Η Chongqing (Τσονγκτσίνγκ ή Τσοντσίν) είναι μια μητρόπολη με 32 εκατομμύρια κατοίκους στην Κίνα, με έκταση σχεδόν όσο η Αυστρία, που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – και όχι άδικα.

Τα κυριότερα αξιοθέατα περιλαμβάνουν έναν ζωολογικό κήπο με γιγάντια πάντα που περιβάλλεται από ουρανοξύστες, τη δημόσια πλατεία, χτισμένη στην οροφή ενός 22ώροφου κτηρίου, τον εναέριο σιδηρόδρομο, με έναν από τους κύριους σταθμούς του να βρίσκεται μέσα σε μια πολυκατοικία και πολλές κρεμαστές γέφυρες, οι οποίες μοιάζουν να έχουν βγει από ταινία επιστημονικής φαντασίας που περιγράφει το έτος 2070.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jing.Z (@jing.z_01)

Υπάρχει επίσης ένα απίθανο υδάτινο μουσείο, καθώς και ένας περίπλοκος, φαινομενικά ατελείωτος λαβύρινθος από κυλιόμενες σκάλες που οδηγεί σε έναν από τους βαθύτερους σταθμούς του μετρό στον κόσμο.

Πολλά μέσα ενημέρωσης αναφέρονται στη Chongqing ως τη ζωντανή ενσάρκωση της πόλης στο “Blade Runner”, ενώ άλλη την αποκαλούν την «πιο τρελή πόλη του πλανήτη».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jordan Egbert (@counting.countries)

Η ανοικοδόμηση μιας βομβαρδισμένης πόλης

Η Chongqing – μια πόλη εμπόρων και ψαράδων στη νοτιοδυτική Κίνα – ήταν κατά κάποιο τρόπο «ξεχασμένη» εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στις αρχές του 20ού αιώνα, «ξύπνησε» για να εισχωρήσει στην παγκόσμια γεωπολιτική, όταν η πίεση των δυτικών δυνάμεων ανάγκασε τη χώρα να ανοίξει τους δρόμους του ποταμού Γιανγκτσέ στο εξωτερικό εμπόριο.

Το 1938, όταν η Ιαπωνία εισέβαλε στο βόρειο τμήμα της Κίνας, ο μεγάλος αντίπαλος του Μάο, Τσιανγκ Κάι Σεκ, και τα εθνικιστικά του στρατεύματα εγκατέστησαν την κινεζική πρωτεύουσα σε αυτή την πόλη, η οποία βρισκόταν στην επαρχία Σιτσουάν. Μέχρι τότε, είχε ήδη πληθυσμό ενός εκατομμυρίου κατοίκων.

Η Chongqing – γνωστή ως «Πόλη των Ηρώων» στα κινεζικά πατριωτικά τραγούδια – υπέστη βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια εκείνου του πολέμου, οι οποίοι κατέστρεψαν την ιστορική της κληρονομιά, καθιστώντας αναγκαίες τις εκτεταμένες προσπάθειες ανοικοδόμησης στις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Το 1949 – όταν οι αρχές της νεοσύστατης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ανέλαβαν τον έλεγχο της κατεστραμμένης πόλης – αποφασίστηκε να μετατραπεί σε κάτι πολύ διαφορετικό: ένα βιομηχανικό και πανεπιστημιακό κέντρο, το οποίο σύντομα θα δεχόταν μια τεράστια εισροή νέων κατοίκων από τις νοτιοδυτικές επαρχίες και την υπόλοιπη Κίνα.

Ένας λαβύρινθος στις όχθες του ποταμού

Σήμερα, η Chongqing είναι – μαζί με το Πεκίνο, τη Σαγκάη και το Tianjin – ένα από τα τέσσερα μεγάλα αστικά συγκροτήματα της Κίνας. Οι περιοχές αυτές διοικούνται απευθείας από το κεντρικό κράτος και δεν ανήκουν πλέον σε καμία επαρχία.

Η μητρόπολη, που περιλαμβάνει 26 περιφέρειες και 12 νομούς, φιλοξενεί το κύριο τεχνικό έργο της χώρας, το φράγμα των τριών Φαραγγιών – το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στον κόσμο, που κατασκευάστηκε το 1997.

Το έργο αυτό, για το οποίο χρησιμοποιήθηκε σχεδόν ένα δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα σκυροδέματος, κόστισε σύμφωνα με την El Pais μεταξύ 50 και 70 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η επίσημη δικαιολογία για πολλές από τις ιδιαιτερότητες της Chongqing είναι ότι η τοπογραφία της καθορίζει δραστικά την αστική ανάπτυξη: αναγκάζει τους κατοίκους να χτίζουν διαφορετικά. Το αποτέλεσμα – όπως περιγράφεται σε πρόσφατο άρθρο του Architectural Digest – είναι ένας τρισδιάστατος, πολυεπίπεδος λαβύρινθος.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Modern City (@cityfutrue)

Σύμφωνα με τα λόγια του YouTuber και κατοίκου της περιοχής Jackson Lu, η πόλη βρίσκεται σε ένα ακανόνιστο ορεινό οροπέδιο, στις όχθες δύο μεγάλων ποταμών: του Yangtze και του Jialing. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν λίγες πεδιάδες και είναι απαραίτητο να «εκμεταλλευτούμε τους κάθετους χώρους, όπως στο Χονγκ Κονγκ».

Αν η πόλη θέλει να συνεχίσει να αναπτύσσεται, πρέπει να το κάνει προς τα πάνω – μερικές φορές σκαρφαλώνοντας στις πλαγιές των γύρω βουνών, ή σκάβοντας τρύπες μέσα σε αυτά.

Η πλατεία του ουρανού

Η Chongqing είναι γεμάτη από ουρανοξύστες και συγκροτήματα κατοικιών που ξεπερνούν τους 30 ορόφους, ενώ διαθέτει ένα χαρακτηριστικό που ξετρελαίνει τους χρήστες του διαδικτύου: τις ουράνιες πλατείες.

Ο Jackson Lu – σε ένα viral βίντεο στο TikTok που έχει ήδη συγκεντρώσει 30 εκατομμύρια προβολές – μας ξεναγεί σε μία από αυτές: η πλατεία Kuixinglou είναι ένας μεγάλος χώρος, που βρίσκεται στον 22ο όροφο ενός συγκροτήματος γραφείων δίπλα στο λιμάνι του ποταμού.

Στα βίντεό του, ο Lu περιγράφει την καθημερινή ζωή στην τρελή του πόλη, από τη στιγμή που βγαίνει από το διαμέρισμά του – το οποίο μοιάζει περισσότερο με φουτουριστικό λαγούμι – για να μπει σε μια στάση του μετρό που μοιάζει με «είσοδο καταφυγίου».

Από εκεί, περπατά μέσα από ένα πυκνό δίκτυο σκαλοπατιών και διαδρόμων, επιβιβάζεται σε ένα λεωφορείο που ταξιδεύει κατά μήκος ενός υπερυψωμένου περιφερειακού δρόμου, διασχίζει γέφυρες βγαλμένες από ταινίες επιστημονικής φαντασίες και κατεβαίνει σε στάσεις του μετρό που βρίσκονται 300 πόδια κάτω από το έδαφος – με την πρόσβαση να γίνεται με κυλιόμενες σκάλες που απαιτούν να πληρώσεις διόδια.

@journeyofjackson Why is commuting to work in Chongqing so hard? #chongqing #重庆 #chinatravel #cyberpunk ♬ original sound – Jackson Lu

Κατά τη γνώμη του Sergi Walliver, ενός YouTuber που λατρεύει τα ταξίδια, η μοναδικότητά της πόλης οφείλεται στο γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, αναπτύχθηκε με γρήγορους ρυθμούς, σε ένα περιβάλλον απροετοίμαστο να φιλοξενήσει ένα τέτοιο «τέρας».

Ως εκ τούτου, κατέληξε να μετατραπεί σε μια «δυστοπική» πόλη, η οποία κατασκευάστηκε χωρίς σαφείς κανόνες ή αναστολές, με αποτέλεσμα να γίνει δυνατή «οποιαδήποτε εκκεντρικότητα».

Το τρένο σε αφήνει σπίτι σου

Ένα τρένο που περνά μέσα από μια τρύπα σε μια πολυκατοικία 19 ορόφων αποδεικνύεται εξαιρετικά βολικό για τους κατοίκους της, αφού στο εσωτερικό της υπάρχει στάση.

Πρόκειται για μια δημιουργική λύση που προέρχεται από την ανάγκη να φιλοξενηθούν 49 εκατομμύρια άνθρωποι στοιβαγμένοι σε 31.000 τετραγωνικά μίλια.

Αυτή η τόσο πρωτότυπη υπηρεσία δημόσιας μεταφοράς με παράδοση κατ’ οίκον λειτουργεί από το 2004 χωρίς σχεδόν κανένα παράπονο.

Μάλιστα, ο θόρυβος δεν αποτελεί πρόβλημα για τους κατοίκους, καθώς ο ήχος του τρένου που περνάει είναι στα 60 ντεσιμπέλ, ακριβώς όπως ο θόρυβος ενός πλυντηρίου πιάτων!