Σε έναν έρημο δρόμο στην ύπαιθρο της Αυστραλίας, ένα δέντρο είναι γεμάτο σουτιέν. Λιγο πιο νότια, ένα άλλο δέντρο είναι γεμάτο με παλιά ζευγάρια παπούτσια. Στα δυτικά, στις όχθες του ποταμού Murray Darling, εκατοντάδες στρινγκ είναι καρφωμένα σε πριονισμένους κορμούς δέντρων. Οι ντόπιοι τα αποκαλούν «δέντρα με στρινγκ».

Και πάνω από 1.000 χιλιόμετρα βορειοανατολικά, στο τέλος ενός χωματόδρομου, λίγες ώρες δυτικά του Μπρίσμπεϊν, πέντε σκουριασμένα ποδήλατα και δύο ζευγάρια παπούτσια κρέμονται σε ένα γέρικο δέντρο, είναι γνωστό ως Onya tree.

«Κάποια μπορούν να εξηγηθούν, άλλα όχι», λέει η ιστορικός και συγγραφέας Nichole Overall από την Καμπέρα, η οποία ερεύνησε την προέλευση εκατοντάδων λούτρινων που είναι καρφωμένα σε δέντρα κατά μήκος ενός αυτοκινητόδρομου έξω από την πρωτεύουσα της Αυστραλίας.

Μετά από χρόνια αναζήτησης αστικών θρύλων σχετικά με το πώς προέκυψε η συνήθεια να κρεμούν αρκουδάκια στα δέντρα, η Overall κατέληξε στο ότι πιθανότατα ξεκίνησε ως ένα μνημείο στην άκρη του δρόμου, προς τιμήν θύματος τροχαίου δυστυχήματος το 1987.

Αυτό που παραμένει ανεξήγητο φαινόμενο, είναι το γιατί ξαφνικά πολλαπλασιάστηκαν τα δέντρα που είναι «στολισμένα» με διάφορα αντικείμενα.

Ωστόσο, δεν καλύπτονται όλα τα στολισμένα δέντρα από πέπλο μυστηρίου. Το δέντρο με τα σουτιέν δημιουργήθηκε για να τιμήσει μια τοπική υποδιευθύντρια σχολείου που πέθανε από καρκίνο το 2011.

Το δέντρο παπουτσιών, είναι ένας φόρος τιμής στην πεθερά της Nichole Print, η οποία είχε συλλέξει περισσότερα από 3.000 πορσελάνινα παπούτσια.

«Όταν πέθανε, αποφασίσαμε να το κάνουμε προς τιμήν της», λέει η Print. «Βρήκαμε το τέλειο δέντρο στο δρόμο από τη Mildura στην Αδελαΐδα και βάλαμε όλα τα παπούτσια που φορούσε πάνω του, καθώς και όλα τα παλιά μας παπούτσια επίσης», εξήγησε.

Το Onya Tree φέρεται να είναι δημιούργημα ενός άνδρα που ζούσε εκεί κοντά. Αλλά η ιδέα φαίνεται να έχει ξεπεράσει τον δημιουργό της. Έχει γίνει πια αξιοθέτατο. «Αξίζει να το επισκεφθείτε, βεβαιωθείτε ότι έχετε μαζί σας ένα παλιό ποδήλατο», αναφέρει μια κριτική στο Google Maps.

Η Overall περιγράφει τα δέντρα ως κάτι σαν πολιτιστικό φαινόμενο, που μπορεί να εξελιχθεί πέρα από το αρχικό τους νόημα.

«Είναι κάτι που απλά πιάνει τόπο … [τα αρκουδάκια] συνεχίζονται εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, οι άνθρωποι δεν θα ήξεραν γιατί ή ποια είναι η σημασία τους, αλλά το φαινόμενο εξαπλώθηκε απλά επειδή στους περισσότερους έμοιαζε με μια καλή ιδέα» λέει η Overall.

Στην περιφερειακή Νότια Αυστραλία υπάρχουν κατσαρόλες μαγειρικής που κρέμονται από ένα δέντρο. Άλλες περιπτώσεις περιλαμβάνουν δέντρα καλυμμένα με κούπες, λούτρινα Elmo, καπέλα και πλαστικούς μονόκερους.

«Θυμίζουν τον Banksy. Είναι σαν κάποιος να προσπαθεί να εκφράσει κάτι καλλιτεχνικά», λέει ο John Malouff, αναπληρωτής καθηγητής της σχολής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Αγγλίας.
«Μου αρέσουν, ειδικά τα αρκουδάκια και τα καπέλα … Είναι δημόσια τέχνη κατά κάποιον τρόπο».

Διαβασε ακομα

Είναι η Ντόροθι έξω από ένα gay bar το νέο έργο του Banksy;

Αλλά η Felicity Fenner, αναπληρώτρια καθηγήτρια και πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής δημόσιας τέχνης της πόλης του Σίδνεϊ, διαφωνεί.

«Δεν θα τα χαρακτήριζα αυτά ως τέχνη», λέει. «Το νόημα [της τέχνης] είναι να μεταφέρει αφηγήσεις ή να αρθρώσει συγκεκριμένα ζητήματα με καινοτόμους τρόπους που αφορούν ειδικά τη συγκεκριμένη συνομοταξία ή τόπο. Στην περίπτωση αυτής της τρέχουσας μόδας για τα παιχνίδια και άλλα αντικείμενα σε δέντρα, φαίνεται ότι μιμούνται το ένα το άλλο και εμφανίζονται παντού, σε φαινομενικά άσχετες περιοχές. Δεν ενστερνίζομαι τη θεωρία ότι όλοι είναι καλλιτέχνες. Αυτά γίνονται από πραγματικούς καλλιτέχνες; Αμφιβάλλω».

Εκπρόσωπος του Υπουργείου Περιβάλλοντος δήλωσε, από την πλευρά του, ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση «δεν έχει καμία δικαιοδοσία όσον αφορά τη διακόσμηση μεμονωμένων δέντρων σε όλη την Αυστραλία», αλλά δήλωσε ότι πολλές πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις απαιτούν άδειες για την αλλοίωση δέντρων.

Με πληροφορίες από Guardian