Το Δέλτα του Πηνειού, μία σπάνιας ομορφιάς περιοχή στην Ελλάδα, δεν φημίζεται μόνο για τις υπέροχες παραλίες της και τη μαγευτική θέα στο Αιγαίο, αλλά και για την ιδιαίτερη γεωργική του παραγωγή. Ανάμεσα στα χωράφια που «αγκαλιάζουν» τον ποταμό, υπάρχουν περιβόλια όπου καλλιεργείται το ακτινίδιο, αφού το εύφορο έδαφος σε συνδυασμό με το κλίμα προσφέρουν τις ιδανικές συνθήκες για την καλλιέργεια του συγκεκριμένου φρούτου.

Οι ντόπιοι παραγωγοί έχουν επενδύσει στη φροντίδα αυτής της καλλιέργειας, η οποία έχει αναδειχθεί σε ένα από τα σπουδαία εξαγώγιμα προϊόντα. «Το ακτινίδιο είναι εξαγώγιμο προϊόν. Σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία, και αλλού, το ακτινίδιο μας ταξιδεύει από τα δικά μας περιβόλια» αναφέρει ο Αντώνης Αναστασίου, ο οποίος είναι παραγωγός ακτινιδίου της περιοχής του Στομίου.

Από την μεριά του, ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού του Ομολίου, Θάνασης Κυριάκος, εξηγεί πως η ευρύτερη περιοχή του Δέλτα, αντικειμενικά δίνει τη δυνατότητα για να παραχθεί ένα πάρα πολύ καλό ακτινίδιο, με σημαντική ποσότητα παραγωγής που κάποτε έφτανε έως και τους 4 τόνους το στρέμμα.

Αρκετοί νέοι, μάλιστα, έχουν παραμείνει στα χωριά τους ακριβώς επειδή ασχολούνται με τη συγκεκριμένη καλλιέργεια. «Η καλλιέργεια είναι πολύ απαιτητική και χρειάζεται προσωπική εργασία ολόκληρο τον χρόνο. Η συλλογή του ακτινιδίου είναι από την μεριά της, μια κρίσιμη διαδικασία που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς από αυτή εξαρτάται η ποιότητα του καρπού και η διάρκεια ζωής του» αναφέρουν οι δυο νέοι παραγωγοί.

Η απαιτητική συγκομιδή του καρπού

Η συγκομιδή του ακτινιδίου πραγματοποιείται συνήθως από τα τέλη Οκτωβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου, όταν οι καρποί έχουν φτάσει την ιδανική ωριμότητα. Οι παραγωγοί ελέγχουν τα επίπεδα των σακχάρων στον καρπό για να εξασφαλίσουν ότι τα ακτινίδια είναι έτοιμα για αποθήκευση και κατανάλωση.

Σημειώνεται πως η συλλογή γίνεται χειρωνακτικά για να προστατευτούν οι ευαίσθητοι καρποί: οι εργάτες κόβουν το ακτινίδιο και το τοποθετούν σε ειδικά καλάθια ή κάδους, προσέχοντας να μην τραυματιστεί ο καρπός.

Αυτή η προσοχή είναι απαραίτητη, καθώς ακόμα και μικροί μώλωπες μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητά του κατά την αποθήκευση.

Στη συνέχεια, τα ακτινίδια μεταφέρονται σε αποθηκευτικούς χώρους με ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, όπου μπορούν να διατηρηθούν φρέσκα για μήνες. Αυτό επιτρέπει την εξαγωγή τους σε διεθνείς αγορές.

Μεγάλη καταστροφή μετά την κακοκαιρία Ντάνιελ

 Ωστόσο, σήμερα η κατάσταση, σύμφωνα με τους παραγωγούς, έχει αλλάξει αρκετά καθώς οι πλημμύρες στη Θεσσαλία προκάλεσαν εκτεταμένες καταστροφές στο φυτικό κεφάλαιο σε όλα τα περιβόλια.

«Μετά τον Ντάνιελ και τη ζημιά στο φυτικό κεφάλαιο, η παραγωγή στην ευρύτερη περιοχή έπεσε θεαματικά. Αν και ήταν παρά πολύ καλή πριν από τις πλημμύρες και έφτανε έως τους 4 τόνους ανά στρέμμα, σήμερα με δυσκολία θα φτάσει τον ένα τόνο», σημειώνει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Ομολίου.

Από τα 7.000 στρέμματα ακτινιδίου που υπήρχαν στην περιοχή, ο Ντάνιελ κατέστρεψε τουλάχιστον 3.000 στρέμματα, με τους παραγωγούς πλέον να αναμένουν την κρατική στήριξη για το κατεστραμμένο φυτικό κεφάλαιο, ώστε να συνεχίσουν να παράγουν και να εξάγουν τον πολύτιμο καρπό σε όλο τον κόσμο.