίκτης του βόλεϊ, πέρασε 14 μήνες αποκατάστασης σε δύο νοσοκομεία και έκτοτε είναι παράλυτος. Η αντιμετώπιση του τραυματισμού που άλλαξε τη ζωή του, ήταν μια μακρά και επίπονη διαδικασία, ειδικά για τους γονείς του Aldeeb.

«Είναι σαν να τους σκότωσε», λέει ο ίδιος. «Τους παρακολουθούσα, πόσο πολύ έκλαιγαν όταν με κοιτούσαν. Είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς να καταλάβουν τι συνέβη».

Μια δεκαετία μακριά από το σπίτι

Αλλά η αθλητική του καριέρα έδωσε στον Aldeeb μια νέα αίσθηση σκοπού και κινήτρων. Ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ το 2004 και στη συνέχεια με τον στίβο το 2007, σφυρηλατώντας αυτό που αποκαλεί «νέα ζωή» – μακριά από τη Γάζα και την οικογένειά του.

«Οι φυσιολογικοί άνθρωποι δεν μπορούν να ζουν στη Γάζα – μπορείτε να φανταστείτε ένα άτομο με αναπηρία να ζει εκεί;» λέει. «Έτσι, για 10 χρόνια, δεν έχω δει την οικογένειά μου, τα αδέλφια μου, τις αδελφές μου, τους θείους μου, όλη μου την οικογένεια».

«Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι. Είναι και τα συναισθήματα για τα κτήρια, για τη γη, για τα πάντα. Έτσι είναι περίπλοκο – για 10 χρόνια δεν έχω πάει εκεί».

Με το βλέμμα στραμμένο στον αγώνα

Ένας τραυματισμός στον ώμο εμπόδισε τον Aldeeb να αγωνιστεί στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, αλλά τώρα, λίγες ημέρες πριν από τα 40α γενέθλιά του, είναι έτοιμος να κάνει το ντεμπούτο του στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Stade de France – ένας άνθρωπος που εκπροσωπεί περισσότερους από 14 εκατομμύρια Παλαιστίνιους σε όλο τον κόσμο.

Σε αντάλλαγμα, η υποστήριξη από τους συμπατριώτες του συνέχισε να τον ενθαρρύνει. «Λαμβάνω πολλά μηνύματα από διάφορους φίλους στη Γάζα, στη Δυτική Όχθη, σε όλο τον κόσμο», λέει ο Aldeeb. «Με υποστηρίζουν μου λένε: «Είμαστε μαζί σου, σε υποστηρίζουμε, γι’ αυτό συνέχισε – αυτό είναι το μήνυμα από τη χώρα σου».

Με πληροφορίες από CNN