icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Η Lubna Jaffery κατέλαβε το αξίωμα υποσχόμενη να βοηθήσει στην εξάλειψη των ανισοτήτων, της ξενοφοβίας, της φτώχειας και των διακρίσεων

Η Lubna Jaffery, υπουργός Πολιτισμού και Ισότητας της Νορβηγίας, έγινε ευρέως γνωστή όταν κατά τη διάρκεια βράβευσής της ως “Gay Mom 2024” σήκωσε το πουκάμισο που φορούσε και έδειξε με υπερηφάνεια το στήθος της – μόνο οι ρώγες της έμειναν καλυμμένες – στο κοινό που επευφημούσε.

Μετά τη βράβευση, η υπουργός δήλωσε στα μέσα στα νορβηγικά μέσα ενημέρωσης ότι ήταν πολύ χαρούμενη που ονομάστηκε προστάτιδα του κινήματος LGBTQ. «Αυτό είναι μεγάλη τιμή. Είναι σημαντικό οι queer άνθρωποι να αισθάνονται ασφαλείς και ελεύθεροι» είπε.

Το βίντεο με την εμφάνιση της πακιστανικής καταγωγής υπουργού έκανε το γύρο του διαδικτύου και ακολούθησε πλήθος σχολίων για την ενέργειά της.

«Είναι σημαντικό όλοι να νιώθουν ελεύθεροι. Αν θέλετε να αξίζετε μια τέτοια τιμή, πρέπει να δίνετε την ψυχή σας και να μην παίρνετε τον εαυτό σας τόσο σοβαρά», είπε η ίδια, δικαιολογώντας την κίνησή της στην εκδήλωση του Pride.

Παρά τα κακεντρεχή και σεξιστικά σχόλια, ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας Jonas Gahr Støre χαιρέτισε την δράση της υπουργού. «Η Lubna είναι ένας ασφαλής, ελεύθερος και υπέροχος άνθρωπος που είναι θερμά παρούσα σε πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα» δήλωσε στο διαδικτυακό περιοδικό Nettavisen.

Άλλωστε η επιλογή της Jaffery από τον Støre δεν ήταν τυχαία. Έγινε διότι πίστευε ότι ως παιδί μεταναστών από το Πακιστάν θα συμβάλει σε αυτό που αποκάλεσε «τη μάχη για την ισότητα, τη δικαιοσύνη, τον αντιρατσισμό και το να μπορείς να αγαπάς όποιον θέλεις».

Ο Jaffery διορίστηκε υπουργός Πολιτισμού και Ισότητας στις 28 Ιουνίου 2023, μετά την παραίτηση της Anette Trettebergstuen λόγω ζητημάτων αμεροληψίας, υποσχόμενη να βοηθήσει στην εξάλειψη των ανισοτήτων, της ξενοφοβίας, της φτώχειας και των διακρίσεων.

Πηγή: Facebook/Lubna Jaffery

Μετά τη δημοσίευση μιας έκθεσης του ΟΗΕ για τον ρατσισμό στη Νορβηγία, η Jaffery δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση θα λάβει υπόψη την έκθεση και θα συνεχίσει τον αγώνα κατά του ρατσισμού, υπογραμμίζοντας τη σημασία της κοινωνικής ένταξης και ενσωμάτωσης.

Την ημέρα της ορκωμοσίας της, ένα μαύρο κυβερνητικό αυτοκίνητο την περίμενε έξω από το διαμέρισμα που διέμενε. Όταν μπήκε μέσα, ζήτησε συγγνώμη από τον οδηγό: «Λυπάμαι που πρέπει να με οδηγήσετε σε μία τόσο μικρή διαδρομή» του είπε.

Ο οδηγός, αφού της εξήγησε ότι υπάρχουν λόγοι ασφαλείας που οι υπουργοί έχουν ιδιωτικούς οδηγούς» εκείνη του είπε πως «χρειάζονται μόνο δύο λεπτά με τα πόδια». «Το αυτοκίνητο είναι η πιο αισθητή αλλαγή στην καθημερινή μου επαγγελματική ζωή. Ακόμα αισθάνομαι περίεργα» είχε δηλώσει.

Η πολιτική εμπειρία της Jaffery ξεκίνησε με την εκλογή της στο Δημοτικό Συμβούλιο του Μπέργκεν το 1999 και, το 2003, στο δημοτικό συμβούλιο του Fjell. Το 2007, όταν έληξε εκείνη η θητεία του συμβουλίου, κλήθηκε στο Όσλο και έγινε σύμβουλος στην κυβέρνηση που τότε ηγούνταν από τον Εργατικό Jens Stoltenberg, ο οποίος είναι τώρα γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Η Jaffery εργάστηκε πρώτα στο υπουργείο Εργασίας και στη συνέχεια στο υπουργείο Υγείας, προτού διοριστεί ως υφυπουργός στο υπουργείο Πολιτισμού με επικεφαλής την τότε βουλευτή των Εργατικών Anniken Huitfeldt, τώρα υπουργό Εξωτερικών της Νορβηγίας.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής της σταδιοδρομίας, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, ιδίως ως μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Ελέγχου και Συνταγματικών Υποθέσεων και ως πρώτη αντιπρόεδρος. Ως Υπουργός Πολιτισμού και Ισότητας, η Jaffery πρωτοστάτησε σε διάφορες πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένης της εξασφάλισης χρηματοδότησης για την καταπολέμηση της φτώχειας για τα παιδιά και τους νέους και της υποστήριξης πολιτικών και πρωτοβουλιών χωρίς αποκλεισμούς που αναβαθμίζουν τις τοπικές κοινότητες και αντιμετωπίζουν τις κοινωνικές προκλήσεις.

Όταν ήταν παιδί, η Jaffery βίωσε στο πετσί της τον ρατσισμό καθώς ξυλοκοπήθηκε άγρια λόγω του χρώματός της. Πήγαινε μάλιστα πρώτη δημοτικού όταν έπεσε για πρώτη φορά θύμα bullying. Ο πατέρας πήγε στη Νορβηγία ως μετανάστης εργάτης από το Πακιστάν το 1971, ενώ οκτώ χρόνια αργότερα ακολούθησε η μητέρα της. Εγκαταστάθηκαν στο Flaktveit στο Μπέργκεν, ενώ στις αρχές Απριλίου του 1980 γεννήθηκε η Jaffery.

Όταν, μερικά χρόνια αργότερα, μετακόμισαν στο Μπέργκεν, κάποιοι πίστεψαν ότι μια «μαύρη» δεν ανήκε εκεί. Και οι γονείς της δεν ήταν ακριβώς υποστηρικτικοί. «Πρέπει να σκληρύνεις», τη συμβούλεψαν. Από τότε, αποφάσισε να ορθώνει το ανάστημά της μπροστά σε κάθε αδικία.

Αργότερα, στα νεανικά της χρόνια, μόλις στα 23 της, πήγε κόντρα στην ίδια της την οικογένεια και ρίσκαρε να γίνει «κόκκινο πανί» στο Πακιστάν και τη Νορβηγία, λόγω του έρωτά της με τον τότε 27χρονο Νορβηγό, Λέναρντ Φγελ. Έγινε μια από τους μόλις 7 πακιστανικής καταγωγής Νορβηγούς (από το σύνολο των 25.546 μελών της πακιστανικής κοινότητας της Νορβηγίας) που παντρεύτηκαν Νορβηγό.

Το διακύβευμα ήταν μεγάλο. Από τη μία οι επικρίσεις των ιμάμηδων για τον γάμο με τον «αλλόθρησκο» και από την άλλη οι επικρίσεις των Νορβηγών για το χρώμα του δέρματός της.

Η Jaffery ωστόσο δεν παντρεύτηκε απλώς τον έρωτά της, αλλά το έκανε ντυμένη νύφη, στην εκκλησία. Παρόντες στην τελετή από την οικογένειά της, ήταν μόνο η μητέρα και ο αδερφός της…

Με πληροφορίες από Aftenposten, Νewsinenglish, Wikipedia