icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Παρόλο που δεν έχει πάρει ούτε μία μέρα άδεια τα τελευταία χρόνια, δεν αποκλείει ότι κάποια στιγμή θα κάνει ένα διάλειμμα... ίσως σε πέντε χρόνια

Πριν λίγους μήνες, η Anna Possi εκλεισε έναν αιώνα ζωής και το γιόρτασε ακριβώς όπως ήθελε: με την οικογένειά της, τους σταθερούς της πελάτες, αλλά και τους πολυάριθμους επισκέπτες που φτάνουν από κάθε γωνιά του κόσμου στο μπαρ όπου εργάζεται για να τη γνωρίσουν και να της πουν πως αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Στα 100 της χρόνια, η Possi εξακολουθεί να δουλεύει καθημερινά στο Bar Centrale στο Nebbiuno, σε ένα γραφικό χωριό στις όχθες της λίμνης Ματζόρε, στην Ιταλία. Από τις 7:00 το πρωί είναι πάντα εκεί για να ανάψει τη σόμπα αλλά και τη μηχανή του καφέ, ώστε μισή ώρα αργότερα, όταν ανοίγει το κατάστημα, να είναι έτοιμη να πει τα πρώτα “buongiorno” στους πελάτες της που γεμίζουν τον χώρο.

«Μου λένε πως τους δίνω ενέργεια χωρίς καν να πάνε στο φαρμακείο», αναφέρει χαμογελώντας στη La Stampa. Η Possi αστειεύεται λέγοντας πως αν έπαιρνε ένα ευρώ για κάθε φωτογραφία που έχει βγάλει με τους επισκέπτες, τώρα θα ήταν πλούσια – ξεκαθαρίζει, ωστόσο, πως δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Και αυτό είναι που την κάνει τόσο αγαπητή.

Η 100χρονη, άλλωστε, έχει περάσει όλη της τη ζωή ανάμεσα σε ανθρώπους και τραπέζια, στον κόσμο της εστίασης, τον οποίο γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα.

Μια ζωή μέσα στο σέρβις και την αγάπη

Η Possi προέρχεται από οικογένεια εστιάτορων. Στα χρόνια του πολέμου, βοηθούσε στην οικογενειακή ταβέρνα, όπου σέρβιραν πολέντα στους αντάρτες που κρύβονταν από τους Ναζί.

Εδώ και 65 χρόνια είναι η ψυχή του Bar Centrale. Από τη δεκαετία του ’70, το μαγαζί ήταν σημείο αναφοράς για τη νεολαία: φλίπερ, τζουκ μποξ, ζεστά ροφήματα και ατελείωτες κουβέντες. Και η Possi ήταν πάντα εκεί, να φτιάχνει σοκολάτες, να σερβίρει καφέδες και να κρατά την καρδιά του χωριού ζωντανή.

Ακόμα και σήμερα, εξυπηρετεί τουρίστες από το εξωτερικό με τη βοήθεια του Google Translate, όταν η γλώσσα αποτελεί εμπόδιο.

Η λεμονάδα στο κομοδίνο και το μυστικό της μακροζωίας

Η Possi προσέχει πολύ τη διατροφή της: τρώει απ’ όλα αλλά με μέτρο. Το μόνο της «πάθος» είναι η λεμονάδα. «Κάθε βράδυ παίρνω ένα κουτάκι μαζί μου στο κρεβάτι. Το αφήνω στο κομοδίνο και πίνω μια γουλιά όποτε θέλω», αποκαλύπτει.

Η κοινωνικότητα, παραδέχεται, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της μακροζωίας της αφού της δίνει δύναμη να ξυπνά κάθε μέρα, να ανοίγει το μαγαζί, να χαιρετά τους πελάτες και να παραμένει δραστήρια, χειμώνα-καλοκαίρι.

Η ίδια κλέινει το μπαρ στις 19:30 τον χειμώνα και στις 21:30 το καλοκαίρι – χωρίς διακοπές, ούτε Χριστούγεννα ούτε Πρωτοχρονιά. «Κι αν κάποιος χρειαστεί έναν καφέ την Πρωτοχρονιά;», αναρωτιέται, «Πού θα πάει;»

Κι όμως, παρόλο που δεν έχει πάρει ούτε μία μέρα άδεια όλα αυτά τα χρόνια, δεν αποκλείει ότι κάποια στιγμή θα κάνει ένα διάλειμμα. Το σκέφτεται για μετά από πέντε χρόνια – όταν θα πάρει σύνταξη η κόρη της: ίσως τότε να αποφασίσει, όπως λέει, να ξεκουραστεί και εκείνη μαζί της…